SAPLANTILI 2 [+18]

1.bölüm "Şok"

SAPLANTILI'yı yeniden yazmaya başladım. Desteğinizi bekliyorum...

Başlangıç tarihini atabilirsiniz.
________

Kahvemi sipariş etmiş, kokusunda bulduğum huzurla kitabımı elime aldım.
Huzuru bulduğumu fark eden garson herhalde kıskanmış olacaktı ki adımlarını bana doğru yönlendirmiş, bir de yetmezmiş gibi başımda dikildi.

"Bir sorun mu var?"
Okumaktan vazgeçtiğim kitabımı özenle çantama koyarken, konuşmayı yeni akıl etmiş olan garsona döndüm.

"Hanımefendi sizin buradan gitmeniz istendi. Lütfen kalkar mısınız?"

Duyduğum cümleyi algılama kısmını çoktan geçmiş, bakışlarımı anlamsızca etrafta gezdirdim.

"Siz iyi misiniz? Sizi anlamıyorum. Ne demek buradan gitmem istendi?"

İstemsiz bir stres vücudumu ele geçirmiş, yetmezmiş gibi hafif bir merakta korkumu tetiklemişti.

"Lütfen hanımefendi bize zorluk çıkarmayın." diye ısrarda bulunan garson bu seferde utanmaz bir şekilde parmağını kaldırıp, çıkış kapısını işaret etti.

"Hayır. Gitmiyorum!"
Kelimelerin inat bir şekilde dilimden dökülmesi garsonu etkilememiş olacak ki, kibar olmayacak bir şekilde koluma asılmaya başladı.
"Ne yapmaya çalışıyorsunuz? Her zaman ki geldiğim yerden neden kovuluyorum, açıklar mısınız?" Kelimelerimin hiçbir önemi yokmuşçasına davranan garsondan bir hırsla kolumu çektim.
"Ne yaptığınızı açıklar mısınız?"

Garson korkuyla gözlerini etrafta gezdirip, arka masada oturan bir yeri belirtti. Bakışlarım istemsizce o yöne dönerken, bir yandan da garsonun açıklamasını dinliyordum.

"Bey efendi sizden rahatsız oldu. Sizi burada istemiyor."

Kaşlarım hırsla çatılırken, bir yandan da göz ucuyla garsona baktım.

"Neden beni istemiyormuş?"

"Kapalı biriyle aynı ortamda bulunmak istemiyormuş."

Şokla birlikte açılan gözlerimi, beni istemeyen adamın masasına çevirdim. 'Ben zenginim' diye bağıran iki takım elbiseli adamlardan biri tepkisizce sigarasını içiyor ve dumanını aynı donuklukla benim olduğum tarafa üflüyordu.
"Hangi Pislik benim buradan gitmemi istiyor?"

"Önünde içkisi olan ve dumanını sizden tarafa üfleyen kişi."

İçimde biriken şaşkınlık ve sinir bütün vücudumu ele geçirirken, istemsizce sol elimi yumruk yaptım.

"Lütfen bir zorluk çıkarmadan gidebilir misiniz? Belinde bir silahı var ve pek tekin birine benzemiyor." deyip hafifçe kulağıma doğru yaklaştı.
"Yasemin hanım bugünlük bizi mazur görün." diye de cümlelerine yenilerini ekledi.