Part 9 : No captions
_______________
# ពេលថ្ងៃ
<< ម៉ាក់ខ្ញុំយកបាយទៅអោយបងជុងសិនហើយណា!!!>>ថេរហ្យុង
<< ចា៎កូនតាមសប្បាយ!!>> លោកស្រីចន
<< កូនទៅសិនហើយម៉ាក់!!>> ថេរហ្យុងនិយាយហើយក៏ឡើងឡានរួចបើកចេញទៅក្រុមហ៊ុនរបស់ស្វាមីទៅ
ចំណាយពេលជាងសាមសិបនាទីថេរហ្យុងក៏បានមកដល់ក្រុមហ៊ុនរបស់នាយ
<< ក្រុមហ៊ុមធំដែរតើ..!!>> ថេរហ្យុងក៏ដើរចូលក្នុងក្រុមហ៊ុមនាយរួចនិយាយសរសើរតិចតួចមើលទៅក្រុមហ៊ុនធំគ្រាន់បើដែរតើមិនអន់ជាងក្រុមហ៊ុនគេប៉ុន្មានទេ
<< សួរស្តីលោកលោកមករកអ្នកណាដែរចា៎!!>> បុគ្គលិកស្រីម្នាក់ក៏សួរទៅកាន់ថេរហ្យុងទាំងមានសុជីវធម៌
<< ជុងហ្គុកនៅដែរទេ!!>> ថេរហ្យុងក៏សួរទៅនាងវិញទាំងមុខស្មើរព្រោះគេមិនចេះញញឹមដាក់អ្នកមិនស្គាល់ពីមុននោះទេ
<< ចា៎..គឺលោកអគ្គនាយកនៅក្នុងអូរហ្វីសចា៎ហើយចុះលោករកអគ្គនាយមានបានណាត់មុនដែលទេ!!>> បុគ្គលិកស្រី
<< គ្មានទេ!!>> ថេរហ្យុងក៏តបទៅនាងវិញទាំងសម្លេងត្រជាក់ស្រេប
<< ចឹងមិនអាចចូលបានទេចាំព្រោះលោកអគ្គនាយកមានបញ្ចារថាអ្នកគ្មានការណាត់មុនមិនអាចចូលបានទេ!!>> បុគ្គលិកស្រី
<< សូម្បីតែប្រពន្ធ!!>> ថេរហ្យុងសួរទៅនាងដោយចងចិញ្ចើមនេះប្រពន្ធក៏មិនអោយចូលដែរឬយ៉ាងមិចចាំបាច់ណាត់មុនដែរហ៎ក្រែងអោយគេយកបាយមកអិយមិនចឹងថីមិនប្រាប់បុគ្គលិកផងទៅថាថ្ងៃនេះប្រពន្ធមកឬអ្នកផ្ទះអីមកផងអត់
<< ចា៎..លោកថា..ថាមិច!!>> បុគ្គលិកស្រី
<< គ្មានអីទេ..ខ្ញុំគ្រាន់តែយកបាយមកអោយគេហើយក៏ទៅវិញតែពិននឹងទេខ្ញុំអាចចូលបានឬអត់!!>> ថេរហ្យុង
<< ចាំលោកចឹងសូមអញ្ជើញទៅជាន់ទីប្រាំហើយបត់ឆ្វេងនឹងឃើញអូរហ្វីសគាត់ហើយចា៎!!>> បុគ្គលិកស្រី
<< ហឹមម..អរគុណ!!>> ថេរហ្យុងនិយាយហើយក៏ដើរចេញទៅបាត់ទៅ
<< អួយ៎...លោកម្នាក់នេះសង្ហារមិនចាញ់លោកអគ្គនាយកទេ!!>> បុគ្គលិកស្រីនិយាយឡើងពេលថេរហ្យុងដើរទៅបាត់
# អូរហ្វីស
តុក..តុក..!!
