Time Traveler-Bnha

0.5

"Hadi ama bunun sadece bir blöf olduğunu anlamanız gerekiyordu"

"Yani şimdi kimse atılmayacak mı?"

"Hayır. Şimdi sınıfa geçebilirsiniz"

Herkes yavaşca soyunma odasına ilerleyip üstünü değiştirdikten sonra sınıfa girdik.

"Bir an gerçekten atılacağımı sandım"

Bir yerden fısıltı gibi gelen sesle oraya döndüm. Deku sırasına oturmuş kendi kendine konuşuyordu.

Hafifçe gülümsedim ve sırama oturdum. 

-------------

Bir kaç dersten sonra öğle arasına geldiğimizde yerimden kalktım  yemek haneye doğru ilerledim. Aslında Ochaco ile gitmeyi düşünüyordum ama o benden önce diğrek kızlarla çıktığı için gidemiyorum.

Tanrım.... Neden satılmış hissediyorum?

Gelen titremeyle kollarını birbirine sardım ve ilerlemeye devam ettim. Yemek hanenin kapısından içeri girdim ve kendime bir tabak aldım.

Tabağımı doldurduktan sonra boş bir yer buldum ve kendi başıma oturdum. Yemek yerken aynı zamanda etrafa bakım insanları inceliyordum.

Burada gerçekten çok kahraman var. Ama benim hiç görmediğim kişiler de var. 

Ölüyolar mıydı acaba?

Bakınmaya devam ederken izukuyu gördüm. Yanında iida ve Ochaco ile oturmuş yemek yiyolardı. 

Özellikle izukuyu inceledim ve davranışlarına dikkat ettim.

"Neji-chan"

Sesin geldiği yöne doğru kafamı çevirdim ve seslenen kişiye baktım.

"Efendim kirishima-kun?"

"Başka yer yokta yemek hanede, buraya oturabilir miyiz?"

"Ah...tabii"

Koltuğun tam ortasına oturduğum için uca kaymış ve onlara yer açmıştım. Yanındaki kişilere baktığımda; Mina, Bakugou ve denkinin olduğunu gördüm. 

Onları incelerken gözlerim bakugou da takılı kalmıştı. O da baba bakıyordu. Ama sinirli bir şekilde. 

Neden bu kadar sinirliydiki? Halbuki onu gelecekte bir çocuğun başını okşayıp gülerken gördüğüme eminim.

"Oi öcü surat. Ne bön bön suratına bakıyosun?"

Sinirli bir şekilde söylediğinde kaşlarımı çattım.

"Ben döndüğümde sen de bana bakıyordun"

"Ha?! Sana bakmıyordum ben?"

İç çektim ve kafamı salladım.

"Pekala öyle olsun"

Bunu söyledikten sonra sinirlendiğini belli eden hırıldamalar çıkarmış ve yemeğine devam etti.

---------------------

"İşte bu yüzden böyle oluyor"

Derslerden nefret ediyorum...

 Sınavlarda iyi yapmam benim her şeyi anladığımı göstermez...

Sadece İngilizce derslerini seviyorum.

"Çıkabilirsiniz"

Derin bir nefes aldım ve başımı sıraya koydum.

Tansiyonun düştü galiba... Gidip çikolata falan aliyim bari.

Ayağa kalktım ve kantine doğru ilerledim.  Geldiğimde biraz sıra vardı, en arka yere girdim ve beklemeye başladım.

Bir süre bekledikten sonra sıranın hiç ilerlemediğini fark ettim ve yana doğru eğilerek sıranın başına baktım. Bakugou kantinci kadınla bağırs bağıra bir şeyler konuşuyordu. 

Gözlerimi devirdim ve sıradan çıkıp sınıfa ilerledim. 

Hiç onların bağırışmalarını çekemezdim şimdi.

----------------------

Uzun zaman sonra ekstra kısa bir bölümle geri geldim DJSJFJSKVKKSJFKS

Dedim moruk senin kitabın vardı git yb yaz serefsiz

Sonra bu çıktı. İlham perilerim beni terk etti.