Waar heen? {Buurtpolitie}

Hoofdstuk 8

Tineke pov:

Ik staarde nog steeds naar het raampje. Plots gaat de deur open van de inkom van het café. Ik ga recht staan en loop naar het raampje. Het raam is wel veel hoger dan waar ik sta maar zo kan ik wel beter kijken. Koen! Koen gaat aan de bar zitten. Er is nog niemand hier behalve wij twee. Hannes is naar de winkel en ging daarna nog met zijn vrienden iets doen. Waarschijnlijk inbreken. Dat doet hij altijd met hen. Ik klop op het kleine raampje zo hard ik kan. Ik merk dat Koen iets gehoord heeft en aan het rond kijken is. "Koen! Koen hier!", roep ik. "Tineke?", hoor ik hem zeggen. "Ja Koen hier!", roep ik nog eens. Ik neem de zaklamp en schijn ermee door het raam. Zijn aandacht word meteen getrokken. "Tineke? Ben je hier?", vraagt hij luid. "Ja Koen hier!", roep ik. Hij heeft het gehoord. "Ik kom je halen!", zegt hij. "Waar ben je?", vraagt hij luid zodat ik het kan horen. "Kelder!", roep ik. Koen staat recht en hij gaat naar de gang waar normaal alleen personeel mag komen. "Tineke!", roept hij van aan de achter kant van de deur en klopt er op. "Ja ik ben hier!", zeg ik. "Omg Tineke je leeft nog!", zegt Koen. "Ik geef echt niet op, nooit.", zeg ik. "Weet je waar de sleutels liggen? Anders trap ik de deur in.", zegt hij. "Trap maar in.", zeg ik en ga een paar stappen achteruit. De deur word open gesmeten en daar staat hij. Ik ren naar hem toe en vlieg hem rond de nek. "Koen!", roep ik van blijdschap. "Ik heb je, kom we zijn hier weg.", zegt hij. Ik knik. Ik kijk in zijn mooie ogen. "Ik dacht dat ik je nooit meer zou zien.", zegt Koen. "Ik ook.", zeg ik. "Ik hou van jou.", zegt Koen. "Ik hou ook van jou.", zeg ik met tranen in mijn ogen. En voor ik het weet raken onze lippen elkaar weer, na al die jaren.. Het is een lange liefdevolle kus. Als we loslaten, omhelzen we elkaar. "Ik neem je mee naar huis oke.", zegt Koen. "Ja.", zeg ik. Koen slaagt een arm rond me en we gaan samen naar buiten. We stappen in in de auto die Koen blijkbaar gehuurd heeft en rijden weg. "Hoe kom je hier eigenlijk? Moet je niet werken?", vraag ik als we rijden. "Nee, we kregen van de chef een week vrij omdat we de laatste jaren zo hard gewerkt hebben, we hebben alleen maar jou gezocht, heel België, Frankrijk en Nederland was naar jou opzoek, en ik wilde mijn vader eens gaan bezoeken en ik vertelde hem over jou, hij zei dat hij je herkende van hier in het café, en zo ben ik er achter gekomen.", zegt hij. Ik glimlach naar hem. Hij glimlacht terug en legt zijn hand op mijn been en zachtjes knijpt hij er in. Ik leg mijn hand op de zijne en speel met zijn vingers. Als we aankomen bij zijn vaders huis, stappen we uit en bellen we aan. De deur gaat open en een man die ik inderdaad al eens gezien heb in het café, doet de deur open. "Oh je hebt haar gevonden!", zegt de vader blij. Koen knikt en pinkt een paar tranen weg. "Kom binnen.", zegt de man. We gaan binnen en vertellen ook hoe Koen me gevonden heeft. "Koen ik ga wel werken nu dus ik ben weg oke?", zegt de man. "Ja is goed, Tineke en ik gaan wel naar huis straks.", zegt Koen. Ik knik. "Dat is geen probleem, kom is hier.", zegt de man en sprijd zijn armen. Koen knuffelt hem en we nemen afscheid van zijn vader. "Wil je iets eten?", vraagt Koen wanneer hij weg is. "Ja graag.", zeg ik. Koen knikt en samen gaan we naar de keuken. Hij neemt een broodje en doet er wat beleg tussen. "Hier.", zegt hij en geeft het broodje aan mij. "Merci.", zeg ik. Koen en ik gaan aan de tafel zitten. "Wat is er eigenlijk gebeurd, hoe kom je hier?", vraagt Koen. Ik zucht zachtjes en zet mijn handen in mijn haar. "Hey doe maar rustig op je eigen tempo.", zegt Koen en legt zijn hand op mijn rug. Ik glimlach dankbaar naar hem. "Wel uhm, toen ik aan het koken was en jij was gaan winkelen, was er iemand en die nam me mee. Hij had me tegen mijn hoofd geslagen waardoor alles zwart werd en even later werd ik wakker