ភាគទី៣: កម្មសិទ្ធ
2ម៉ោងក្រោយមក
នៅក្នុងបន្ទប់ធ្វើការរបស់ម្ចាស់វិមាន វ៉ាង យីប៉ កំពុងតែអង្គុយលើកៅអីច្រត់ដៃនឹងតុ អណ្តាតទល់នឹងថ្ពាល់កំពុងតែសម្លឹងមើលទៅឯកសារប្រវត្តរូប
។
<< មានតែប៉ុណ្ណឹង?>> យីប៉និយាយដោយហួសចិត្ត ក្រដាស់ប្រវត្តរូបមានតែ ឈ្មោះស៑ាវ ចាន់ អាយុ18ឆ្នាំ មានជំងឺសសៃប្រសាទiQស្មើរនឹងក្មេងអាយុ7ឆ្នាំ។<< បាទ ចាហ្វាយ>> ដាយវេត
<< វាមិនដែល តិចបែបនេះ ហេស~~~~>>យីប៉
<< រកឃើញតែប៉ុណ្ណឹងទេបាទ>> ដាយវេត
<< តិចម្លេះ >> នាយនិយាយទាំងឆ្ងល់នៅក្នុងចិត្ត
ក្មេងនេះ ជាស្អីបានជាអាថ៌កំបាំងយ៉ាងនេះ ។<< បានហើយឯងទៅណាទៅៗ>>យីប៉
<< បាទ ចាហ្វាយ>>ដាយវេតអោនគោរពរួចក៏បម្រុងដើរទៅ ប៉ុន្តែក៏ត្រូវឈប់ដោយសារសម្លេងមាំបន្ទរពី
ក្រោយ ។<< យករបស់ថ្មីមកកំដរយើងផង>> យីប៉និយាយទាំងស្នាមញញឹមចុងមាត់។
<< បាទ ចាហ្វាយ>>ដាយវេន
គ្រាន់តែដាយវេតចេញមិនទាន់ផុតប៉ុន្មានផង សម្លេ
ងសម្លេងគោះទ្វារ តុៗ ក៏បានបន្លឺឡើង ។<< អ្នកណា >> យីប៉
<< គឺអ្នកប្រុស យំរកអ្នកប្រុស>>អ្នកបម្រើ
<< ហ្ហឹម~~~>> យីប៉
<< ចា អ្នកប្រុស>> អ្នកបម្រើ<< ក្មេងនេះពិតជារំខានមែន >>យីប៉ និយាយរួចក៏ប្រញាប់ទៅរករាងតូច ខ្លាចក្មេងយំដល់គាំង ។
(🌚សុទ្ធតែថាគេរំខាន តែរត់ទៅរកគេយ៉ាងលឿន មាត់ខុសចិត្តយ៉ាប់មែន តាបុិនេះ )
៊#នៅក្នុងបន្ទប់
<< ហ្ហឹក~~~ហ្ហឹក ៗ >> គ្រាន់តែចូលមកដល់ភ្លាមនាយក៏ត្រូវស្តាប់សម្លេងជំទាលស្រែកយំឡើងទ្រហឹង
ពេញបន្ទប់ទៅហើយ ។<< អូៗ អ្នកណាធ្វើអោយ babyរបស់dady យំ ហ្ហឹម~~~>>យីប៉ ឡើងទៅលើគ្រែប្រញាប់អោបលួង
លោមក្មេង ។<< ហ្ហឹក~ហ្ហឹក dady ទៅណាមិច babyភ្ញាក់ឡើងមិនឃើញdady ចឹង ហ្ហឹក~~ហ្ហឹក>> ស៑ាវ ចាន់ ងើយមុខសម្លឹងមើលទៅផ្ទៃមុខយីប៉កែវភ្នែកពោពេញ
ទៅដោយទឹកភ្នែក ធ្វើអោយអ្នកម្ខាងទៀតទ្រាំខ្នាញ់
មិនបាន ! នេះក្មេងនេះមានអាងស្តុកទឹកនៅក្នុងខ្លួនមែន ហេតុអីក៏សម្បូរទឹកភ្នែកបែបនេះ។