BASTI I DASHURISE

Pjesa 15

Ajna: Po te pres.
*
*
Xhulio niset menjeher te shkoj.
Mezi priste ta takonte bukuroshen e ti.
Nje ndjenj per brenda i thoshte qe kjo do te ishte nje dit e vecant.
Tashme ishte i sigurt qe e donte, por... i duhej te kujdesej.
Duhet te kish kujdes Markon.
Me te arritur xhulio e merr Ajnen.
Xhulio: Erdha un.
Ajna: Ok, po dal.
Ajna pa humb koh doli me shpejtesi.
Xhulio kur e pa u hutua.
U hutua aq sa nuk po fliste dot asnje fjal.
Ajna: eei!
Xhulio: Je ber shum e bukur sot.
Te dy perqafohen dhe nisen te shkojn.
Ajna: Ku do shkojm sot.
Xhulio: Ku deshiron princesha ime?
Ajna: Princesha jote?
Ku e di ti qe jam?
Xhulio: E ndjej.
Ajna: Shkojm pim dicka?
Xhulio: Shkojm. Di nje vend te bukur dhe te qet.
Por me par do shkojm te marrim makinen e nje shokut se esht pak larg.
Ajna, Shkojm me kemb ose me motorr.
Xhulio: Ok.
Te dy shkuan te shpia e xhulios dhe moren motorrin.
Xhulio ndezi motorrin dhe u nisen me shpejtesi.
Ajna: Kujdes!
Xhulio: Mos ki frik.
Pas disa minutash kishin arritur.
Te dy zbriten nderkoh qe Ajna shikonte e habitur.
Bukuria e ati vendi te magjepsshem e kish len pa fjal.
Xhulio: Te pelqen?
Ajna: Poo!.
Esht vertet bukur. Keto lule te bukura e bejn te duket si nje mbreteri e vogel.
Kjo shtepi e bukur e kujt esht?
Xhulio: E nje kushuririt tim.
Te dy hecin drejt lokalit te vogel qe ishte aty pran.
Futen brenda dhe ulen.
Xhulio shkon merr dy pije te ftohta dhe ulet pran ajnes.
Ajna: Shum bukur ketu, dhe qet.
Xhulio: Esht. Ketu vi kur dua te qetesohem.
Ajna: Esht nje mrekulli.
Xhulio i kap doren.
Xhulio: Mrekullia me e madhe je ti.
Ajna buzeqesh.
Xhulio: Je shum e bukur!.
Ajna: E di hahahaha...
Xhulio buzeqesh.
Xhulio: Jam shum i lumtur pran teje.
Ajna: Vertet?
Xhulio: Po.
Por do jem me i lumtur po te pranosh te jemi bashk.
Kjo do me lumturoj shum.
Ajna buzeqeshi.
Xhulio e shikonte i emocionuar.
Xhulio: Pra, si thua?
Por perpara se Ajna te pergjigjej xhulio i rrembeu pijen.
Ajna: Ca po ben?
Xhulio: Po te sherbej Princesha ime.
Gjat kohes qe ata po flisnin nuk i kishin hapur pijet e tyre.
Keshtu qe Xhulio vendosi te kujdesej per te emblen e ti.
Ajna: Je shum i mir.
Xhulio: Ti je me shum e dashur.
Pra si thua?
Ajna: Nuk nxitoj jo.
Xhulio: Sa e embel dukesh o zot!
Ajna: Te pelqen ty?
Xhulio: Marrezisht e embla ime.
E vetmja gje qe dua je ti.
Vec te jemi bashk me mjafton qe te jem i lumtur.
Ajna: Kaq shum me do?
Xhulio: Po.
Je mendimi im i vetem.
Je deshira me e madhe qe kam.
Ajna skuqet dhe buzeqesh.
Xhulio: Je shum e shtrenjt per mua.
Nese me jep mundesin do bej gjithcka qe te jesh e lumtur.
Ajna: Un e kam mar vendimin tim.
Xhulio: E ke vendos?
Ma thuaj.
Mos me mbaj ne pritje.