BASTI I DASHURISE

Pjesa 28

Dera u hap dhe doktorri doli.
Miranda: Si duket doktorr?
Xhulio: A esht mir?
Doktorri: Ka filluar te reagoj.
Kemi shpresa te besojm se do behet mir.
Per disa or mendoj se do te zgjohet dhe te mund ta takoni.
Kur ta takoni mos e lodhni shum.
Gjendja e saj vazhdon qe te jet kritike.
Ky 24 oresh esht shume i veshtir.
Armando: Doni te thoni qe mund te perkeqesohet?
Doktorri: Po.
Fakti qe reagoi na jep shpresa.
Por do kujdes.
Miranda: Ne rregull doktorr.
Ju falenderoj.
   Doktorri buzeqesh dhe largohet.
Miranda: U lodhet dhe ju.
Fjona: Sesht problem.
Armando: Shkoni te pushoni dhe vini prap.
Duhet te jemi te clodhur dhe te qet.
Fjona: Do te rri deri sa te zgjohet.
Smund ta le vetem ne keto caste.
Armando: Jemi ne ktu.
Keni me shum se 10 or ketu.
Rigelsi: Ka te drejt.
Ejani ikim.
Flem dy or dhe vim serisht.
Xhulio: Shkoni ju.
Un do rri.
Rigelsi: Te gjith do shkojm.
Te qetesohesh pak dhe vjen.
Xhulio: Harroje.
Rigelsi: Ok.
Eja Fjon.
Fjona: Por...
Xhulio: Shko qetesohu se dhe gjak.
Rigelsi: Do vim pastaj.
Armando: Faleminderit!
*
*
   Kishin kaluar dy or qe kur Fjona me rigelsin kishin ikur.
Nata po largohej dalngadal.
Dita po vinte qetesisht, me te vinin dhe shpresa te reja.
Armando: Un po marr nje kafe.
Doni gje?
Xhulio: Nje kafe te madhe.
Miranda: Asgje.
Armando largohet duke i len vetem.

Miranda: U lodhe o bir.
Xhulio: Te behet mir pa ska gje.
Miranda: Duket qe e do shum.
Xhuoio: Sigurisht.
Ajo esht aq e mir me te gjith.
Kush e ka njohur e do.
Te dy qeshin.
*
*
Armando kishte ardhur dhe te tre po rrinin.
Paspak afrohet doktorri dhe hyn te dhoma e Ajnes.
Xhulio: Kjo pritje vret.
Armando: E drejt.
Paspak doktorri doli.
Doktorri: Mund te hyni ta shikoni.
Miranda: Faleminderit!
Dhe miset drejt dhomes.
Paspak Ajna hapi syt.
Miranda: zemra e   mamit.
Do behesh mir.
Tha me lot ne sy.
Por pa pritur aparati po leshonte tingullin e alarmit.
Ajna dukej sikur mezi merrte frym.
Miranda doli jasht duke uleritur.
Miranda: Nje doktorr!
Ju lutem nxitoni.
Dy infermier futen me shpejtesi ne dhom.
Armando: Ca ndodhi?
Miranda: Se di.
Mezi merrte frym.
Armando: Po e gjeta ate qe e ka ber do ta vras me doren time.
Xhulio: Kjo esht e sigurt.
Do e paguaj shtrenjt.
Armando: Mendoja se isha i fort por e kisha gabim.
Esht e tmerrshme te shikosh femijen tend keshtu.
*
*
Infermieret dolen.
Armando: Ca ndodhi?
Infermieri: Asgje serioze zotri.
Nje crregullim me oksigjenin.
Xhulio: Shum faleminderit.
Te dy ikin nderkoh qe te gjith psheretin te cliruar.
Doktorri afrohet drejt tyre.
Doktorri: U njoftova per cka ndodhi.
Mos u shqetesoni.
Tani do jet me mir.
Xhulio: Oksigjeni nuk leviz vet.
Doktorri: Nje infermier e kishte graduar me shum.
Por mos u shqetesoni.
Xhulio: Po i ndodhi gje....
Doktorri: Rrini i qet.
Pa pritur me gjat u largua.