The Living Dead

2.Bölüm - Vicdan

Beraber yola koyulduk

*****

****

***

**

*

Yolda önümüze hiç bir şey çıkmadı. Ne bir insan, ne bir çürümüş. Yolda kütükte oturan bir çocuk gördüm. Onuda yanıma alsam mı diye düşündüm. Sonuçta çocuk ne kadar dayanabilir ki. Tam yanına gidecekken Patrick bağırdı:

"Lan bu p*ç nerden çıktı."

Arkama döndüğümde Patrick'in üzerinde bir çürümüş gördüm. Ben arkama döndüğümde çocuk üzerime atladım. Hazırlıksız yakalanmıştım. Çocuk bir çürümüşü ilk defa görüyordum. Çocuğu üzerimden atar atmaz kafasına bir bıçak darbesiyle öldürdüm. Bir süre vicdan azabıyla ona baktım. O sessizliği bozan Patrick'in sesiydi.

"Ne zaman yardım edeceksin "

"Tamam bekle geliyorum"

"Acele et! Tükendim burada!

Silahı çektim ve 3 el ateş ettim. Çürümüş yere düştü. Ama bir sorun vardı. Silah sesi 3 düzine çürümüşü buraya çekmişti. Ayağımı incittiğim için hızlı yürüyemiyordum ve çok yakınlardaydı. Biri bana tam dokunacaktı ki arkadan makinalı tüfek sesi duymamla çürümüşün üzerime düşmesi aynı olmuştu. Arkama baktığında yerde 3 düzine çürümüşü ölmüş bir şekilde yerde gördüm. Zenci bir adam bize yaklaştı ve:

"İyi misiniz? Isırıldınız mı?"

"Hayır ayağımı incittim sadece."

"Nereye gidiyorsunuz"

Patrick hemen atıldı:

"Sanane."

"Siz arkadaşımın kusuruna bakmayın. Karımı kurtarmaya gidiyorum. Sizde bizimle gelebilir misiniz acaba?"

"Benim yolum size ters. Size iyi şanslar."

Patrick kulağıma fısıldadı:

"Ne kibar adam dimi."

Biraz kıkırdadıktan sonra yolumuza devam ettik. Çok yorulmuştuk ve susamıştık. Biraz ileride bir su kuyusu vardı. Oraya gidip biraz su içtik. Patrick etrafı kolaçan edeceğini söyleyip uzaklaştı. Biraz sonra arkamda bir silah namlusu hissettim:

"Elin de ne varsa hepsini taşın üzerine koy."

"Tamam. Sakin ol."

Arkadan Patrick'in yaklaştığını görmedi neyse ki. Patrick arkadan bir kütükle adamın kafasına vurdu adamı ne yapacağız diye düşünürken Patrick atıldı:

"Onu burada bırakırsak peşimize tekrar takılır. Onu bir ağaca bağlayalım."

"Haklısın."

Çantadan biraz ip çıkarak onu bağladıktan sonra yolumuza devam ettik.

Sonunda yazlığa vardık. Kapıda kan izleri vardı:

"Mary y y y"

"Merak etme o güçlü bir kadındır. Ona bir şey olmaz."

Kapıdan içeri girdiğimizde bir ceset vardı. Ona doğru eğildim ve çevirdim.

Devamı yakında gelecektir.

Oy vermeyi ve yorum yazmayı unutmayın.

Her türlü eleştiriye açığım.