Κεφάλαιο 14ο

7.7K 652 92
                                    

Χωρίς να ανταλλάξουμε περαιτέρω κουβέντες με την Κατερίνα, αφού μαζέψαμε τις σκηνές μας και τα σχετικά, μπήκαμε ο καθένας στο αυτοκίνητό του και επιστρέψαμε εγώ και ο Δημήτρης στις εστίες και οι άλλοι... Λοιπόν όπου μένουν τέλος πάντων. Ο Δημήτρης ανησύχησε πολύ για την Κατερίνα γιατί από την μία στιγμή στην άλλη άρχισε να μην αισθάνεται καλά και είπε ότι θα περάσει να την επισκεφτεί αργότερα και ύστερα έφυγε για το διαμέρισμά του. Προφανώς θα πρέπει να εξαφανιστώ από το δωμάτιο γιατί δεν θα είναι και ότι καλύτερο να είμαι στον ίδιο χώρο με αυτήν που με έπιασε να απατάω και με αυτόν που απάτησα. Πώς τα έχω καταφέρει έτσι; Το μόνο σίγουρο είναι ότι μέσα στα σχέδια μου δεν ήταν να απατήσω τον Δημήτρη. Μπορεί ουσιαστικά να τον χρησιμοποιώ όμως πριν ξεκινήσουν όλα αυτά, ήμασταν φίλοι και δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση να τον πληγώσω. Λοιπόν ίσως πάνω στην απερισκεψία μου όντως τον πληγώσω αλλά... Καλύτερα είναι να τελειώσω τα πράγματα με τον Δημήτρη πριν γίνουν χειρότερα.

"Εδώ είσαι εσύ;" ρωτά εχθρικά η Κατερίνα μπαίνοντας στο δωμάτιο. Τώρα αρχίζω να εκνευρίζομαι, όλα τα πράγματα έχουν και τα όριά τους. Μπορεί να μην είμαι και η Αγία Μαρία, αλλά απαιτώ κάποιον σεβασμό.

"Που ήθελες να ήμουν;" ρωτώ ενοχλημένη. Την βαρέθηκα και αυτήν και την αδικαιολόγητη συμπεριφορά της προς το άτομό μου. Αν δεν μπορεί να μου πει ξεκάθαρα ποιο είναι το πρόβλημά της μαζί μου τότε ειλικρινά θα παραμείνει προβλημά της και όχι δικό μου. Έχω όλη την καλή διάθεση να το συζητήσω μαζί της και να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα αλλά δεν βοηθάει.

"Κάπου μακριά μου σίγουρα." δηλώνει κοφτά. Πετάει τα πράγματά της στο κρεβάτι της και μπαίνει στο μπάνιο κοπανώντας την πόρτα πίσω της. Αυτό ήταν! Σηκώνομαι βιαστικά από το κρεβάτι που καθόμουν και ανοίγω χωρίς να χτυπήσω την πόρτα του μπάνιου. Βγάζει μια τσιρίδα τρόμου και πετάγεται πίσω.

"Τι σκατά κάνεις;!" ουρλιάζει και πιέζει το στέρνο της προσπαθώντας να ανακτήσει την ανάσα της.

"Τέλος με τα ψέμματα και τις μαλακίες Κατερίνα, τώρα θα μιλήσουμε σοβαρά!" απαιτώ αποφασισμένη και σταυρώνω στο στήθος τα χέρια μου.

"Ποια ψέμματα και μαλακίες; Τι λες;" προσποιείται δήθεν ότι δεν γνωρίσει για ποιο πράγμα μιλάω. Έμαθα καλύτερα...

"Να το θέσω διαφορετικά... Ποιο είναι το γαμημένο πρόβλημά σου μαζί μου; Γιατί τις τελευταίες ημέρες μου συμπεριφέρεσαι σκατά και προς τι το σημερινό ξέσπασμα;" ρωτάω προσπαθώντας προς το τέλος να χαμηλώσω τον τόνο μου. Αν θέλω να ξεκαθαρίσουμε την κατάσταση θα πρέπει να πάω κάπως με τα νερά της.

Σε προκαλώDonde viven las historias. Descúbrelo ahora