chapter 19
TRISH'S POV
tumagal din ang aming pagsasama masaya naman kami kaso ako..
ako na mismo may problema............
lagi ko na lang inaaway si Axel, hangang sa nag desisyon ako
"xel, need to talk to you...."
"about what? ano problema?"
"ee kasi ano ee...."
"ano nga hon?"
"hiwalay na tayo oohh"
"ano!????? bakit bakit may nagawa ba ako?"
"wala naman,.........wala"
"trish bakit..? ano nga kasi? kung wala bakit kailangan mauwi sa ganito..."
" :( xel yoko kita saktan pa ng sobra....history will repeat its self"
"trish naman ee wag pls...."
"friends pa din tayo okay? di natin kailangan ng relasyon para pakitang mahal natin ang isa't isa andito lang ako para sayo....pls bitawan mo na ako :("
"trish trish trsih naman ee nuh ka ba :(("
nakita ko siyang umiyak he's begging me to stay...he even hug me pero di ko siya pinagbigyan....
ito lang alam kong paraan :( kahit pareho kaming nasasaktan............
"Trish! MAHAL NA MAHAL KITA"
"Xel wag pls wag :(( "
"trish ausin nmn ntin toh"
"aus naman ee pero xel ayw ko na"
"kahit na wala na tau trish di ako mapapagod mahalin ka in a distance" "if you need me just call me i'll be there"
"salamat xel salamat sa lahat SORRY"
tumagpo na ako paalis ...................
Axel's POV
ayan hiwalay na kami :(( ang sakit sakit T.T uminom na ako pagng pa calm....
masama ba ako?
mahal ko naman siya ee ganito ba talaga?
ta*gi*a ang sakit ang sakit sakit
pero umaasa pa din ako maibabalik pero napaka imposible na siya mismo huminge ng kalayaan niya mahal ko siya ee kaya pakakawalan ko yoko ipakait sa kanya ang kalayaan gusto niya mangyare
pero kahit ano mangyari di ko siya papababayaan
hinug ko siya im asking her to stay but she leave me all alone
oo masakit talaga
gusto ko siya habulin nung tumakbo siya papalayo sa akin pero wala wala talaga di ko na alam gagawin ko di na ako nakagalaw tiningnan ko na lang siya
T.T
masakit na araw araw nakikita ko siya gusto ko kausapin ngunit may pumiigil sa akin..
pinipilit kong maging okay ang lahat pero ang hirap talaga
