Κεφάλαιο 6ο

11K 839 45
                                    

Το πόσο γρήγορα φτάσαμε στο διαμέρισμά του για την ώρα αποτελεί μυστήριο. Παρεπιπτόντως δεν γνώριζα ότι το νοίκιαζε αλλά αυτό δεν είναι επί του παρόντος.

"Σε θέλω." μουρμουρίζει αισθησιακά στο αυτί μου και ανατριχιάζω. Με κοιτά καθηλωμένα στα μάτια καθώς βηματίζω προς τα πίσω. Είμαι υπό την επηρεία του ξορκιού του. Δεν καταλαβαίνω τι κάνω, δεν νιώθω καν όταν χτυπώ σε κάτι σιδερένιο και ύστερα πέφτω σε κάτι μαλακό. Λογικά στο κρεβάτι του. Αχ το κρεβάτι του. Γυρνώ ελαφρά το κεφάλι μου στο πλάι και εισπνέω βαθιά μυρίζοντας το μαγνητικό άρωμά του. Δεν προλαβαίνω να κάνω άλλες κινήσεις αφού βρίσκεται ήδη επάνω μου. Σκύβει βασανιστικά αργά προς το μέρος μου, καρφώνοντάς με με το μαυλιστικό του βλέμμα. Με βασανίζει υγραίνοντας τα χείλη του με την γλώσσα του πολλαπλές φορές. Κρατώ το βλέμμα μου στην θέα των λαχταριστών χειλιών του και ένα μειδίαμα γεμάτο ικανοποίηση καταβάλει ολόκληρο το πρόσωπό του. Αποφασίζω να τον πειράξω και εγώ λιγάκι οπότε δαγκώνω θελκτικά το κάτω χείλος μου. Το ταπεινό μου σχέδιο φάνηκε να έπιασε αφού τα μάτια του κόλλησαν εκεί. Μας έβγαλε και τους δυο από την δύσκολη θέση όταν κόλλησε επιτέλους τα χείλη του στα δικά μου. Δεν περίμενε καν να περάσει λίγη ώρα ή να του δώσω άδεια για να βαθύνει το φιλί, απλά το έκανε. Φιλιόμασταν σαν τους διψασμένους που θα βρουν την πηγή νερού στα χείλη του άλλου. Κατέβασε τα χείλη του στον λαιμό μου και άρχισε να φιλά και να ρουφά εκεί. Είμαι βέβαιη ότι θέλει να μου αφήσει σημάδι για να υπενθυμίζει σε εμένα αλλά και στον Δημήτρη τι κάναμε. Ω Δημήτρη... Μου φέρεται άψογα και εγώ πως τον ευχαριστώ; Πηγαίνοντας με τον Άρη. Είμαι αδικαιολόγητη το ξέρω αλλά προς το παρόν σπρώχνω αυτές τις σκέψεις στην άκρη του μυαλού μου. Αρχίζοντας σιγά σιγά να χάνω την υπομονή μου, σπρώχνω τον Άρη από πάνω μου, καταφέρνοντας να τον ρίξω στην διπλανή πλευρά του κρεβατιού. Χωρίς να χάσω χρόνο ανεβαίνω επάνω του και του τραβάω την μπλούζα, πετώντας την κάπου μέσα στο δωμάτιο. Το που, είναι το τελευταίο πράγμα που με ενδιαφέρει αυτήν την στιγμή.

"Ανυπόμονη πολύ;" με κοροϊδεύει και χαχανίζω.

"Σκάσε." απαιτώ και γελάει. Ξεκινώ να τον φιλάω στον λαιμό κατεβαίνοντας προς τα κάτω. Όταν φτάνω στην αρχή του τζιν του με τραβάει προς τα πάνω και κουνά πέρα δώθε τον δείκτη του χεριού του.

"Α όχι μωρό μου. Πρώτα θα σε γδύσω εγώ." λέει κυριαρχικά και παλεύω να κρύψω το χαμόγελό μου. Τοποθετεί τα χέρια του στους ώμους μου και αρχίζει να τα χαμηλώνει μαρτυρικά αργά προς τα κάτω, φροντίζοντας να ανάψει φωτιά σε κάθε σημείο που ακούμπησε. Όταν επιτέλους έφτασε στο τέλος του υφάσματος, το τράβηξε προς τα πάνω αφαιρώντας το από το κορμί μου. Τα μάτια του έλαμψαν αμέσως στην θέα μου με εσώρουχα. Έτσι Αρούλη για να δεις τι έχασες. Χαμογελώ θριαμβευτικά όταν παρατηρώ το στήθος του να ανεβοκατεβαίνει αναβλητικά. Σηκώνει την μέση του αφού με φιλά απαλά στα χείλη και με αφήνει στο πλάι ανεβαίνοντας ξανά πάνω μου. Τι σκατά τρέχει με τους άντρες και θέλουν να είναι πάντα από πάνω;

Σε προκαλώWhere stories live. Discover now