lost • svt

c. ten

[ choi ysha ]

two weeks had passed. dalawang linggo na ang nakalipas mula nang atakihin ako ng allergy ko at dalawang linggo na rin mula nang iwasan ko si wonwoo. mula kasi nung malaman ko na boyfriend siya ni ysha, hindi ko na alam kung anong mukha ang ihaharap ko sa kaniya. may mga araw na magkasama naman kami with the other members, dahil gusto nila akong makabonding, but i'm trying to distance myself from him. hindi ko lang talaga siya kayang harapin.

"i'm sorry, jae. hindi ko sinasadyang mahulog sa kaniya.." tumingin ako sa dalawang tao na nasa gitna ng kuwarto. they are facing each other while emotionally saying their lines. right, two weeks ago na rin simula nang mag-umpisa ako sa acting lessons. nung una, sobra 'yung kaba ko at hindi ko talaga alam kung ano ang gagawin ko. but eventually, shockingly, amazingly, nagagawa ko naman nang ayos. at habang tumatagal daw ay nag-iimproved ako. parang ang hirap paniwalaan knowing my real self.

"hindi mo sinasadyang mahulog sa best friend ko? paano naman ako, kyla?" napangiti ako habang pinapanood magbatuhan ng lines 'yung dalawa. our whole sessions are private kaya kaming tatlo lang ang nandito with our coach.

jae and kyla, these two helped me a lot. sila 'yung tumulong sa akin mula umpisa. kahit na aanga-anga pa ako, tinuruan nila ako kung paano ilabas 'yung emosyon ko at kung paano maideliver nang maayos 'yung mga lines. they're too kind and patience. sila talaga 'yung dahilan kung bakit ko nagagawa itong mga 'to.

"ayoko na kyla.. itigil na natin 'to,"

"no, jae.. please, i'm sorry!" as jae turned his back, it ended. i clapped my hands and smiled. they're awesome!

"wow, good job, both of you! as always. and ikaw rin, ysha. i'm impressed," our coach commented. i looked at kyla and gave her a thumbs up. she then winked at me and did a finger heart.

"now, you can take your lunch and be back after. i have an announcement," she told us. we nodded our heads and bowed.

"how about me naman, ysha? wala ba akong thumbs up d'yan?" i glanced at him and rolled my eyes. ang demanding. pero sa totoo lang, hanga ako sa kanila. they're too good to have acting lessons. 'yung parang alam na nila 'yung gagawin, unlike me. they look professionals. i wonder kung bakit pa sila nag ganito.

"don't mind him. tara na at mag lunch," aya ni kyla at kumapit sa braso ko. tatanggalin ko na sana 'yung kapit niya pero tinignan niya ako nang masama.

"don't you dare, ysha." i made a face and rolled my eyes again at hinayaan na lang siya.

———

"you know what, guys? nagtataka lang ako. you look like professionals in acting pero bakit pa kayo naattend ng acting lesson? to improve your acting skills?" tanong ko at sumubo ng fries. kakatapos lang namin mag-lunch sa labas and we're back in the building na.

nakita ko namang nagtinginan silang dalawa na parang naguusap kaya kusang tumaas ang kilay ko. 'di kalaunan ay bumuntong-hininga si jae at siya na mismo ang sumagot.

"actually, we do acting like you do, ysha. artista rin kami," agad akong nasamid sa pag-inom ng sprite ko. what the fuck! kaya pala ang gagaling umarte. no doubt.

"huy, okay ka lang? eto, tissue." nagpasalamat naman ako at kinuha 'yung tissue kay kyla.

"seryoso ba kayo? kasi tangina, bakit ngayon niyo lang sinabi?" hindi naman sa pagiging oa pero kasi araw-araw na lang ba nila akong gugulatin lahat? hindi pa ba matatapos 'tong gulatan portion? napapaligiran na talaga ako ng mga sikat na tao. may susunod pa ba?