The Moment I Loved You

CHAPTER 7

Hikare POV

"Ahm Hekare?" Nilingon ko si Aisa ng tawagin niya ako at binigyan ng nagtatanong na mukha.

"Hmm?"

"P'wedi ka bang yayain na sumama sa amin mamaya? Just to hang out in my House." Nag-aalinlangan niyang ani habang napapakamot pa sa batok.

"Yes, Oo naman." Sino ba kasing tatanggi eh siya na ang nagyaya at nakakahiya naman kung tatanggihan ko at isa pa ang ganda kayang tumambay sa Mansion nila.

Akalain mo, ang isang katulad ko ay makakaapak pa pala sa isang mansion na pagmamay-ari ng mga pamilyang bilyonaryo.

Matatawag ko talagang swerte ako eh.

"Salamat, at p'wedi din bang ihatid kita sa room mo?" Ani niya na ikinangiti ko naman. She's been so close to me na sa tingin ko nagmunukha na kaming mag-shota.

Will, wala namang problema sa akin iyon dahil I like the way she do good things to me na nagpapakilig sa akin ng pasekreto.

We walk silently but comfortable while just listening to some of student chattering.

It's been two or three weeks noong naganap ang 'date' naming dalawa. And ang masasabi ko lang ay, we've been so close to each other.

Iwan ko kung ano talaga ang habol niya sa akin but masasabi ko talagang close friend na kaming dalawa sa isa't isa. 'Yon nga lang ay, I have feelings for her.

Yeah Hekare, you just admit that you love Aisa. And when that feelings of mine to her ay lalo pang lumalim because of her being sweet to me.

Like, hey! Who would someone will not admire Aisa's beauty. 'Di ba? Mabait pa at mayaman at hindi madiriin at maarte. Hindi katulad ng mga mayayamang babae na sobrang arte at mapagmalaki.

Kaya iyon rin ang dahilan kung bakit ako nahulog sa kaniya at minahal siya. Mapapabuntong nalang talaga ako kung hindi siya mapapasa akin.

Charot, hindi naman ako umaasa na magiging akin siya dahil in the first place, she just want to be friends with me. Yeah?

Hindi ko namalayang huminto na pala kami sa harapan ng classroom ko. Kung hindi ko lang napansing huminto si Aisa baka magtuloy tuloy lang ako sa paglalakad sa lalim ng iniisip ko.

"Sige. Mamaya susunduin lang kita dito." Paalam niya kaya tumayo nalang ako. Naglakad na siya palayo ngunit humarap rin sa akin.

"Kitakits." Ani niya na ikinatawa ko bago siya tuluyan ng lumakad palayo.

Iyon din ang madalas niya ng gawin. Para ngang naging hubby niya na ang sunduin ako, sabi niya pa nga na maging hatid sundo ko siya pero hindi na ako pumayag dahil nakakahiya naman kasi. Magkaibigan lang naman kasi kami. Ouch.

"Oy ngumingite siya." Gulat akong napalingon sa likod ko at doon nakatayo si Darya habang may nang-aasar na mukha akong tiningnan.