Part 8 : ដាំបាយ🌚🔥 ( តិចតួច )
_______________
<< គឺ គឺ!!>> ថេរហ្យុងព្យាយាមនិយាយទាំងយកអាវនោះមកលាក់ក្រោយខ្នងព្រោះខ្លាចបែកការ
<< គឺស្អី !!>> ជុងហ្គុកនាយកាន់តែសង្ស័យថែមទៀតពេលឃើញថេរហ្យុងពិបាកក្នុងការឆ្លើយបែបនេះហើយរឹតតែចង់ដឹងកាន់តែខ្លាំងព្រោះខ្លាចថានឹងដូចអ្វីដែលនាយបានគិតមុននេះ
<< គ្មានអីទេជុងបងគិតច្រើនពេកហើយ!!>> ថេរហ្យុងក៏ប្រកែកនឹងនាយវិញទាំងមានអារម្មណ៍បុកពោះមិនបាត់ហើយក៏កាន់តែភិតភ័យលើសដើមនៅពេលដែលនាយសួរគេម្ដងទៀត
<< លាក់ស្អីក្រោយខ្នង..!??>> ជុងហ្គុកក៏បានចាប់អារម្មណ៍ថាថេរហ្យុងដូចជាព្យាយាមយកដៃដាក់ក្រោយខ្នងដូចជាព្យាយាមលាក់អ្វីនឹងនាយយ៉ាងចឹង
<< គ្មានទេខ្ញុំទីប្ដូរឈុតសិនហើយ!!>> ថេរហ្យុងនិយាយហើយប្រុងនឹងដើរគេចពីនាយតែគេចមិនរួចដដែលព្រោះនាយចាប់កញ្ឆក់យកអាវនោះមកបានមុន
<< អាវ ហេតុអីវាប្រលាក់ឈាមប្រាប់យើងមក!!>> ជុងហ្គុកក៏កញ្ឆក់អាវនោះចេញពីថេរហើយសួរដោយសម្លុតខ្លាំងៗព្រោះតែឃើញមានឈាមប្រលាក់ជាប់នឹងសាច់ក្រណាតអាវយ៉ាងច្បាសើព្រោះវាជាអាវពណ៌សទើបឃើញច្បាស់បែបនេះ
<< វាសំខាន់សម្រាប់បងណាស់ឬបានបងចង់ដឹងយ៉ាងនេះ!!>> ថេរហ្យុងក៏សួរទៅនាយវិញព្រោះតែនឹកឆ្ងល់នៅក្នុងចិត្តមិនបាត់នេះសំខាន់ណាស់ឬបានសួរដេញដោលមិនចេះចប់បែបនេះពីមុននាយមិនមេនបែបនឹងទេ
<< ឯងគ្មានសិទ្ធសួរយើងឆ្លើយនឹងសំណួរយើងឥឡូវនេះ!!>> ជុងហ្គុកដាច់ខាតពេលនាយសួរត្រូវតែឆ្លើយហាមសួរបកនាយវិញដាច់ខាតព្រោះនាយមិនចូលចិត្ត
<< ខ្ញុំទើបមកពីវាជារឿងខ្ញុំអាវនេះវាប្រលាក់ស្អីជាប់ស្អីវាក៏នៅតែជាអាវរបស់ខ្ញុំហេតុអីបងរឿងច្រើនម្លេះចង់ដឹងបានប្រយោជន៍អីបើវាជារបស់ខ្ញុំនឹង!!>> ថេរហ្យុង
<< តែឯងជាប្រពន្ធយើងរឿងរបស់ឯងយើងត្រូវតែដឹង!!>> ជុងហ្គុកនាយក៏និយាយទៅគេវិញនាយជាប្ដីរបស់គេរឿងអីថានាយគ្មានសិទ្ធដឹងរឿងរបស់គេនោះ
<< ល្អបើចង់ដឹងណាស់ខ្ញុំប្រាប់បងក៏បាន ខ្ញុំមកពីសម្លាប់ឆ្កែបម្រើនឹងណាដែលជាឆ្កែបម្រើរបស់សត្រូវនោះអី!!>> ថេរហ្យុងងក់ក្បាលតិចៗហើយក៏ប្រាប់នាយតាមអ្វីដែលខ្លួនបានធ្វើនោះចម្លើយរបស់គរធ្វើអោយនាយបិះនឹងគាំងនិយាយលែងចេញទៅហើយ
<< ពេញចិត្តឬនៅ!!>> ថេរហ្យុងនិយាយហើយក៏ដើរចេញតែ
ផឹប!!
