"Doc,Madi!"
Nagising ako dahil sa tawag na yun. It was all a dream. It was all a good dream. Napatingin ang nurse sa harap ko ng makita ang luhang tumulo sa mga mata ko. Tinanong ko na rin ang pakay niya. Kailangan raw ako sa ER.
Finally. For years of hardwork. I'm now finally a licensed Surgeon. I finally lived my dream. Inayos ko ang sarili ko at pumunta sa ER. I saw Helen with some nurses. They were assisting a gunshot patient.
"Prepare the OR. We need to operate him asap."saad ko sa nurse.
Halatang nagulat ito pero sumunod rin. Lumapit ako kay Helen saka tiningnan ang pasyente.
"May tama siya ng bala sa taas ng abdomen. Mayroon rin sa left chest and sa stomach."saad niya. Tumango ako bilang tugon.
"Accompany me sa surgery. Nurse kayo bahala sa patient. Ipasok niyo kaagad sa loob ng OR and then gather. We'll operate the patient."
Pagkasabi ko noon hinatid na nila ang pasyente sa OR. Pumunta naman ako sa locker at sinuot ang uniform pang-surgery ko. Tinali ko rin ang buhok ko at sinuot ang bouffant style cap ko. Sinuot ko na din ang face mask ko. Naghugas ako ng kamay at nilinisan ng tama. I enter the OR and I see Helen with the nurses.
They let me wear my surgical gown. Tinali nila ito sa likod. They let me wear my latex gloves and done.
"Let's start."saad ko at lumapit na sa pasyente.
"Scissors please."saad ko at inabot naman ng mga nurse.
The operation was about 8 hours. Natapos ito around 6PM. After the operation the feed back of the family was good to ears. Naiyak pa nga ako dahil sa mother niya.
"You did a great job,huh!"saad ni Helen sa isang tabi.
"That's the right thing to do."sagot ko rito. Naka upo lang ako sa swivel chair.
"Besides of being a CEO. You did your job as a Surgeon too."komento nito.
Natahimik ako. But I hide a smirk. CEO. Yes,I owned the hospital I am working. Kuya Markus gave this to me right after he came back from Canada for a Legal Meeting. It was named after me and him. M and M Hospital. Wala na rin akong masyadong problema kay Dad. Binigyan ko siya ng marangal na diploma. Suportado na ako ni Dad. Si Mom.....she already passed away. Nakakalungkot na nakakatuwa dahil nawala siya pagkatapos noong specialization ko sa general surgeon. Si Ate Madison natapos na niya ang Architecture course niya. Nagta-trabaho na siya ngayon sa SGC sa Architecture Firm nito. Si Kuya Markus ay kasal na sa long-term girlfriend niya a year ago pa.
Si Sab is now happy with Kiron. Nagkabalikan na ang dalawa. Si Yron Prosecutor na. Si Rain naman ng quit sa acting and nag-aral na. She is in UST Architecture. Si Kiro nasa ibang bansa na. Hindi ko alam kung asaan na bansa siya nagpunta. Si Lana naman naka-uwi na from Norway a week ago pa. And she's working on her own company now. Si Matt hindi pa nakakauwi eversince he leave the country. Si Ren na kapatid ni Matt is now a licensed Architect.
After a talk with her,tumunog ang cellphone nito at pusta ko tumatawag si Josh. Ang bebe niya. Napa-iling na lang ako saka inayos ang bag ko. Kailangan ko ng umuwi dahil tapos na ang shift ko. I drove my white BMW on the way to my condo. Bagong car na naman to. Yung Mercedes Benz iniwan ko roon sa carpark ng condo. Kasama naman noon naka-park ang old black BMW ko. The old car I was using before.
Pagkarating ko sa condo,I placed my stuffs sa table at nagluto na ng kanin. While it was cooking I took a hot bath and change my clothes into a pair of black silk night-dress. Nagluto na rin ako ng Adobong Baboy para ulamin ko.
After eating,I washed the dishes and I placed my laptop sa coffee table kasama ang iPad at phone ko. Kailangan ko mag-check ng e-mails. Kahit Doctor ako kailangan ko rin i-check ang Hospital although si Kuya ang humaharap sa mga investors namin. Nag-scroll na din ako sa news feed ko.
YOU ARE READING
After Moon
Random[UNDER REVISION] Madeline. A Med Student from UP.She belong to a family of Lawyers. Even her dream is hard to chase she still believe in her self that she can create a name with her own hardwork. But then he came. He came to her life like a sun tha...