(Irene's pov)
Unang nakatulog saken si Greggy. Naiinip ako dito sa kwarto kaya lumabas ako. Nakita ko na lumabas si Manang sa kwarto nila ni Mommy kaya bumaba ako. Habang pababa ako ng hagdan eh kinatok nya sina Bonget.
"Wag na kayo maingay natutulog na si Mama" she said
Nag lakad na palabas si Manang, i think papunta sya sa laundry area.
Lumabas naman si Bonget ng kwarto nila at akmang susundan si Manang.
"Hoy bonget" i whispered
"Oh? Bat gising ka pa?" He asked
"Di pa ako inaantok, tara sundan natin yun" i said
Sinundan naman namin si Manang at nag punta nga sya sa laundry area
"I off on natin yung lights tas gulatin natin sya" I said.
"Sige sige" Bonget said
Dahan dahan kaming lumapit sa switch ng ilaw at sinumulang patayin at buhayin ito.
"May bagong silang, may bago nang buhay.... Anak ka ni Ferdinand, ano baaa yung ilaw nag loloko" she said
Natatawa na kami ni Bonget pero pinag patuloy namin hanggang sa tuluyan na naming pinatay ang ilaw.
"Hoy, lumayo ka baka mag karate si Manang" Bonget said
Lumayo naman ako at, naramdaman ko na papasok na si Manang para buhayin ang ilaw.
Bigla kong binuhay ang ilaw sa kusina at ginulat ni Bonget si Manang.
"Anak ka ng empanadang orange, papatayin kita" manang shouted, sabay ng pag lagapak nya sa sahig dahil sa gulat
"Walang yaaaaaa kaaaaa Ferdinand Juniiiiiiiioooooor" Manang said sabay habol kay Bonget
Tawang tawa naman ako sa kalokohan naming dalawa ni Bonget. Tinuloy ko na yung pag sasalang ng mga labahin sa washing machine habnag yung dalawa eh busy mag patayan.
"Tama na nga yan, gusto nyo ng sandwich?" I asked
"Oo" they said
Gumawa naman ako ng sandwich at ng juice para dun sa dalawa. Gumawa naman ako ng gatas, kanin at sandwich para sa sarili ko.
"Dami nyan Irene ah" manang said
"Heh!" I said saka kumain
Nag kulitan lang kaming tatlo sa may salas at nag kwentuhan ng about sa mga nang yare sa buhay namin noong kasama pa namin si Daddy.
Kumuha kasi si Bonget ng comforter sa kwarto nila at saka nya nilatag sa sahig.
Sina manang lang ang humiga dahil alam kong pag dun ako humiga eh hindi ako makakabangon.
Nakatulog na silang dalawa at ako naman ay nilinis ko yung pinag kainan namin at nag experiment sa kusina.
Nag try akong gumawa ng bento cake at nagawa ko naman, nakagawa ako ng tatlong bento cake, dahil sa sobrang bored ko. Hindi ko na nilagyan ng gaanong details ang cake na ginawa ko.
After non ay nakatulog na din ako sa sofa. Hindi na ako umakyat sa taas kasi antok na antok ako bigla.
(Liza's pov)
Maaga akong nagising at wala si Bonget sa tabi ko.
(Mama Meldy's pov)
Wala si Imee sa tabi ko, san kaya yun natulog?
(Greggy's Pov)
Maaga akong bumangon dahil wala si Irene sa tabi ko. Chineck ko sya sa kwarto ni Alfonso pero wala sya kaya naisipan kong bumaba sa kwarto nina Mama.
Bago ako makarating sa Kwarto ni Mama eh nakita kong nakahiga sya sa tabi nina Bonget at Manang.
"Alfie? Sinong nag baba ng kutson dito?" I asked
"Kami dad, kinuha namin ni Luis sa Guestroom mahirap kasi kung sa sofa matutulog ang mommy eh, masyadong mataas baka mahulog sya" he said
I just tapped his shoulders and smile. Napakabait mong anak Alfonso manang mana ka sakin.
Nag luto ako ng Breakfast at tinulungan naman ako nina Liza at ni Mama.
"Good morning" Bonget said
"Good morning" Manang said
"Good Mooooooorniiiiing" Irene shouted
"Hoy ang ingay mo agang aga" manang said
Nag handa kami ni Lizq ng breakfast sa may garden. Si Manang naman sinasampay yung mga nilabhan kagabi at si Bonget naman ay inaayos yung pinag higaan nila nina Irene.
Habang si Irene eh tulala at inaasar nina Sandro.
"Matino ang isip ko pero akoy sabog na" Sandro sing
"Manahimik ka Alexander baka sikmuraan kita" Irene said kaya biglang lumayo si Sandro kay Irene.
YOU ARE READING
Love That Will Last
FanficCompilation of Author's Imagination WE CAN FEEL THAT WE HAVE A COMPLETE AND A HAPPY FAMILY. WHERE PROBLEMS CAN FIXED EASILY.