kinikilig ako oh siya inaadmit ko na! hawak niya kasi kamay ko ee i feel so protected talaga pag hawak niya mga kamay ko...
mahigpit pagkakahawak niya ng kamay ko...yung tipong ayaw na niya bitawan...
ako wala pa din kibo
nag taxi kami pauwi sa bahay namin(bahay ko actually)
inopen ni Axel ang pinto para sa akin,
"Trish pasok na"
edi ayun pumasok na at sumonod siya at tabi kami syempre....
"Uhmm... Axel"
"Trish"
sabay pa kami tumawag sa isa't isa...
"sige Trish mauna kana"
"uhm just like to say thankyou sa time...namiss ko talaga sila tita..." "anu nga pala sasabihin mo?"
"wala yun Trish, di ka naman iba sa family namin ee kahit nag break tayong 2 you're always be one of us...namiss KITA"
"..."
speechless ako sa sinabi niya and my tears starts to fall di pwede toh ayaw kong makita niya na umiiyak ako...
(now playing..love will lead you back) then nag start umulan
ano ba naman yang kantang yan T.T umulan pa bigla
di ko na talaga mapigil iiyak na talaga ako :(
"Trish are you okay?"
"yeah, im fine" *snif snif*
"umiiyak ka ee what's wrong?"
"wala toh yung kanta kasi ee"
"stop crying..ayaw kita nakikitang umiiyak..."
*flashback*
ayaw na ayaw talaga niya ako nakikitang umiyak kasi noong 4th year pa ako di niya talaga alam gagawin niya pag umiiyak ako natataranta siya..
naala ko nung before our clearance week noong year na yun busy ako nag mememorize at sa kanya ako nag rerecite kunwari audience ko siya syempre di makaka hindi sa akin yun lakas ko ata dun...kahit alam niyang malapit ko na siya iwan...
"adios...patria adorada..." dun pa lang sa line na yun naiiyak na ako...
"oh bat ka naiiyak dyan?"
"naiiyak ka dyan hindi noh!"
"weh? ayan na oooh"
"di nga sabi"
tuloy tuloy pa din ako sa pag recite at that time hangang sa di ko talaga kinaya
"sabi na naiiyak ka ee tama na Trish..."
tumakbo siya sa room nila at kumuha ng panyo, pinunasan niya mga luha ko
"tama na Trish" then he hugged me
same thing na nangyare while where in our school auditorium, actually break time yun kasi may practice kami asa may stage kami siya nakaupo sa may malaking speaker at ako naman nakaupo mismo sa floor ng stage trip niya ko nun ee ng aasar tapos ako nakatitig lang sa kanya hangang ayun naiyak nanaman ako..
"Trish bakit?" sabay baba niya sa speaker at tumabi sa akin
"Trish stop crying, wag ka na umiyak, hindi ako worthy para sa precious tears nayan(habang pinupunasan luha ko at hawak ang kamay ko) stop crying wifey then he hugged me again and he kissed my forehead for so many times"
ayaw na ayaw niya ako umiiyak kasi pag umiiyak din ako feeling niya siya lagi ang may dahilan
*end of flash back*
ayun sa wakas natigil na ako sa pag iyak medyo calmado na din pinakalma niya kasi ako then ayun nakarating na kami sa house namin...
tumigil na din ang ulan............
axel open the door for me at lumabas na ako palabas ng taxi...
"Axel thanks paki sabi ulit kay Tita thanks i really enjoy your company til we meet each other again"
then i kiss him in the cheeks
at tumakbo na ako papasok ng door..di na siya nakapag salita at di ko na din alam ano ang mga sumunod na nangyare sa kanya...