<< ចូលមក!!>> ជុងហ្គុកបន្លឺរឡើងហើយអ្នកដែរឈរនៅខាងក្រៅក្រោយពីទទួលបានការអនុញ្ញាតិហើយក៏បើចូល
<< នេះបាយរបស់បង..!!>> ថេរហ្យុងដាក់លើតុកធ្វើការនាយហើយនិយាយធ្វើអោយអ្នកដែលឈ្ងោកមុខធ្វើការនោះងើបមុខឡើង
<< បើអស់ការហើយខ្ញុំទៅវិញហើយ!!>> ថេរហ្យុងនិយាយហើយក៏ប្រុងដើរចេញតែក៏ត្រូវនាយនិយាយឃាត់
<< មិននៅបញ្ចុកបាយយើងសិនទេហេស៎!!>> ជុងហ្គុកនាយនិយាយឡើងធ្វើអោយថេរហួសចិត្តជាខ្លាំងនេះប្ដីគេបាក់ដៃបាត់ហើយទេដឹងបានមកអោយគេបញ្ចុកបាយនឹងឬគ្រាន់តែញុាំបាយខ្លួនឯងវាមិនកើត
<< ដៃមានគួរតែចេះញុាំខ្លួនឯងហើយ..!!>> ថេរហ្យុងនិយាយបែបឌឺដងអោយនាយវិញ
<< តែយើងរវល់..!!> ជុងហ្គុកនាយក៏លើកហេតុផងថាជាប់ការងារមកដាក់ពីមុខវិញម្ដង
<< ខ្ញុំក៏រវល់ដូចគ្នា..!!>> ថេរហ្យុងក៏តបទៅនាយវិញមិនអោយទាល់
<< គ្រាន់តែនៅបញ្ចុកបាយយើងមួយភ្លេតវាមិនខាតអីណាស់ណាទេ!!>> ជុងហ្គុកនាយនិយាយទាំងខឹងតិចៗតែប្រឹងទប់ព្រោះថានាតគ្រឺតនឹងក្មេងនេះពេលហ៎ចង់តែហក់ទៅខាំទេបើសម្ដីមិនទាល់ចឹងនៀក
<< ហុឺយក៏ ក៏បានយ៉ាប់ណាស់ពិននឹងក៏ប្រើ!!>> ថេរហ្យុងនិយាយទាំងមុខស្អុយប៉ែរហើយក៏យកប្រអប់បាយមកកាន់ហើយដើរទៅអង្គុយនៅលើសាឡុងដើម្បើរៀបបាយអោយនាយញុាំ
<< ខ្ញុំរៀបរួចហើយពេលណាបានយាងមកសោយទៅព្រះអង្គម្ចាស់!!>> ថេរហ្យុងនិយាយទាំងសម្លក់នាយថ្លែរ
<< ទៅហើយចាំបន្តិចមិនបាន!!>> ជុងហ្គុកនាយក៏ទុកឯកសារហើយងើបដើរទៅរកភរិយា
<< ញុាំខ្លួនឯងទៅខ្ញុំគ្មានពេលអង្គុយបញ្ចុកបងទេ!!>> ថេរហ្យុង
<< បញ្ចុកប្ដីខ្លួនឯងមិនបានឬយ៉ាងមិច!!>> ជុងហ្គុកនាយក៏និយាយតវ៉ាវិញព្រោះតែនាយចង់អោយគេមកបញ្ចុកបាយនាយនឹងហើយបានខំប្រាប់ម៉ាក់អោយរៀបចំបាយថ្ងៃដើម្បីអោយថេរយកមកនោះ
<< បញ្ចុកក៏បាន!!>> ថេរហ្យុងខ្ចិលតវ៉ាច្រើក៏សម្រេចចិត្តបញ្ចុកបាយដើម្បីអោយឆាប់ហើយអាលបានទៅផ្ទះវិញ
