İntikam/TTG

2.

Robin ve Raven mutfağa diğer titanların yanına gittiler ve deminki yerlerine oturdular.

Beast Boy: eee kimmiş?

Raven: önemli biri değil.

Aslında önemli olma ihtimali yüksekti...

Beast Boy: demin adını sanını bilmediğin ve kovduğun birisinin önemsiz olduğunu nereden biliyorsun ki Rae?

Raven anlık duraksadı,BB haklıydı ve ne cevap vereceğini bilmiyordu. Bir anda öfkelendi ve

Raven: AAA ÖNEMSİZ DİYORSAM ÖNEMSİZDİR BEAST BOY! BÖYLE APTALCA BİR ŞEY İÇİN HİÇ KURMADIĞIN KADAR UZUN BİR CÜMLE KURMANIN MANASI YOK.

diye bağırarak çıkıştı ve hışımla odasına gitti.

Beast Boy ve diğer titanlar bayağı bir süre şaşkın kaldılar. Ve bir süre sonra Cyborg "dostum,bu kadar ortalığı aleve verecek ne vardı ki?" dedi.

Beast Boy düşünceli ve biraz da üzgündü. "Demek ki ters giden bir şeyler var. Bu kadar üstelememeliydim. Hatırlatın bir ara özür dileyim." dedi Cy'ın dedikleri üzerine.

Titanlar kahvaltılarını bitirip her zaman ne yapıyorlarsa yapmaya başladılar.

Durun... Aslında biraz farklı takılıyorlardı bugün. Starfire silkie ile oynuyor, Cy ve Robin dövüş antrenmanı yapıyor, Beast Boy ise kulenin çatısına oturmuş sessiz sessiz düşüncelere dalıyordu. Raven ise hâlâ odasındaydı.

BB düşüncelere dalmış,hatta artık sesli düşünmeye başlamışken Raven da çatıya çıkmıştı. Beast Boy o kadar dalgındı ki Raven'ın geldiğini bile fark etmedi.

Beast Boy'un gözünden

"Tanrıım,çok şapşalım. Günlerdir kızın üstüne çok gidiyorum. Ona karşı hislerim var ve onu kendimden daha çok uzaklaştırıyorum. Neyse umarım ciddi bir sorun yoktur."

"Aslında var."

Bir dakika,NE! Bu kimdi şimdi. Ses Raven'a ait gibiydi.

Balataları sıyırdım galiba...

YOKSA!

Raven cidden burada mıydı???

Korkuyla karışık utanç ile arkamı döndüm. Cidden bu Raven idi. Öfkeli bir şekilde "Ne zamandır burdasın? Ve zihin okuma konusunda anlaştık sanıyordum!" dedim.

Mala bakar gibi bana bakıyordu. Ve "Birincisi bi 2-3 dakikadır burdayım, ikincisi zihnini falan okumadım,sadece sesli düşünüyorsun sersem." diye cevap verdi bana.

Sesli mi...

Benim cidden sorunlarım var sanırım...

Ben içimden bunları geçirirken yanıma oturdu,elini omzuma koydu ve

Raven: üzgünüm. Sabah gereksiz çıkıştım. İnan senin hiçbir suçun yok Beasty,şahsi meselemin hırsını biraz senden çıkardım galiba.

Özürü benim dilemem gerekiyordu en son...

Omzumda olan elini tuttum.

BB: hayır,sorun değil Rae Rae. Asıl ben özür dilerim,haddime değildi.

Yüzü daha da yumuşadı. Gülümsedi ve "sorun değil,hadlik bir durum yoktu zaten" dedi ve bir anda bana sarıldı.

Kısa bir süre sarıldık,geri çekildim.

Bb: eee kim bu sorun olan kişi? Yani...özel değilse.

Rae: uzun hikaye. Akşam tüm titanlara anlatmayı planlıyorum. Tehlikeden haberdar olmalılar.

Eyvah!

Raven için bir şey tehlikeyse cidden büyük bir sorunumuz var demektir...

Raven: neyse,görüşürüz.

Dedi yanımdan kalkarken.

Bb:ne oldu Rae?

Raven: odamda takılacağım.

Yüzünde telaşlı bir hal vardı. Ben de kalktım yanına gittim ve belki sakinleşir diye  sarılmak için atıldığım sırada "şımarma!" dedi ve gözlerime bir tebessüm bıraktıktan sonra portal açtı ve yanımdan ayrıldı.
...

Raven'ın gözünden

Onlara nasıl birini öldürdüğümü söyleyeceğim?

Ya benden korkarlarsa?

Daha kötüsü benden nefret etmeye başlarlarsa ne yapacağım?

Ama bunu yapmak zorundaydım. Sinirlerime hakim olamamıştım...

Ölüm kurtuluştur,ben ona ceza vermem gereken yerde cezayı kendime verdim...