en was ik in een kelder gekomen waar ik al die jaren zat, ik moest werken voor hem in het café en hij mishandelde me. Ik heb al zovaak geprobeerd om te ontsnappen, maar elke keer mislukte die poging.", zeg ik met tranen in mijn ogen. Koen komt dichter en slaagt zijn armen rond me. "En weet je wie het was?", vroeg hij. Ik knik. "Hannes.", zeg ik. Ik merk dat Koen schrikt van die woorden. "Dan moeten we hier echt zo snel mogelijk weg en de politie van hier hem laten opnemen.", zegt Koen. Ik knik. Koen neemt zijn gsm en beld naar de politie van hier. Hij legde het verhaal kort uit en gaf het adres en de gegevens van Hannes. "Zo dat is geregeld.", zegt Koen met een kleine lach. "Die zit in de problemen.", zegt Koen als we allemaal politie auto's zien voorbij rijden richting het café. Ik lach stilletjes. "Gaan we naar huis?", vraagt Koen. Ik knik. Ik help hem met de spullen in te pakken en samen rijden we naar de luchthaven. Als we in het vliegtuig zijn, gaan we zitten en maken onze gordels vast. Ik nestel me tegen Koen aan en hij legt zijn arm rond me heen. Dit voelt zo fijn, ik heb dit echt gemist. We stijgen op en na wel twee uur gevlogen te hebben, landen we weer en stappen we uit het vliegtuig. Hand in hand lopen Koen en ik naar zijn auto. We steken de bagage in de koffer en gaan in de auto zitten. Koen start de auto en we rijden naar huis. Als we geparkeerd op de oprit staan, stappen we uit en nemen de bagage en gaan naar binnen. Eindelijk ben ik weer thuis. "Koen ik ga even een douch nemen goed?", vraag ik. "Ja is goed, doe maar op je gemak.", zegt Koen. Ik ga naar boven en maak me klaar om te douchen. Ik sta nog in mijn ondergoed als er op de deur word geklopt. "Tineke, Barry zijn eten staat nog daar in de kast, mag ik even binnenkomen?", vraagt hij. Ik bijt zachtjes op mijn lip. Dit word zo gênant. "Ja kom maar.", zeg ik. Hij komt binnen en even staart hij me aan maar niet lang en gaat meteen naar de kast en neemt het eten van Barry. Hij zet het buiten de badkamer en komt nog even naar me toe. "Dit is best wel gênant.", zeg ik en kan een lach niet onderdrukken. "Sorry.", zegt Koen al lachend. Hij komt dichter en kust me. Ik slaag mijn armen rond zijn nek en zoen terug. Ik voel hoe hij door mijn haar streelt en met zijn andere hand, mijn onderrug vastneemt. "Hop en nu weg.", zeg ik plagend en duw hem naar de deur. Hij schud lachend zijn hoofd en gaat naar buiten. Als de deur gesloten is, kleed ik me verder uit en ga onder de douch staan. Het voelt echt heerlijk om het water over me heen te laten stromen. Als ik klaar ben, neem ik een handoek en doe die rond me. Ik wandel naar mijn kamer en sluit de deur. Ik neem een hoodie van Koen die ik altijd mogt aandoen en trek die aan. Hij komt net een beetje boven mijn knieëen. Ik droog mijn haar en ga dan naar beneden. Koen zit in de zetel en heeft volgens mij niet door dat ik achter hem sta. Ik sprong naast hem in de zetel. Hij schrok. Ik schiet in de lach. "Ja das leuk eh mij laten verschieten.", zegt hij plagend. Ik glimlach en geef hem een kus. Als ik wil loslaten, trekt hij me op zijn schoot en kust verder. Ik weet zo waar hij naartoe wil. Ik woel door zijn haar. De kus word met de moment maar korter en wilder. Hij tilt me op en gaat naar boven. Er vervolgde een romantisch moment.

Koen pov:

De volgende ochtend werd ik wakker. Ik kijk naast me en zie Tineke in mijn armen liggen. Ze is zo schattig. Ik streel zachtjes door haar haar. Ze word nog niet meteen wakker. Ik geef haar een paar kusjes en dan verschijnt er een glimlach op haar gezicht en opent niet veel later haar mooie ogen. "Goeiemorgen schat.", zeg ik en streel over haar rug. "Goeiemorgen.", zegt ze terug. We knuffelen nog even en gaan dan opstaan. "Je was geweldig gisteren.", fluisterd Tineke in mijn oor. Ik glimlach en geef haar een lange kus. We staan op en kleden ons om. Als ik beneden kom zie ik dat Tineke al bezig is met ontbijt maken.