Aşk ve nefret (Düzenleniyor)

9.Bölüm

-"Ne var? Niye geldin yine?! Dinle beni! Ben seni çoktan bastırdım bile! Buraya gelip, benden aff dilemenin hiçbir önemi yok artık benim için! Şimdi defol git evimden ve beni bir daha rahatsız et-"

-"Elen lütfen, sana yalvarıyorum. Beni dinlemek zorundasın. Ben senin bana iha-"

-"Kes sesini tamam mı?! Artık umrumda bile değil; senin bir vakitler neler zannettiğin ve ya yaptıkların! Ama şunu unutma! Var olduğum sürece, hepinizden nefret edeceğim! Lanet olsun, ben sizi ailem biliyordum be..."

-Dayanamadı Elen. Göz yaşları yaşadığı o acı günlere şahitlik yapıyormuşcasına akıyordu. Oysa ki artık atlattığını düşünüyordu. Fakat geçmişe ait birşey duyduğu an; yine tüm yaşadıkları film gibi gözünün önünde canlanmıştı. Jimmy ise bir kez daha, ona ne kadar acılar çektirdiğinin farkına varmıştı. Eğer o zamanlar Jimmy Anjelinayı dinlemeyip, Eleni bir kez olsun bile dinleseydi; belkide onun başına bu kadar olay gelmezdi. Belki o zaman Elenin babası, Jimmy'e olan borçlarından dolayı korkmayıp, kızını koruyamasa bile, yalnız bırakmazdı. Belki o zaman gerçek katil 'Anjelina'nın suçu ispat olunur ve hayatlarından tamamen çıkmış olurdu ve belkide.... Jimmy ve Elen evlenmiş olurdu... Kim bilir... Çocukları bile olabilirdi bu kadar yıllar içerisinde.

   Jimmy çok yanlışlar yapmıştı ve artık tüm yanlışlarını düzeltmek istiyordu. Sağ elini korkarak Elenin omuzuna koyduktan sonra; onu yiyip bitiren o gerçekleri, sakince sevdiğine anlatıp, affetmesi için gerekirse diz çökmekti amacı. Lakin sonra.. Bir zamanlar sahip olduğu tene şimdi bir yabancı gibi dokunmak... Bu hiss tüm söylemek istediklerini aklından sanki bir  sel gibi yuyup aparmıştı genç adamın. Yerinde sadece ona yeniden kavuşacağı günün hayallerini bırakarak...
  Genç adam çok zorlukla kendini toplayıp bir şeyler konuşmaya çalışmıştı. Lakin, tüm vücudu titriyordu artık. Şimdi, ona eskisi gibi sahip olmaktan başka birşey düşünemese bile, ilk önce onun kalbine sahip
çıkması gerektiğinin farkındaydı ama....

 

-"Elen sevgilim yalvarıyorum sana, beni sadece bir kere dinle. Sonra yemin ederimki hayatından defolup gideceğim ve asla seni rahatsız etmeyeceğim"

-"................."

-Elen bir kelime bile olsun söylemeden; ilk önce bir zamanlar hasret kaldığı ve sevdiği erkeğin omuzunda duran eline, sonra ise dik-dik gözlerine bakmıştı. Daha sonra ise yukarıdan aşağıya doğru süzüp; bir anlık yeniden omuzunda duran o ele odaklamıştı kendini. Ardından iğrenir gibi bir ifade takınıp; küçümseyici bir gülüşle ona cevap vermişti:

-"Biliyor musun? Ben hayatım boyunca yaşadığım her şeye, hep nefretin verdiği o güçle katlandım. Fakat o zamanlar ben cahilmişim. Peki nedenini biliyor musun?

  Çünkü şimdi nefretime bile layık olmadığınızı anladım! Ne o sahte ailem ne de sen; benim sevgim bir yana, nefret hissimi bile haketmiyorsunuz! Kendine bir bak! Ne kadar acizsin! Seni dinlememi istiyorsun ama nafile! Ne için geldiğini sana ben söyleyeyim mi?! Guya vicdanını rahatlatacaksın! Belkide sonra benden sevgi dileniceksin! itiraflar edeceksin! Hah... Komiksin!

   Guyaki ben suç işlemiştim değil mi?! Ben suç işlememiştim! Ama işlemiş olsaydım bile, 20 yıl en kötü hapishanede, o tür insanlarla birlikte kalmaktı cezam. Adaletin verdiği ceza buydu. Ama bu yetmedi. Ayrıca siz kendiliğinizden bu cezayı az bilip, beni bir kez bile olsun dinlemeden silmiştiniz! Ailem! Her ne sebep olursa olsun, ben onların bir parçasıydım guyaki... Ama onlar bile beni sildiler. Kaç yıllık ailemi kaybetmem, sevdiğim kişinin beni ablamla aldattığını duymam...