<< នេះហាមាត់មកបង នែជុងបងមិនហាមាត់ញុាំបាយកើតដែរ!!>> ថេរហ្យុងក៏ដួសបាយហើយប្រាប់នាយអោយថាមាត់តែបាច់ទេឌឺផ្ដាំហើយខ្នាញ់ត្រង់អាលឺធ្វើមិនលឺនឹងតើ
<< ហឹសហា ហាមាត់ហ៎មុននឹងភ្លេច!!>> ជុងហ្គុកនសយក៏ធ្វើជានិយាយបឺបមិនដឹងអីសោះ
<< អញខឹងៗទ្រាំទៅតែបញ្ចុករួចទៅផ្ទះបានហើយ!!>> ថេរហ្យុងនិយាយតិចៗទាំងគ្រឺតនឹងនាយជាខ្លាំងហើយក៏ងាកមុខមកចំនាយហើយក៏ញញឹមបែបនៅសល់ចំហាយខឹង
<< ហឹសបងពិនកំប្លែងដល់ហើយតែ ឆាប់ហាមាត់មិខ្ញុំប្រញ៉ាប់ទៅផ្ទះវិញ!!>> ថេរហ្យុងនិយាយឃ្លាដំបូងសុភាពផ្អែមដល់ឃ្លាចុងក្រោយទៅជាប្រៃជូរយ៉ាងមិចមិនដឹង
<< មោះបញ្ចុកលឿនមកនៅនិយាយនឹងហើយយើងឃ្លាចង់ដាច់ពោះហើយ!!>> ជុងហ្គុក
<< នេះហាមាត់មក!!>> ថេរហ្យុងក៏ចាប់ផ្ដើមបញ្ចុកនាយមួយស្លាបព្រាហើយមួយស្លាបព្រាទៀតតែញុាំមិនទាន់បានប៉ុន្មានផងក៏
តុកតុក!!!
<< អ្នកណា!!>> ជុងហ្គុកនាយក៏សួរទាំងសម្លេងរឹងកំព្រឹសព្រោះខឹងដែលមកគោះទ្វាពេលនាយកំពុងតែផ្អែមល្អែមនៀក
<< គឺខ្ញុំហ្វីលោកអគ្គនាយក!!>> កញ្ញាហ្វីក៏ប្រាប់ទៅនាយវិញចាប់តាំងពីសេនឌីបានស្លាប់ទៅនាងក៏បានឡើងដំណែងជាលេខាបន្តរពីសេនឌីនាងព្យាយាមអោយដៃជុងហ្គុកច្រើនដែរហើយតែមិនបានសម្រេចសោះដូចជាពេលខ្លះនាងបានលួចដាក់ថ្នាំចូលកែវកាហ្វេរនាយតែនាយមិនរកជំនួយពីនាងឡើងបែរជាទៅខ្លឹបហើយក៏រកជំនួយពីស្រីអស់នោះទៅវិញតែថាអ្នកទាំងនោះគឺស្លាប់ដោយហេតុផលផ្សេងគ្នាហើយនាងក៏មិនសង្ស័យថានាយនឹងសម្លាប់ពួកនាងដែរព្រោះនាងក៏ដឹងថាចរិកម៉ាហ្វៀរយ៉ាងមិចមិនមេនសុីសម្លាប់នោះទេគឺសុីចោលៗ
<< ចូលមក!!>> ជុងហ្គុកនាយក៏អនុញ្ញាតិអោយនាងចូលមកព្រោះខ្លាចថានាងនឹងមានកិច្ចការសំខាន់អីជាមួយនាយ ក្រោយបានលៗនាយអនុញ្ញាតិហើយនាងក៏ទាញដៃអាវអោយធ្លាប់ចុះបន្តិចហើយក៏បើកទ្វាចូលទាំងញញឹមតែស្នាមញញឹមក៏ត្រូវរលាយក្រោយឃើញវត្តមានរបស់ថេរហ្យុងនៅក្នុងនោះដែរថែមទាំងកំពុងបញ្ចុកបាយនាយថែមទៀត
