VON AND FARAH || CHAPTER 4
Hindi mapigilang mangiti ni Von nang mapansin na malapit ng mag alas-dose.
"Kanina pa 'yan ah," bulong ng katabi niya, si Karl.
Ha? He looked at him.
"Ibang klaseng ngiti na 'yan brad," Karl added with a teasing grin. "Si ate Farah 'no?"
Kaagad niyang naramdaman ang pang-iinit ng kaniyang mga pisngi.
Natawa na lamang si Karl sa katabing lalaki na nakayuko na ngayon.
"Ligawan mo na kaya?" kaswal na sabi pa ni Karl habang nagsusulat.
"L... ligawan?" Von can't help himself but to stutter in shock.
Tumango itong si Karl. "Baka maunahan ka pa."
Naunahan na nga ako.
"Hindi pa naman ako umaabot sa puntong ganiyan, ni hindi ko nga 'yan naisip," pahina nang pahina niyang sabi.
"Pero gusto mo siya?"
Von's heartbeat starts to raise with that question from his seatmate. That thought came wandering inside his mind.
And after a long moment of silence, he softly said, "parang."
Lunch break came and Von quickly packed his things and tidy up his desk, get his lunch and go upstairs to their rooftop.
Mainit, ngunit mahangin.
He slowly walks, looking around, finding her. Nang makakita siya ng lunchbox sa isang gilid kung saan may masisilungan, doon siya pumwesto.
Mga ilang sandali pa ay dumating si Farah galing sa baba.
"Von, kanina ka pa ba?" bati niya sa lalaki.
"Ah, hindi po ate Farah." Umiling pa ang lalaki.
"I'm glad. Nag CR pa kasi ako sa baba," sabi pa nito bago umupo sa kaniyang tabi. "So, okay na, nakabawi na ako?"
Farah even chuckled.
"Ate Farah naman eh. Hindi naman po talaga ako nagtatampo n'on sa'yo. Nalungkot lang po ako ng konti dahil hindi kita makikita sa araw na 'yun, ngunit hindi mo po kailangang bumawi," Von even explained himself.
"Ui," sabay siko ni Farah sa lalaki. "Nagbibiro lang ako, ito naman, ang seryoso masyado."
He awkwardly chuckled with head low.
"Na miss din talaga kita," sabi ni Farah habang inaakbayan ang lalaki. "Oh, wala bang nanti-trip sa'yo?"
"Ah, wala na po talaga. Maraming salamat talaga po sa inyo." He even bowed a bit.
"Si Khito 'yun. Ma-impluwensya kasing tao," she said. "Sigi na, pray na tayo para makakain na. Andami talaga nating mga chika sa isa't isa ano? Hindi tayo mauubusan."
They both laughed.
After their prayer, they started eating and talking about random things. Just popped out topics from nowhere and then they already shared a lot from it. They're comfortably laughing, and showing their real self to each other while the meal's ongoing.
"Ate Farah," Von called her while he looked at him from below. Nakatayo na kasi si Farah at si Von ay naka-upo pa rin.
Farah finds his call cute.
"Wala ka bang gagawin this Friday?" he asked.
"Bakit?"
Von lowered his head, pouting. Nag-iisip siya kung paano niya sasabihin na bumili siya ng dalawang ticket para sa live cooking show na gusto niyang panoorin nila pareho.