<< ជុងបងចង់ធ្វើអីលែងខ្ញុំ!!>> ថេរហ្យុងក៏រុញនាយចេញព្រោះមិញនេះត្រូវនាយចាប់គេបោះមកលើពូកហើយទ្រោមពីលើថែមទៀត
<< ឯងឃោរឃៅណាស់ដែលហ៊ានលើកដៃសម្លាប់មនុស្សប្រាប់យើងមករឿងក្ដីឃាតកម្មទាំងប៉ុន្មាននេះឯងជាអ្នកធ្វើមេនទេ!!>> ជុងហ្គុកនិយាយដោយចាប់ច្របាច់មាត់ថេរហ្យុងយ៉ាងខ្លាំង
<< មើលជុងលែង រឿងឃាតកម្មទាំងនោះខ្ញុំមិនបានធ្វើ!!>> ថេរហ្យុង
<< កុហក់!!>> ជុងហ្គយកស្រែកកំហកដាក់គេយ៉ាងខ្លាំងឡើងលាន់ពេញបន្ទប់ហើយ
<< ហឹសៗខ្ញុំមិនបានធ្វើតែខ្ញុំអ្នកបញ្ចារខ្ញុំបញ្ចារអោយកូនចៅខ្ញុំអ្នកធ្វើនោះអី បងជាម៉ាហ្វៀរម្នាក់ដែរតែហេតុអីក៏ល្ងង់យ៉ាងនេះ!!>> ថេរហ្យុងនិយាយបែបចំអកអោយនាយជាម៉ាហ្វៀរណាមិនចាំបាច់យកដៃទៅប្រលាក់ឈាមអន់ៗបែបនឹងទេមានកូនចៅក៏បញ្ចារអោយពួកគេធ្វើទៅសុខចិត្តទុកដៃរបស់យើងមកកម្ចាត់សត្រូវធំវិញល្អជាង
<< គីម..ថេរហ្យុង!!>> ជុងហ្គុកនាយក៏ស្រែកសម្លុតអោយថេរម្ដងទៅព្រោះតែនាយកំពុងមិនពេញចិត្តនឹងទង្វើររបស់គែនោះទេតែគិតហីថាថេរនឹងខ្លាចនោះហឹសចាំណាគេមិនមេនក្មេងប្រុសស្លូតបូតដូចពីមុនទេនេះណាជួលលុយអោយមកធ្វើខ្លាចក៏មិនដឹងថាធ្វើកើតអត់ផងបើធ្វើមិនដឹងថាសមឬអត់
<<បាតលោកប្ដីនឹងហើយឈ្មោះរបស់អូន..ខ្លាចអូនភ្លេចឬបានចេះតែហៅអូនបែបនេះ!!>> ថេរហ្យុងមិនត្រឹមតែមិនខ្លាចថែមទាំងឌឺនាយថែមទៀតហឹសគិតថាគេនឹងខ្លាចនាយដូចមុនឬយល់ខុសហើយ
<< ឯង..បានហើយយើងមិនចង់ឈ្លោះ!>> ជុងហ្គុកនិយាយហើយក៏ទៅអង្គុយនៅលើពូកវិញទាំងអារម្មណ៍ម៉ួរម៉ៅគិតទៅក្មេងនេះកាចសាហាវណាស់មិនធម្មតាទេ
<< អរ៎ខ្ញុំភ្លេចប្រាប់ស្អែកខ្ញុំក៏ទៅកម្មពិធីរបស់លោកលេព្រោះថាគាត់អញ្ជើញអោយទៅបងក៏ដូចគ្នា!!>> ថេរហ្យុងនិយាយហើយគេក៏មកអង្គុយមើលឯកសារមួយចំនួនវិញព្រោះមានឯកសារត្រូវធ្វើច្រើនណាស់ដែរ
أنت تقرأ
🔞ភរិយាសម្អប់✨🔥(ចប់)
خيال (فانتازيا)> ថេរហ្យុងសម្លឹងមើលរូបថតអ្នកជាស្វាមីជាលើកចុងក្រោយមុននឹងចាកចេញទៅ..... ពេលវេលាទៅមុខ ចិត្តមនុស្សក៏ដូចគ្នា.. ម៉ាហ្វៀរដែលមានចិត្តរឹងមានះបានក្លាយជាបុរសមានវិប្បតិសារីជាមួយនឹងភរិយាសម្អប់ដែលខ្លួនបានបណ្ដេញចេញពីជីវិត តែអ្វីៗក៏ប្រែប្រួល... > ជុងហ្គុ