<< លោកអគ្គនាយគឺ!!>> កញ្ញាហ្វី
<< មានការអ្វីឬ!!>> ជុងហ្គុកនាយក៏សួរទៅនាងវិញទាំងចង់ចិញ្ចើម
<< គឺថាខ្ញុំខ្លាចថាលោកអគ្គនាយមិនទាន់បានញុាំអីទើបទិញរបស់ញុាំខ្លះមកអោយ!!>> កញ្ញាហ្វីនាងក៏យកទៅដាក់លើតុកអោយនាយដោយអាវនាងករាងឌ៊ធំទើបពេលអោនទៅក៏ចេញដើមទ្រូដែលមិនមេនជារបស់ធម្មជាតិចេញមកបង្ហាយពេញភ្នែកថេរតែម្ដងនាយក៏ដូចគ្នា
<< ខ្ញុំក៏មានហើយតែមិនអីទេអរគុណហើយ!!>> ជុងហ្គុក
<< ចា៎លោកអគ្គនាយកមិនបាច់អរគុណខ្ញុំទេគ្រាន់តែពិននឹងខ្ញុំពេញចិត្តនឹងទិញជូន!!>> កញ្ញាហ្វី
<< តែខ្ញុំមិនពេញចិត្ត!!!>> ថេរហ្យុងនយាយឡើងទាំងសម្លក់នាងថ្លែរហើយថែមទាំងមើលលើមើលក្រោមទៀត
<< ឯង!!>> កញ្ញាហ្វីនាងស្ទឺរតែហក់ទៅទះគេទៅហើយតែមិនហ៊ានព្រោះនៅមុនអគ្គនាយត្រូវធ្វើសុភាពតិចសិន
<< លើកក្រោយមិនបាច់ទិញមកទេប្ដីខ្ញុំ ខ្ញុំចេះមើលថែរខ្លួនឯងហើយមិនបាច់អោយអ្នកដទៃមកពាក់ព័ន្ធហើយមួយទៀតមកធ្វើការកុំបាច់មកស្លៀកពាក់អីបែបនឹងក្រែងនាងជាស្រីមិចមិនស្លៀកពាក់អោយសមរម្យបន្តិចទៅជាស្រីបើមិនអោយតម្លៃខ្លួនឯងក៏គ្មានអ្នកណាមកអោយតម្លៃនាងដែរខ្ញុំប្រាប់ណាបើថ្ងៃណាប្ដីខ្ញុំជ្រុលធ្វើរឿងមិនល្អលើនាងនោះខ្ញុំប្រាប់ទៅចុះខ្ញុំមិនទទួលសមាជិតថ្មីទេ ខ្ញុំនិយាយពិននឹងនាងយល់ដែរទេ!!>> ថេរហ្យុងក៏និយាយថាអោយនាងប៉ាច់ៗតែម្ដងពុទ្ធោអើតគេលែងចុកៗខ្លាំងណាស់នេះបំបាក់មុខនាងយកតែម្ដងតែចំណុចសំខាន់ដែលថេរបាននិយាយនោះគឺគេនឹងមិនទទួលយកសមាជិតថ្មីដែលជាប្រពន្ធចុងនោះទេត្រូវចាំបើមានគេហើយនឹងគ្មានស្រីណាមកពាក់ព័ន្ធនឹងប្ដីគេបានទាំងអស់
<< ចា៎ ចា៎យល់ហើយ!!>> កញ្ញាហ្វីនាងក៏ព្យាយាមឆ្លើយទាំងខឹងឡើងញ័រខ្លួនទៅហើយចំណែកដៃវិញក្ដាប់ស្ទឺររហែកក្រចកទៅហើយ
