King Of Darkness

B.2

"Gerçekten buraya ait miyim ?"
▪︎
▪︎

Biraz gergindim. Gergin olmakta haklı olduğumu düşünüyordum çünkü bütün okul buradaydı. Öğretmenler, öğrenciler hatta yönetim tayfası bile. Herkes özenle giyinmişti. Bir çoğu seçimin hemen ardından olacak parti içindi tabi ki ama benim gibi gergin olanlarda vardı. Vardı değil mi ?

Bom bana seçimin mantığını onlarca kez anlatmak zorunda kalmıştı. Yine de diğerleri seçimi bilen insanlardı. Ben değildim. Tanrı şahidim ki seçimi daha bu sabah duymuştum. Diğerleri buna hazırlanıyorlardı. Benim aksime seçecekleri şeyleri düşünmek için zamanları ya da onlara yol gösteren kişiler vardı.

"Biraz sakin mi olsan ?"

"Olamıyorum." Dedim Bom'a dönüp. Yanıma ne zaman geldiğini bile anlamamıştım.

"Bu o kadar zor bir şey değil Chaerin."

"Bana bir daha değiştiremeyeceğimi söyledin? "

"Evet ama...Sana yardım edecek de dedim." Derken sahnenin kenarındaki küreyi gösteriyordu. "Küre her zaman kişiliğimizin yatkın olduğu şeyi bize gösterir. Onu seçip seçmemek senin elinde tabi ki ama küreyi dinlemek her zaman mantıklı karar."

"Peki sana ne gösterdi ?"

"Suyu. Sadece suyu değil hayatı. Su her şeydir. Yaşamdır. Bende onu dinledim. Sen perisin Chae. Her türlü kendini geliştirip güçlenebilirsin ama seçim kontrolü alman ile ilgilidir. Su olduğum için ateşle aram cidden kötü ama toprakla fena değilimdir. Seçimin hayatını etkileyecek ve değiştiremeyeceksin evet bu korkutucu geliyor biliyorum ama bir yerden sonra o seçim sen olacaksın. Seçtiğin şeyle bütünleşeceksin. Mesela Momo. O havayı kendi seçti. Küre ona suyu göstermesine rağmen hem de. Yine de harika ilerliyor." Dediğinde kafa salladım. Kürenin bana ne göstereceğini merak ediyordum. Kalbim ister istemez hızlı atıyordu. "Sadece heyecan yapma. Seni izliyor olacağım. Hemen sahnenin sağ tarafında Minzy ile beraberim."

"Tamam...tamam teşekkür ederim." Dediğimde gülümseyip yerine döndü. Üzerimi son kez kontrol ettim. Bom'un zoruyla siyah deri bir elbise giymiştim. Gri saçlarımla hoş duruyordu ama içinde pek rahat değildim. Tüm o takılar ve makyajla ise sanki..ben değildim.

"Evet seçime hoşgeldiniz." Diyerek sahneye çıktı müdüre. Üzerinde sade ve şık takım vardı. Saçları ise ensesinden topuz yapılmıştı. Hafif makyajıyla çok güzel duruyordu. Öğrenciler onu alkışlarken yüzünde gülümsemeyle onlara bakıyordu. "Bu önemli günde hepinizi bir arada gördüğüm için mutluyum. Yeni bir yıla başlıyoruz. Üstelik yeni öğrencilerimizle beraber. Bugün onların seçim günü. İşte ışığı takip edin." Dedi ellerini kaldırırken. Üzerime doğru gelen bir taç gördüm. Işıl ışıl parlıyordu. Bunu o yapmıştı.

Taç hemen kafamın üzerinde dururken etrafa bakındım. Benim gibi taç olan bir kaç kişi de vardı. Bir anda taçlar numaraya döndü. Kafamın üzerinde yazan 12 rakamına baktım. Bir yazan kız hiç beklemeden sahneye ilerledi. O sahneye çıkarken küre ortaya gelmişti. Kız nazik hareketlerle küreye yanaştı. Ben sonuncuydum. En son çıkacak kişi. Bu bana biraz zaman kazandırırdı. Hem seçimi de izlemiş olurdum ama bir yandan da hemen bitsin istiyordum. Bitsin ve şu gerginliği üzerimden atayım.

Kız ellerini küreye yasladı ve gözlerini kapattı. Hafif bir rüzgar saçlarını geriye itti. Mavi bir ışık yüzüne vurdu. Kız gözleri kapalı olsa da gülümsüyordu. Sonra ışık yavaşça gitti. Kız gözlerini açtı. Müdire ile göz göze geldiklerinde müdüre elini seçim alanına doğru çevirdi. Kız tereddüt etmeden bir kaç adım daha atıp seçim alanında durdu.