BASTI I DASHURISE

Pjesa 26

Miranda leshon nje klithem e tmerruar.
Xhulio i afrohej nderkoh qe po i dridhej trupi.
Xhulio: Qetesohuni, do behet mir.
      Ne keto caste duhet te ruajm qetesin.
*
*
Dera u hap dhe prej andej doli doktorri i cili dukej qart qe ishte i shqetesuar.
Miranda: Doktorr! Ca po ndodh?
Doktorri: Me vjen keq!
Vajza juaj ra ne koma, shpresat qe te shpetoj jan te pakta.
Ne do te bejme me te miren ton, pjesa tjeter i takon zotit.
Miranda gjunjezohet perpara doktorrit dhe qan me denes.
Miranda: Ju lutem doktorr!
Shpetoni vajzen time.
Doktorri: Ne po bejm cte mundemi, por smjafton.
Duhet te jeni gati per me te keqen.
Nderkoh na duhet gjak.
Babai ku ndodhet?
  Miranda: Ndodhet jasht shtetit por po vjen.
Doktorri: Behuni gati se per pak do vejm vizita per gjak.
*
*
Doktorri largohet me shpejtesi mderkohqe Xhulio telefonon rigelsin.
*
*
Rigelsi: Po vlla!
Xhulio: Ku jeni?
Rigelsi: Afer shpis se fjones.
Pse?
Xhulio: Ejani shpejt!
Duhet gjak.
Rigelsi: Erdhem.
Fjona: Ca ndodhi?
Rigelsi: Duhet gjak.
Duhet te shkojm.
    Te dy nisen me shpejtesi.
*
*
Pas pak minutash kishin mberritur.
Rigelsi: Ca po ndodh?
Miranda: Ra ne koma!
Nuk ka shpresa qe tja dali.
Fjona shperthen ne te qara ndersa Rigelsi e perqafon.
Rigelsi: Mos qaj.
Nga ana tjeter Xhulio po qendronte i ngrir.
Tmerri dhe frika dukeshin qart ne syt e ti.
Rigelsi i afrohet.
Rigelsi: Ajo sdo te donte te te shikonte keshtu.
Xhulio: Vall, a do me shohi?
Rigelsi: Do ja dali.
Jam i sigurt.
*
*
Doktorri del dhe afrohet.
Doktorri: Jeni gati?
Te gjith pohojn.
Doktorri: Me ndiqni.

*
*
Procedura kishte mbaruar dhe te gjith po prisnin jasht.
Doktorri nuk vonoi shum dhe doli.
Doktorri: E vetmja qe ka te njejtin grup gjaku esht zonjusha, dhe tregon nga Fjona.
Deshironi te vazhdojm?
Fjona: Po.
Te dy futen ne nje dhom ku fjones i marrin gjak.
Doktorri: Prisni tju ndihmoj.
Te dy dalin nga dhoma.
Doktorri: Deri tani jemi mir.
Tani do te filloj e veshtira.
Rigelsi: Cfar do te thuash?
Operacioni do te jet i veshtir dhe me rrezik.
Gjakun e morem qe tani se me von mund te mos na dal koha.
Nese jemi me fat do ja dalim dhe sdo na duhet gjak.
Me te then keto fjal u fut ne dhom dhe mbylli deren pas ti.
Miranda: Faleminderit eshte pak.
Xhulio: Ske pse e thua!
Do te bejm cte mundemi per Ajnen.
Fjona: Kot nuk jemi motra.
Te gjith po rrinin ne heshtje.
Dukeshin gati per te ren ne tok.
Se cili kishte lidhjen e ti te vecant me Ajnen.
Te gjith ishin gati te benin gjithcka ta shpetonin.

Rigelsi i afrohet Xhulios.
Rigelsi: Ca po mendon?
Xhulio: Ajnen e dua!.
Me shum ne keto caste po kuptoj sa vlem ajo vajz per mua.
Realisht ta them o vella: Do jepja gjithcka qe te jetoj.
   Rigelsi e perqafon me lot ne sy.
Nje perqafim qe shoket i japin njeri tjetrit ne caste te veshtira.
Ne momentet me kritike, mjafton dhe nje perqafim qe te ndihesh mir.
*
*
Invaaaa ! Kjo esht per ty