Çıkış Yolu...

9 0 0
                                    

Daha yeni kendime geliyordum. Hastanedeydim ve bir araba bana carpmisti. Kapiya vuruldu ve iceri polisler girdi. Sebebini bilemesemde polislerden hep korkmusumdur. İcimdeki suclu ruh halim yuzunden bence. "Gecmis olsun." dedi uzun boylu ve digerine gore biraz daha genc olan. "Tesekkur ederim."
"Size carpan arabanin şoföründen sikayetci misin?" diye sordu ve bunu sorarken nasil bu kadar soguk kanli olabiliyor merak ettim dogrusu. Gozlerimi kapatip neler oldugunu hatirlamaya calistim ve gozlerimi acip "Hayir." dedim. Annem "Neden sikayetci olmuyorsun kizim?" diye sordu telasla. "Cunku yola ben ciktim ve dikkatsizdim." dedim kararli bir sekilde. Hem sadece ayagim incinmisti ve onu da bir bandajla halletmisti doktor. "İyi aksamlar tekrar gecmis olsun." deyip polisler ciktilar. İlerleyen saatlerde annem yanimdaki koltukta uyuya kaldi. Gaye'ye gelirsen konusmam diye tehdit ettigim icin gelmedi ama yemin ederim evin icinde su an duramiyordur. Mete zaten gelemezdi cunku Ankara'ya gitmisti. Allah'tan yoksa asiri korumaci bir gece gecirirdim. Gaye'ye her ne kadar gelme desemde sevgilisi Emre'yi gondermis , deli bu kiz gercekten. Ben uyuyamiyordum , hala o ruyanin etkisindeyim. O kadar gercekti ki. Nefessiz kaldigimi hissediyorum bagirirken. Peki sağ tarafimda hissettigim sey neydi? Benim bildigim biri sarilinca sag tarafinda birinin kalbiyle dolar. Edebiyat tarzi seyleri severim belki bu yuzden cok etkilendim. Saah hastaneden cikaracaklar o yuzden biraz uyusam iyi olacak.
...
Annemle konusmaktan korkuyorum. Ona bagirmak beni yerin dibine sokar o yuzden sesimi cikarmiyorum yol boyunca. Zaten bagirsamda cagirsamda bosanacaklar. "Yagmur ???"
"Efendim anne." iste yine basliyoruz. "Ben ve Eylul İzmir'e gidiyoruz kizim" dedi bir anda. Bu bana yapilan bir şaka miydi yoksa. Kameralar nerde ki. "Ben ne olucam anne?" diye sordum cunku bunu bilmeye ihtiyacim vardi. "Babanla bu sekilde anlastik Eylul senden cok kucuk babanla yapamaz ama sen yapabilirsin." dedi ama sesi catlamisti. Ne diyecegimi bilemeden annemin yuzune dalip gittim. O an fark ettim annem agliyordu. Bende onlardan ayrilmak istemiyordum. Babama olan ofkem buyudukce buyudu. Bir sey demedim oylece sustum ve eve varir varma kendimi yataga atip gozlerimi kapattim. Aile dedigim sey benim hayatimdi ve darmadagin olmustu. Yarin durusma vardi ve tek celsede bosanacaklarini soylemis avukat. Annem desen coktan İzmir icin is planlari hazirlamaya baslamis. O babamdan kacarken ben nasil yaninda durabilirdim. Bazen agladigini bile duyuyordum ama bitecekte o yuzden aglamak yerine bir seyler yapmaliydim. Ben bunlari dusunurken telefonum calmaya basladi , arayan "Mete!!!!" "Sen nerdesin be cok ozledim seni." diye ciyakladim sevincten. "Ankara dar geldi be guzelim yeni geldim Gaye bir seyler yumurtladi seni gormek istiyorum karsida parktayim." deyip telefonu kapatti. Capkindir , serseridir falan ama beni cok sever. Genelde tek gecelik iliskileri sever. Neyse onu bekletmeye gelmez delidir evin kapina dayanir sonra. Annem yillardir Mete'yi biliyor o yuzden"Arkadasim geldi karsidaki parktayim." deyip evden ciktim. Ayagimi fazla zorlamadan yuruyordum ve iyi oldugumu yuzumden anlamazsa bana carpani bulur ve ona carpardi ki bunu istemiyordum. "Ankara'da cuvallamissin anlasilan hayirdir kizlarini mi begenmedin saskin." dedim ve saclarini karistirdim. Nefret ederdi saci bozuldugu icin ama ben yapinca sesi cikmiyordu baskasi yapsa söverdi. "İstanbul kizlari gibisi mi var ya." dedi otuz iki disini gostererek. Beni oturdugu yerden bir guzel süzdü. "Çirkinlesmissin." dedi dururdu durdu da. "Sagol ya bu sekilde moral vermelerine bayiliyorum." dedim sinirle. "Senin sinirlenen yuzunu yesinler." deyip makas aldi. Demek ki her sey yolundaydi. Abimden farksiz capkin abi ama o yuzden ona cok gulerdim. "Annem ve Eylul gidiyor." dedim derin bir uzuntuyle sanki icime öküz oturmustu. Beni dinlemeyi ve incelemeyi severdi. Bu sefer karismadim ona istedigi gibi baksin. Karsimizdaki agaci izliyordum ama bedenim burdayken ruhum baska yerlerdeydi. "Bu hafta evde tekim bana yemek yap gel de " dedi. "Olur " dedim ama neye evet dedigimi idrak edemedim. Aklimdaki ampül yaniverdi. "Sende kalabilir miyim?" diye sordum aceleyle. Sasirdigini yuzune bakmadan da anlarim cunku evi tek gecelik kizlar icindi ve bu istedigin onun icin tuhafti. "Olur" dedi gulumseyerek. Cok tatli bir gulumsemesi vardi. Baska bir kiz olsa gulusune aşık olurdu ama ben degil. Yillar once anlamistim o benim icin dogru kisi degildi. Bende ona donup gulumsedim.

YAĞMUR DENİZ'E DÜŞTÜHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin