Aşk ve nefret (Düzenleniyor)

3. Bölüm

Multimedia; Edgar Ramos.

-"Ava, sen delirmişsin! Asla! Ama asla beni yatağına isteyen birinin kadını olmam!"

-"Lanet olsun! Yeter artık! Ne o kendini bir melek mi sanıyorsun sen?!

-"Sana; asla dedim! Unut bunu!"

-"Bana bak çocuk! Tamam diyelim ki korudun kendini, peki kimin için yapıcaksın bunu, söyler misin? Seni bir kerede yok sayan Jimmy için yapıcağını söyleme sakııın, buracıkta geberip giderim gülmekten! Bu yüzden şimdi otur şuraya ve aklını başına topla!

-"Asla! Bir fahişe olmaktansa burada çürümeyi tercih ederim! Ben gidiyorum."

-"Otur şuraya dedim!!!" Eski Ava bir anda geri dönmüştü. Oysa Elen artık onun değiştiğini sanıyordu. Elen onu var olan tek ailesi sanarken, Ava onu uçuruma doğru sürüklüyordu. Ava'nın sesindeki esaretden bir anda hiç birşey söylemeden kalktığı yerine oturan Elen; artık titremeye başlamıştı. Bunu gören Ava'nın kalbi sızlasa da belli etmedi. Bu kız çok saftı, çünkü eğer saf olmasaydı; 32 yıldır göremediği Octavio'suna veremediği tüm sevgiyi açıkca yapmasa bile, ona verdiğini anlardı. Ava'da bu durumdan memnun değildi, ama başka çare yoktu. Yeni gelen rehber Edgar'ın Elen'i görünce verdiği garip tepkilerden anlamıştı koca kadın; rehberin ondan hoşlandığını. O an bu planı yapmıştı artık, kafasında! Şimdi sadece planı uygulamak kalıyordu ki, buda; akılsız Elen'in üzerine düşüyordu.

-"Demek fahişe olmaktansa, burada çürümeyi tercih edersin ha?! Afferin, açıkcası beni çok şaşırttın! Peki sen neyine güvenerek söyledin bunu?! Cevap ver hadi!!!"

-"A-a-va b-ben b-bunu y-yap-amam. B-ben a-artık v-vaz geçtim. D-d-dediğini y-yapmaktansa ç-çürümeyi t-tercih ederim"

Ava onun korkudan kekelediğini görünce kırıldı; ama artık çok geçti. Bu akılsız kız şimdi anlamasa bile, bir gün anlayacaktı; Ava'nın onun kötülüğünü istemediğini.

-"Bak çocuk! Seni severim, sen bana gençliğimi hatırlatıyorsun, kendime yardım edemedim ama sana etmeyi düşünüyorum! Şimdi burada çürümeyi tercih ediyorsun ya? Peki sence burası hep böyle mi kalıcak? Sence senin o tatlı yüzün için mi kimse bulaşmıyor sana?!"

-Seni severim mi? ALLAH'ım bu hayatta onu seven biri, onun için oturmuş pilanlar kuran, onu korumaya çalışan biri! Evet! Elen Ava'nın onu sevdiğini iyi biliyordu, fakat az önce konuşdukları kalbinde şüphe tohumları ekmişti. Şimdi Ava ilk defa bunu kendi ağzıyla söyleyince; az önce yaşadığı hayal kırıklığı, korku, çaresizlik ve şimdiki o eşsiz duygu! Hepsini; tüm duygularını, aynı anda birleştirmişti bu kadın! Işte şimdi bir yıldan fazla süre içerisinde hiç yapmadığı şeyi yaptı!!! Aniden sevinçten delirmiş gibi yerinden kalkınca; şaşırmış gözlerle ona bakan Ava'nın, o muhteşem kadının, kucağına oturdu ve tıpkı annesinden çikolata almış bir çocuğun neşesiyle ona sarıldı! O güçlü sarılma hala sürerken gülen iki kadın, aynı anda da birden hıçkırıklarla ağlamaya başladı. Şimdi anlamak zor değildi;
Her iki kadın da yıllarca, sıcacık sarılan o kollara muhtaçtı. Ava'nın oğlu yoktu yanında, tüm hayatı burada geçicekti, ama artık onu evlat sevgisiyle saran, ona; onun yardımına muhtaç bir kızı vardı. Elen'in ise hiçkimsesi yoktu artık bu kadından başka. Ava bir umutla yaşıyordu; oğlu onu bulunca affedicek, hiç terk etmiyicek diye ama, Elen'in ailesi yanındayken terk etmişti Eleni. Lakin onu yeni tanımasına rağmen, kendine verdiği sözleri bile onun için çiğneyen biri vardı artık. Onu kendi öz ailesinden bile daha çok koruyan, daha çok seven kadın!

-"Ben, ben biliyordum Ava. Tanrım bana karşı bu kadar acımasız olamaz biliyordum. Sen, sen muhteşem birisin. Seni seviyorum, seni seviyorum Ava Perez! Sen, sen benim biricik ailemsin!