<< ទៅបានហើយ!!>> ថេរហ្យុងនិយាយហើយនាងក៏ដើរចេញទៅវិញបាត់ទៅថេរបានមើលដំណើរនាងដើរទាំងញញឹមចុងមាត់ពិននេះមានហ្គេមលេងបន្តរហើយតើនៀក
<< សម្ដីបានដល់ហើយណ៎ អួយយ៎ថីមកសម្លក់យើង!!>> ជុងហ្គុកនាយក៏និយាយឡើងពេលលេខាចេញផុតតែក៏ត្រូវភ្ញាក់ព្រើតពេញទទួលបានកែវភ្នែកពិឃាតពីភរិយារបស់នាយ
<< ញុាំខ្លួនឯងទៅខ្ញុំទៅធ្វើការរបសើខ្ញុំបន្តិច!!!>> ថេរហ្យុងនិយាយហើតក៏ងើបចេញទៅហើយក៏ដើរទៅអង្គុយនៅតុកធ្វើការរបស់នាយហូតយកក្រដាសសមួយសន្លឹកមកហើយនឹងខ្មៅដៃផងដែរ
<< ពិននឹងក៏ខឹងដែរ!!>> ជុងហ្គុកនាយក៏ញុាំបាយខ្លួនឯងតែម្ដងទៅញុាំបណ្ដើរលួចមើកមុខភរិយាបណ្ដើរ
<< ហឹសបានត្រីមួយទៀតហើយ!!>> ថេរហ្យុងនិយាយទាំងញញឹមចុងមាត់តែក៏ត្រូវកាត់ផ្ដាច់ពេលមានអ្នកខលមក
វីង វីង!!
<< ហឹមអ្នកណានឹង ដេវីតតើមានការអីទេដឹង!!>> ថេរហ្យុងក្រោយដឹងថាអ្នកណាហើយក៏លើកទូរស័ព្ទនិយាយទៅ
<< អាលូឯងខលមកយើងមានការអីមេនទេ!!>> ថេរហ្យុង
( ហួយ៎ ចាំបាច់តែមានការហ៎ទើបខលទៅបាន!!) ដេវីត
<< គ្រាន់តែសួរយកគួរសោះប្រញ៉ាប់តែខឹងវីយ៎!!>> ថេរហ្យុង
( និយាយចឹងឯងសុខសប្បាយអត់!!) ដេវីត
<< សុខធម្មតាទេចុះឯងតាំងពីទៅនៅបារាំងនឹងយ៉ាងមិចហើយសុខសប្បាយឬអត់!!>> ថេរហ្យុង
( អឺក៏សុខខ្លះហើយខ្លះក៏មិនសុខ!!) ដេវីត
<< កើតអីមេនទេមានអ្នកណាធ្វើបាបឯងឬ!!>> ថេរហ្យុង
( មិនមេនទេគឺរបៀបថាហុឺយអាពេលយបើនឹងណាវាមិនសុខប្ដីធ្វើបាបរហូត!) ដេវីត
<< ហឹសៗសិស្សច្បងយ៉ុនសុីនឹងហេស៎ដែលល្មោភរឿងបែបនឹងមិនគួរអោយជឿរសោះហើយឃើញមយខសុភាពៗសឡនឹង!!>> ថេរហ្យុងនិយាយបណ្ដើរតែដៃមិនទំនេរទេគឺគូសរូបលេងនៅក្នុងក្រដាស
( របៀបថាមឹសៗកេះឆ្នាំងបាយធ្លុះនឹងហើយឯង!!) ដេវីត
<< ហុឹសៗគួរអោយចង់សើចពិតមេនហើយមិនចង់ជឿរសោះហើយតែថាមិចម៉ាក៏យកក្មួយអោយយើងមួយមកហីយើងចង់បានក្មួយ!!>> ថេរហ្យុង
( នេ៎កុំមកសុំយើងមិនមេនងាយស្រួលទេណាដែលមនយស្សប្រយសដូចយើងមានកូននោះ!!) ដេវីត