  Hahaha birde şu vardı tabi.... Tüm bunlar sana yetmemişti! Birde bana her gün dışarı çıkacağım gün için değilde, ölmem için Tanrıya yalvarttırmak için, aklınızca en zalim birine para vermiştiniz! Ama o bile sizden insan çıktı. Hatta sana böyle söyleyeyim! Hayatta gördüğüm en mükemmel insan o! Ne kadar garip değil mi? O bana yabancı ama benim tek yakınım! Tek ailem! Annem! Ben Tanrı'nın bana yazdığı 'gerçek ailemi' tanıdım bay Jimmy Porter! Ben sevgiyi de tattım. Meğer hayatım boyunca bir erkeği sevmişim; o da kocam Edgar Ramos! Şimdi onun toprağını bile, senin yaşamına değişmem!  Bir de; ben sizi affettim! Çünkü aciz birilerinden nefret edecek, intikam alacak kadar acizleşmedim henüz! Kızımdan da uzak dur!"

-"............."

  -" Vaaayyy susuyorsun! Güzel! Anladın demek! Defol git şimdi evimden ve bir daha beni rahatsız etme! Aksi takdirde seni mahkemelerde çürütürüm! Biliyorsundur belki, artık senden bile varlıklı biriyim! Para herşeyi yapma lüksü yaratıyorya...!

***

-Jimmy için herşey bitmişti artık. Artık yeni bir hayata başlamak zorunda olduğunu biliyordu. Lakin birşeyi anlamıyordu. Elen tüm bunları bildiği halde neden bunca zaman sessiz kalmıştı? Birde bunların hepsini nereden biliyordu? Tüm bu sorular aklını kemirse de artık hiç bir çaresi yoktu. Sadece bir şey yapmak geldi içinden. Geri döndü ve hala kapının önünde,  yüzünde  'savaşı kazanmış asker' ifadesiyle dayanmış, gökyüzünü seyreden Elenin fotoğrafını çekti ve gitti. Belki de bu onu son görüşüydü. Bundan böyle her kes artık  kendi yolunu çizecekti.

3 ay sonra:

-Jimmy Elenden vazgeçmişti artık. Çünkü kendisi bile kendinden iğreniyordu. Londona gidip bir şirket kurmuştu ve hayatının geri kalanını orada geçirmeyi planlıyordu. Onun da cezası; hayatı boyunca sevdiği tek kadından kendi hatalarından dolayı hep uzak kalmak olucaktı. Yaşamak artık anlamsızdı onun için. Bu yüzden kafasını dağıtmak, Eleni düşünmemek için; her gece Elene benzeyen kadınlarla geceyi geçirip terk ediyordu. Farkında değildi kendisi; ama böyle devam ederse, gittikce taşlaşmış, sadist bir  mafyacı olacaktı.

Elen ise bu zaman içerisinde kendisi için en sevdiği işi kurmuştu. 'Şehrin en büyük koku butiğinin sahibiydi' artık. Sabahları kızını okula bırakıp işine gidiyor, okul çıkışı için tüm işlerini çalışanı Nina'ya devredip, tüm gününü kızıyla geçiriyordu.

Anjelina ise 'bir çöp kutusunun yanında alnından kurşun yemiş halde ölü bulunmuştu' Katili ölü bulunmasından kırk günden fazla vakit  geçmesine rağmen, hala bulunamamıştı.  Ailesini ise hiç görmemişti Elen.

Artık herşeyi yoluna koymuştu Elen. Sadece bir şey kalmıştı; yarın kızını dadısına bırakıp, Ovtavio'nun arkasıyca gidip, Ava'yı kurtaracaktı.

***
Bölümlerin geç geldiğinin farkındayım. Kızgın olmanızı kitabı silmekle tehdit etmenizi de anlıyorum. Ama sizden de beni anlamanızı istiyorum. Ben bu kitapı çoktan bitirdim y.b yazmak için ilham beklemiyorum. Ben çevirmek için bekliyorum sadece. Son zamanlar sıkıca türkce öğreniyorum; hata yapmamak için. Bu yüzden geç geliyor bölümler. Ama daha sık geleceğine dair bir söz veriyorum. Çünkü bu defa bir kaç bölümle geldim. Bu bölümü tüm sadık okuyucularıma, özellikle ise AcemiOkur1996 ve Veshile'ye ithaf ediyorum. Seviliyorsunuz... ♥♥♥♥