Run Away From You | Gallardo Series#2

Chapter 20: Devastated

(Savannah's POV)

I just cry and let my feelings out for a while so that I can feel better.

Sinabihan ko si Avery kung nasaan ako, sinabi ko din sa kanya na wag ipaalam sa kahit sino nasaan ako. Kasi alam kung mahahanap nila ako pag nagstay ako dito sa bahay ng Lolo ko.

"Sav oh my gosh buti na lang at tumawag ka." Sambit niya ng pumasok ako sa sasakyan niya. "Your parents are f*cking worried at you." Sambit niya.

"Wag mo munang sabihin sa kanila nasaan ako. I still don't wanna face them." I begged and she just nodded at me.

"Okay then your gonna be staying with me." Saad niya at tumango lang ako.

"I f*cking hate this life, I just want to me happy." I cried again gosh when can I stop crying.

"Damn Sav stop crying, okay." Nataranta niyang sabi sa akin.

"It's okay Av gusto ko lang ilabas lahat ng sakit." Paliwanag ko sa kanya at napabuntong-hininga lang siya.

Nakarating kami sa condo niya at iniwan niya ako doon dahil bibilhan niya ako ng damit para suotin ko malamang.

I keep myself busy, I watch some drama online. I don't want to stress myself that much, I don't know what will I do if something bad happens to my baby.

Naglalakad-lakad ako sa condo niya dahil nabored na din kasi ako. Kumusta na kaya sila Mommy? Ayaw ko silang pag-alalahin gusto kung sabihin na okay lang ako pero ayaw ko pang makita sila eh. I want to tell my parents to stop finding me cause I'm okay but I know they won't believe what I say.

Nakabalik na si Avery sa condo at nangunot naman ang noo ko ng makita ko ang mukha niya. Para siyang pinagsakluban ng langit at lupa, mukhang puyat din siya.

"Av magpahinga ka muna mukhang puyat ka." Tugon ko sa kanya.

"Hindi okay lang ako kaya ko pa naman." Sagot niya at umiling ako.

"Please Av, ako ng bahala dito okay just take a rest." She sighed in defeat and went to her room to take some rest.

"Matutulog lang ako saglit." Sambit niya sa akin st tumango lang ako.

At dahil tulog si Av ay pinaki-alaman ko muna ang kusina niya. Gusto ko pag-gising niya tapos na akong magluto at makakain na kaming dalawa. I want to take care of her the way she take care of me, in really lucky to have a great friend like her.

Ng gumising siya ay kumain na kami, may problema talaga to siya at hindi niya lang sinabi sa akin. Pagkatapos naming kumain ay hinugasan namin ang pinagkainan, pumunta kami sa sala ng matapos.

"Av are you okay?" Tanong ko sa kanya at umiling naman siya.

I'm thankful na hindi siya pakipot.

"I'm really not, cause that f*cking guy found me." Naiiritang sambit niya at parang kilala ko na ah.

"Anong nanyari?" Tanong ko at napatingin naman siya.

"He wants me to go back there as soon as possible, gosh I hate it I  don't want to go back pero si Daddy nagsabi na kailangan ko ng bumalik doon." Paliwanag niya sa akin at napangiti naman ako.

"Mukhang mahal ka na ata ng fiance mo." Biro ko sa kanya.

"Hindi magandang biro yan." Sambit niya at natawa naman ako.

"You have no choice Av kundi umuwi doon baka ano pang magawa ng lalaki dahil ang tagal mong hindi umuwi sa kanya." Biro ko ulit at sumimangot naman siya.

"I want you to come with me but I know you won't." Sambit niya at napangiti naman ako.

"I can come with you, I also want to have some peace in mind so yeah." Sagot ko sa kanya.

I really want to come with her, cause i want to meet that guy. I want to know who's that guy my best friend love the most. Na halos ubusin na ang luha niya kaka-iyak. Ngayon ko lang nakita kaibigan kung naging ganyan sa isang lalaki.

"I know you want to meet him." Napalingon naman ako sa kanya. "Ngayon pa lang parang gusto mong pumunta na doon para sugudin siya." Natatawang dagdag niya.

Napangiti naman ako sa sinabi niya.

"Wala lang gusto ko lang makita ang lalaki na kinababaliwan ng kaibigan ko." Sagot ko sa kanya.

"Wag mong patayin ah, baka bigla mo siyang barilin." Biro niya at natawa naman ako.

"Gagawin ko yan pag hindi ka niya inalagaan ng maayos." Sagot ko at niyakap naman niya ako.

"I'm really lucky to have you as my friend." Bigla niyang sambit.

"Dapat ako ang magsabi niyan hindi ikaw." Sumimangot naman ako.

"We are lucky to have each other." She stated and I nodded at her.

"Maging marupok ka ba sa kanya?" Bigla kung tanong sa kanya.

"Hindi no bahala siya basta pagdating ko doon hindi ko siya papansinin." Ano niya at humagikhik naman ako.

"As if magawa mo yan." I chuckled at sinamaan naman niya ako ng tingin.

"Minsan iniisip ko mas panig ka pa sa kanya keysa sa akin." Sumimangot naman siya.

"Binibiro lang kita wag kang ma tense dyan." Sambit ko kaya naman padabog itong umalis sa tabi ko.

Natawa naman ako sa ginawa niya, hindi ko talaga alam saan ako pupulutin pag wala siya. She's one of the person that loves me the most. And now she found someone she loves but never love her back, that kinda hurt though.

But anyways I want her to be happy, cause for all those times she just fucos on her work. I still don't know what is her work, the only thing I know is it's dangerous. Well she loves danger so it's okay, I also live in danger but now I need to stay myself away from it you know.

"Hoy Sav ano naman iniisip mo dyan bakit ka nakangiti." Sambit sa akin ni Av.

"Iniisip ko lang paano ko ipabugbug yung fiance mo." Sagot ko at sinamaan niya ako ng tingin.

"Sige subukan mo magpatayan tayo." Sagot niya at mas lalo akong natawa.

"Grabi mahal na mahal mo talaga ah." Natatawang ani ko.

"Wala eh nahulog na ako ng tuluyan." Natatawang sagot niya at napangiti naman ako..

In kinda devastated earlier but I think it was gone. I just need to be with someone so that it well be gone and it works!

Having her by my side I would say it is the best thing I ever have. I'm happy that we have each other's back though all the things we been through. To all the fight we fought all by our own.