Waar heen? {Buurtpolitie}

Hoofdstuk 2

Tineke pov:

Ik kwam net een beetje te laat aan en liep door naar de refter. "Sorry sorry.", zeg ik als ik naar mijn stoel loop. "Is niks Tineke, morgen ben je optijd.", zegt de chef. Ik knik.

Koen pov:

Tineke kwam naast me zitten en de chef verdeelde de taken. We moesten even papierwerk doen en straks mogen we op patrouille. Als we aan onze bureau gingen zitten, merkte ik dat er iets is met Tineke. "Tineke is alles oke met jou?", vraag ik. Tineke kijkt me aan alsof ze het niet gehoord heeft. "Huh nee hoezo?", vraagt ze. "Je doet zo anders ik weet niet.", zeg ik. Ze haald haar schouders op. Ik negeer het maar. We begonnen aan ons werk. Tineke steunde haar hoofd op haar hand en speelde wat met haar pen. Ik weet het zeker. Er is iets. "Tineke kan je aulstublieft zeggen wat er scheelt.", zeg ik. Ze kijkt naar mij en ik zie de angst in haar ogen. "Er is niets.", zegt ze. "Er is wel iets, hey ik help je wel eh. Maar praat opseminst.", zeg ik. Ze schud haar hoofd. Ik leg mijn hand op haar schouder. "Tineke.", zeg ik. "Nee Koen! Laat me gerust!", zegt ze en staat recht en loopt dan naar de kleedkamers. Wow dat had ik niet zien aankomen. "Koen. Wat is er aan de hand?", vraagt de chef. "Ik weet het niet, Tineke doet ineens zo raar, er is iets en dat merk ik maar ze zegt dat er niets is en als ik er nog eens om vraag dan vliegt ze helemaal tegen me uit en loopt ze weg.", zeg ik. "Koen ga nu naar haar en praat met haar, als ze niks lost dan praat ik wel met haar.", zegt de chef. Ik knik en ga naar de kleedkamers. Ik open zachtjes de deur van de kleedkamers en zie Tineke op een bankje zitten met haar handen in haar haar. Ik hoor hoe ze weent. Ik ga binnen en ga naast haar zitten. "Tineke.", zeg ik. Ze schrikt. "Oh sorry, ik wilde je niet laten schrikken. Maar kan je zeggen wat er is?", vraag ik. Ze zucht. "Hannes.", zegt ze. "Oei wat is er gebeurd?", vraag ik. "Hij.. hij is een crimineel.", zegt ze. Ik schrik van die woorden. "En wat is er gebeurd?", vraag ik. "Gisteren kwam ik thuis en zag op de tafel geld liggen met een geweer en ik vroeg wat dat te betekenen had en hij bekende allemaal dingen, en toen begon hij mij te slaan en te stampen en hij heeft mijn rekening helemaal leeg gehaald. Ik ben dan weg gestuurd door hem en moest mijn spullen pakken.", zegt ze terwel ze huilt. Dit is echt erg. Ik slaag mijn arm rond haar en druk haar tegen mij aan. "Wat heb je dan gedaan?", vroeg ik. "Ik ben in het bos gaan slapen ergens in een klein hutje waar ik vroeger als kind heb gespeeld.. maar hij zei ook dat als ik het vertel, dat hij mij iets zou aandoen, dat jullie mij nooit meer zouden zien.", zegt ze stil. Ik trooste haar nog even. "Tineke, kom bij mij wonen hoelang dat je wilt.", zeg ik. "Wat?", vraagt ze. Ik knik. "Omg dankje Koen!", zegt ze en vliegt in mijn armen. Ik trek haar op mijn schoot en druk haar dicht bij mij. Als ze gekalmeerd is, gingen we terug naar de bureau ruimte en werkten verder. Ik had tegen de chef gezegt dat ze zich niet goed voelde. Hoe minder mensen dit weten, hoe veiliger dat Tineke is. We vertrokken even later op patrouille. "Koen, nogmaals bedankt dat ik bij je mag komen wonen.", zegt ze. "He, ik laat je niet op straat wonen hoor.", zeg ik met een knipoog. Ze glimlacht dankbaar.

Als onze shift gedaan is, vertrekken we naar mijn huis.

Tineke pov:

Als we bij Koen thuis aankomen, stappen we uit en Koen laat me zijn logeerkamer zien. Het is een heel leuke kamer. Ik bedankte Koen en pakte mijn spullen uit. Het was niet veel maar ik deed het wel. Tot mijn verbazing merk ik dat ik niks heb om in te slapen. Ik ga naar beneden waar Koen is. "Koen heb je misschien iets om te slapen?", vraag ik. "Ja wil je een trui ofso?", vroeg hij. Ik knik. Hij gaat samen met mij naar boven en geeft mij een lichte blauwe hoodie. "Merci Koen.", zeg ik en ga naar mijn kamer.

Koen pov:

Tineke was zich gaan omkleden terwel ik het eten maakte. Als ze beneden kwam kon ik niet stoppen met naar haar te kijken. Ze was zo schattig in mijn trui. "Wat is er?", vraagt ze. "Niks ze, je bent gewoon cute in die trui.", zeg ik. Tineke lacht en we begonnen te eten. "Tineke, als je wil kunnen we morgen eens naar de winkel gaan voor jou voor kleren en dingen voor je kamer. Als je dat wil?", zeg ik. "Oh ja hoor! Alleen heb ik geen geld ervoor dus ik weet niet.", zegt ze. "He ik betaal het wel.", zeg ik. "Mah Koen dat moet je toch ni-", zegt ze maar ik onderbreek haar. "Jawel niet tegenspreken. Ik ga dat doen voor jou.", zeg ik al lachend. "Mhm oke dan.", zegt ze. Na ons eten gingen we een film kijken. Ik deed teken dat Tineke tegen me mogt komen zitten en dat deed ze ook. Ze nestelde zich tegen me aan en ik legde een deken rond en ons en legde mijn arm rond haar. Even later werden we moe en gingen we naar boven om te slapen. Tineke liep haar kamer in maar ik hield haar tegen. Ze keek me vragend aan. Ik sprijd mijn armen en al snel gaat ze er op in. Ze legt haar hoofd tegen mijn borst en slaagt haar armen rond mijn buik. Ik slaag mijn armen ook rond haar en streel door haar haar. "Slaapwel Tinnie.", fluister ik. Tineke lacht stilletjes en knikt. "Slaapwel KOENTJE.", zegt ze. Ik glimlach en ze gaat in haar bed. Ik sluit haar deur en ga dan zelf ook slapen.