<< អៅក៏ឯងជាអូមេហ្គាមិនចឹង!!>> ថេរហ្យុង
( ចឹងឯងយកក្មួយអោយយើងមួយសិនមកចាំយើងយកមកអោយឯងមួយដែរ!!) ដេវីត
<< ហុឺយមិនបាច់ក៏បានដែរបើយើងរវល់តែយកកូននឹងការងារយើងមិនទុកចោលហលយទេអី!!>> ថេរហ្យុង
( អឺដឹងចឹងក៏ល្អហើយឯងក៏ដឹងថាជីវះភាពយើងមិនមេនមហាសេដ្ឋីដូចឯងឯណាយើងត្រូវសន្យំលុយសិនណា៎) ដេវីត
<< អឺយល់ហើយតែបើខ្វះខាតអីក៏ប្រាប់យើងមកមិនបាច់ក្រែងចិត្តទេ!!>> ថេរហ្យុង
( ដឹងហើយចឹងបានសិនហើយយើងរវល់បន្តិចបាយៗ) ដេវីត
<< បាយៗ!!>> ថេរហ្យុងនិយាយហើយក៏ចុចបិតបាត់ទៅ
<< មុននេះយើងថាយកក្រដាស់មកធ្វើអី ចុមយក្យ!!>> ថេរហ្យុងក្រោយមើលទៅក្រដាសខ្លួនស្ទឺរតែភ្ញាក់ផ្ងាក់ក្រោយទៅហើយលោកព្រះនិយាយទូរស័ព្ទមួយមិត្តគូរចេញរូបកាំភ្លើងមួយមិនគួរអោយជឿរសោះហើយ
<< ហុឺយយើងគូរវាចេញមកធ្វើអីនៀកបើគ្មាអ្នកណាកម្មងផង!!>> ថេរហ្យុង
<< ចាំប្ដីអ្នកកម្មងទិញក៏បាន!!>> ជុងហ្គុកនាយក៏និយាយឡើងពីក្រោយខ្នងរបស់ថេរហ្យុង
<< បងហើយ ហើយមកយូរហើយឬ!!>> ថេរហ្យុងក៏សួរទៅនាយទាំងញញឹមមិនសម
<< មិនយូរទេតែក៏ល្មមលឺឯងនិយាយគ្នាពីដើមដល់ចប់បាន!!>> ជុងហ្គុក
<< អ្ហា៎ចឹងបងឃើញអស់ហើយ!!!>> ថេរហ្យុង
<< ទេយើងមិនឃើញសឡហើយមិនឃើញសូម្បីបន្តិចភ្នែកយើងមានបញ្ហារហើយទេដឹងនៀក!!>> ជុងហ្គុក
<< ហុឹក!!>> ថេរហ្យុងក៏ពេបមាត់បន្រិចព្រោះពេលនេះនាយបានដឹងថាគេជាអ្នកណាបាត់ទៅហើយ
<< ហេតុអីក៏ពេបមាត់បែបនេះលោកម៉ាហ្វៀរគីម ថេរហ្យុង!!>> ជុងហ្គុក
<< កុំហៅខ្ញុំបែបនឹង!!>> ថេរហ្យុងក៏សម្លក់នាយវិញ
<< មិចហៅមិនបានឬហេតុអីត្រូវលាក់យើងដែរ!!>> ជុងហ្គុក
<< ជារឿងខ្ញុំទេបងកុំមកខ្វល់!!>> ថេរហ្យុង
<< ប្ដីសួរមិនបាន!!>> ជុងហ្គុក
<< អរគុណលោកប្ដីដែលបានសួរតែខ្ញុំមិនឆ្លើយទេ!!>> ថេរហ្យុងនិយាយទាំងសំឡេងបែបញិកញ៉ក់តែក៏មកសង្កត់ពាក្យចុងក្រោយយ៉ាងធ្ងន់ក្រដុកទៅវិញ
