16

114 25 20
                                    

20.06.2008

Ah bunu yatağın altındaki kutuda buldum günlük.

Son yazdıklarımı okudum da o günden sonra gerçekten sürekli kötü şeyler yaşadığım için yazmak istemedim. Tıpkı ilkokulda olduğu gibi...

Bu defteri ilk aldığımda okulda yaşadığım eğlenceli anıları, arkadaşlarımla ne kadar eğlendiğimi ve ailemle haftasonu neler yaptığımı yazacağımı düşünüyordum ama hiçbir şey hayal ettiğim gibi olmadı. Çevremdeki insanlar kalbimi kırıp durdu ve bana sadece kötü anılar bırakıp hayatımdan çıkıp gittiler...

Üzgünüm biraz ama geçmişe bakarak yaşamaktansa geleceğe odaklanmayı deniyorum şu sıralar.

Neyseki bu hafta ortaokulun son haftası. Artık liseli olacağım. Bu normalde bana inanılmaz bir heyecan verirdi ama artık hiçbir şey için hevesim yok günlük.

Lisede de kötü anılar yaşamamak için kimseyle muhabbetimin olmamasına dikkat edeceğim.

Okul anılarımın asla böyle olacağını tahmin etmezdim. Özellikle lise. Ancak bana başka çare bırakmadılar. Tekrar tekrar kalbimin kırılmasına izin veremem.

Büyük ihtimalle bu sefer de kimseyle konuşmadığım için hepsi arkamdan dedikodumu yapacak ancak bu benimle bizzat uğraşmalarından daha iyidir.

Ah çok yazdım günlük. 3 yılda gerçekten çok şey yaşadım ve biraz yorgunum. Henüz 14 yaşındaki bir çocuğa bu kadar ağır yükler ve kırgınlıklar yüklemek hiç adil değil...

Duygularımı öldürmem gerek günlük. Eğer bundan sonra üzülmek istemiyorsam bütün duygularımı yok etmem ve bir taştan farkımın olmaması gerek. Ancak bu şekilde kendimi koruyabilirim sanırım...

Beni bunu yapmaya mecbur bırakanları asla affetmeyeceğim! Hiçbir zaman, affetmeyeceğim.

Kim's Diary |TAEJIN|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin