Bu Sen Değilsin... /~Draco Malfoy ile Hayal et~

Bölüm 6

Ders başladıktan birkaç dakika sonra önüme küçük bir kuş oragamisi düştü.

'Benim yanımda oturduğun için mi yüzün asık?'

Yazıyordu kağıt'ta. Tüyümü elime aldım ve mürekkebe batırdıktan sonra yazmaya başladım.

'Birincisi: neden bu kağıdı elinle  vermiyorsun? İkıncisi: senin yüzünden ilişkim bozulacak veya bir hafta trip yiyeceğim...'

Katlayıp Draco'ya uzattım. Göz ucuyla kağıdı okumasını izledim. Yüz ifadesi bir anda değişti...

'Ne ilişkisi?'

'Ah, Cedric'le sevgiliyiz ve sen benim yanıma oturdun diye trip yiyeceğim...'

'Madem öyle, dur bekle...'

Draco dersin ortasında bir anda ayağa kalktı ve Cedric'in yanına gitti.

"Kalk."

"Ne?"

"Kalk."

"Neden?"

Draco, Cedric'i kolundan tutup kaldırdı.

"Bay Malfoy ne yapıyorsunuz?"

Herkes merakla Draco'yu izlerken Draco Cedric'i yanıma getirdi ve oturttu.

"Sevgilinin yanında olmak en doğal hakkın..."

Dedi ve acı içinde gülümsedi. Sonrada Cedric'in bir önceki yerine oturdu...

Ders boyu sadece Draco'yu izledim. Bir kere bile göz göze gelmedik çünkü ders boyu defterine bir şey çizip durdu.

"Kızım derste ne oldu da Malfoy bir anda yanından kalkıp gitti?"

"Bende bilmiyorum... Cedric'le sevgili olduğumuzu söyledim ve sonuç." 

Harry'nin yüz ifadesi bir anda değişti. Önce ufak bir şok ifadesi ardından gelen sinirli yüz . 

"Harry! Nereye?"

Harry hızla yanımdan uzaklaşırken peşine takıldım.

Harry, Draco'yu gördüğü ilk anda yakasına yapıştı.

"Ne yaptığını sanıyorsun Potter!?"

Harry sinirle Draco'ya bir yumruk attı.

"Ben sanki senin niyetini bilmiyorum!"

"Ne niyetinden bahsediyorsun!?"

"Kardeşimin mutlu olması için her şeyi yaptım ve sen şimdi gelip bozmaya çalışıyorsun!"

"Bırak beni!"

Harry, Draco'ya ardı ardına yumruk atarken ben Harry'yi durdurmaya çalışıyordum...

"Harry,lütfen dur!"

"Kardeşime aşık olduğunu anlamadığımı sanıyorsun galiba!?"

O an her şey karardı. Draco... beni mi... seviyordu?

"Harry!"

Diye bağırdım bir anda...

"Dur!"

"Lütfen..."

Göz yaşlarımı tutamıyorum. Draco'nun yüzü kanla kaplıydı ama Harry durmuyordu...

"Beni seviyorsan dur!"

"..."

Harry kendine geldi ve Draco'nun üstünden kalktı.

"Y/n..."

Bana doğru bir iki adım atınca korkuyla geriye gittim.

"Y/n...b-ben...üzgünüm."

"Neden?"

Diye mırıldandım...

"Neden? Neden Harry? Neden bunu yaptın!?" Deli gibi aynı şeyi tekrar edip duruyordum.

"Lütfen benden uzak dur..."

Korku içinde Harry'ye bakıyordum. Bunu yapan o değildi en azından bunu biliyordum...

"Y/n ben gerçekten üzgünüm! Sanki onları yapan ben değildim..."

 "Başka biri gibiydin..."

Harry önümde yere çöktü ve kanlı elleriyle ellerimi tuttu. Gözlerim Draco'nun yüzünde dolaşırken göz yaşlarım daha da şiddetlendi...

"İnan bunu yapmak istemezdim. Ben sana bunları izletmek istemezdim. Ben sırf sen yalnız kalma di-"

Harry bir anda ne dediğinin farkına vardı ve sustu.

"Ben sırf yalnız kalmayayım diye ne?"

Harry yutkundu.

"CEVAP VER!"

Harry sonunda pes etti ve cevap verdi...

"Ben...Cedric'e seninle sevgili olması için para verdim..."

"Ne?"

Dona kalmıştım.

"Y/n?"

"Sen... bunu...bana..."

Dedim şaşkınlıkla.

"Sen bunu bana nasıl yaparsın!?"

"Tamam, özür dilerim..."

"Benden uzak dur."

"Y/n..."

"BENDEN UZAK DUR!"

Harry ayağa kalktı.

"Peki, sen bilirsin..."

Dedi ve gitti.

"D-draco, iyi misin?"

Draco'nun yanına diz çöktüm ve başını kucağıma koydum.

"Ben iyiyimde, sen iyi misin?"

Göz yaşları içinde burnumu çektim ve "Bilmiyorum..." dedim.

"İstersen seni yanıma aldırabilirim."

"..."

Draco elini uzattı ve göz yaşlarımı sildi.

"Hadi, seni hastane kanadına götürelim."

Zar zor Draco'yu hastane kanadına götürdüm.

"Sadece bir gün dinlenirseniz iyi olursunuz ama dinlenmezseniz ve ani hareketler yaparsanız yaralarınız yine açılır."

Hemşire yanımızdan uzaklaşırken Draco'nun eli elimdeydi...

"Ben gerçekten özür dilerim..."

"Şşş, tamam! Özür dilemene gerek yok."

Draco bana güven vermek ister gibi gülümsedi. Draco neden bir anda bana böyle davranmaya başlamıştı? Normalde bu olay sonunda Draco'nun babasının yanında olması lazımdı...

"Sana bakabilecek biri var mı?"

Draco gülümsedi.

"Sen beni düşünme."

"Aklım sende kalıcak..."

"Aklın değil kalbin kalsın bende..."

Şaşkınlıkla Draco'ya bakarken Draco konuyu değiştirdi.

"Sen... güvende olacağına emin misin?"

Hüzünle gülümsedim.

"O benim abim..."

Derin bir nefes alıp devam ettim.

"Bana zarar vermez. En azından abim bana zarar vermez..."

"Derken?"

"O benim abim değil. Daha doğrusu bedeni Harry ama ruhu o değil buna eminim."

Dedim kesin bir sesle.

"Eğer ondan rahatsız olursan odama gelmeye çekinme..."

Başımı evet anlamında salladım.

"Hadi, seni odana götüreyim sonra bende odama çekileyim."

Biliyorummmmmm! Çok saçma bir bölüm oldu...