<< ហេតុអីក៏ឈ្លឺម្លេះឬអាងដែលលក់កោរយើងនោះ!!>> ជុងហ្គុក
<< លក់កោរយ៉ាងមិចបើតម្លៃវាតែពិននឹងហើយ!!>> ថេរហ្យុង
<< តែវាមិនសមទេត្រឹមតែមួយដើមឯងលក់ដល់ទៅមួយមុឺនឯណ្ណោះ!!>> ជុងហ្គុកពិននឹងហើយនៅមិនថ្លៃយ៉ាងមិចមួយដើមមួយមុឺនឡាៗណា
<< អៅលក់ពិននឹងធូរថ្លៃហើយអ្នកលក់គេមុនល្ងង់ដូចអ្នកខ្លះទេលក់ខាត់អ្នកណាទៅភ្លើលក់ទៅ!!>> ថេរហ្យុង
<< ថាអ្នកណាល្ងង់និយាយម្ដងទៀត!!>> ជុងហ្គុក
<< ក៏អ្នកនៅជិតៗនឹងហើយ!!>> ថេរហ្យុង
<< និយាយអោយច្បាស់បន្តិចមក!!>> ជុងហ្គុក
<< ក៏បងនឹងហើអឹបបប!!>> ថេរហ្យយងនិយាយមិនទាន់ចប់ផងក៏ត្រូវនាតចាប់មកថើបមុនបាត់គិតថានាយមិនដឹងហីគ្រាន់តែនាយធ្វើជាសួរលេងៗនឹងហា៎
<< អ្ហឹមម បងឆ្គួតឬយ៉ាងមិច!!>> ថេរហ្យុងពេលដកមាត់មកវិញក៏សួរទៅនាយទាំងខឹង
<< គ្រាន់តែថើបវាមិនអីទេឬចង់បាន!!>> ជុងហ្គុក
<< ចង..ចង់ធ្វើអី!!>> ថេរហ្យុងនិយាយដោយសំឡេងញ័រព្រោះតែភិតភ័យនឹងទឹកមុខរបស់នាយមើលចុះនាយាម្លឹងមកខ្លួនដូចខ្លាមើលចំណីយ៉ាងអញ្ចឹង
<< រំ..លោភ..អឹមម!!> ជុងហ្គុកនិយាយបែបបង្អូសៗមួយៗរួចក៏ថើបបំបិតមាត់ថេរហ្យុងម្ដងទៀត
<< អឹមម..ជុង..ហឹមម.!!>> ថេរហ្យុងព្យាយាមគ្រោះខ្នងនាយតិចៗដើម្បីអោយនាយឈប់ថើបតែនាយបែរជាផ្តើនលើសដើមនាយក៏បានក្រលាសអណ្ដាតពាសពេញក្រអូមមាត់ភរិយាយ៉ាងជក់ចិត្តមួយសន្ទុះទើបនាយដកមាត់ចេញវិញ
<< ជុង..បានហើយ..នេះកន្លែងធ្វើការណា!!>> ថេរហ្យុងនិយាយហើយប្រុងនឹងដើរគេចចេញពីនាយតែក៏ត្រូវនាយចាប់បីយកតែម្ដង
<< កន្លែងធ្វើការក៏បានចង់ប្តូរបរិយាកាសផង..អឹប!!>> ជុងហ្គុកនិយាយហើយក៏អោនទៅថើបមាត់ថេរហ្យុងម្តងទៀតជើងនាយក៏ចេះតែបន្តរដើររហូរដល់ក្នុងបន្ទប់ នៅក្នុងបន្ទប់ធ្វើការនាយគឺមានបន្ទប់គេងមួយនេះធ្វើនេះគឺសម្រាប់ពេលនាយធ្វើការហួសម៉ោងទើបសម្រាប់នៅក្នុងក្រុមហ៊ុនអីបែបនឹង
<< ជុងអឹស កុំខាំស្រៀវ..ស្រៀវណាស់...អឹសស!!>>ថេរហ្យុងក៏លេចចេញសំឡេងថ្ងូរមកនៅពេលនាយថើបបង្អសមកដល់គលករសខ្ចីរបស់គេធ្វើអោយមានភាពស្រៀវស្រាញរកប្រាប់មិនត្រូវ
<< ហឹមម...សាច់ឯងផ្អែម..ជីប៎ៗៗ!!>> ជុងហ្គុកនិយាយហើយក៏ថើបបង្អូសមកដល់ទ្រូងរាងតូចរួចបឺតជញ្ជក់ឈឺរីក្រហមទុំពីរគ្រាប់នោះលឺសូរតែជីប៎
<< អឹសជុង បានហើយប្រយ័ត្នគេឃើញ!!>> ថេរហ្យុងព្យាយាមរុញនាយចេញពីដើមទ្រូងរបស់ខ្លួនព្រោះថាវាស្រគៀរណាស់ លោកអើយនេះចេះមកបឺតជញ្ជក់ធ្វើមើលតែកូនក្មេងចឹងទៅកើត
<< ឃើញក៏ឃើញទៅ...ខ្វោក!!>> ជុងហ្គកនិយាយហើយក៏ចាប់ហែកអាវថេរហ្យុងដាច់លេវអស់រលីងអាវថ្លៃផងអាប៉ិនឹងអោយតែធ្វើម្ដងៗដឹងតែដាច់អាវកូនខ្ញុំអស់ហើយ
<< ជុងអឹសស..កុំខាំខ្លាំងពេកឈឺ!!>> ថេរហ្យុនិយាយដោយដៃចាប់ជ្រោងសក់នាយដើម្បីទប់ភាពស្រើបស្រាលខ្លះ
<< ទើសណាស់..!!>> ជុងហ្គុកដោយមានការទើសទាល់សម្លៀកបំពាក់ដែលនៅជាប់ខ្លួនពេកនាយក៏ដោះចេញអស់ហើយក៏ចាប់ការសម្លៀកបំពាក់របស់ថេរដូចគ្នា
<< ថ្នមខ្លះផង!!>> ថេរហ្យុងនិយាយដោយយកដៃស្រាក់ករនាយហើយធ្វើមុខខ្ចូតៗដាក់នាយគួរអោយចង់លេបណាស់
<< មិនដឹងទេ..អឹមម!!> ជុងហ្គុកនិយាយហើយក៏អោនទៅថើបមាត់ថេរហ្យុងម្ដងទៀត
<< អឹសសជុង អ្ហាស៎កុំខាំ!!>> ថេរហ្យុងព្យាយាមប្រាបើនាយព្រោះនាយថើបបង្អូសមកដល់គលករហើយនៅខាំក្រញិកទៀតនាយនៅតែបន្តរថលបបង្អូសចុះក្រិយរហូត
<< ហេតុអីក៏សាច់របស់ឯងវាតែងតែក្រអូបបែបនេះ!!>> ជុងហ្គុកនាយក៏ងើបមុខពីក្បាលពោះរបសើថេរហ្យយងហើយក៏សួរ
<< ខ្ញុំធ្វើមិចនឹងដឹងទៅ អាស៎ជុងកុំសាប់វាខ្លាំងៗពេកអ្ហឹស!!>> ថេរហ្យុងថ្ងូរឡើងនៅពេលនាយចាបើសាប់ថេរថេរតូចរបស់គេឡើងញ៉ាប់ដៃ
<< មើលចុះវាគួរអោយខ្នាញ់ណាស់តូចញិចៗ!!>> ជុងហ្គុក
<< អាយយ៎ប្រុសឆ្គួតឈប់និយាយភ្លាមទៅ!!>> ថេរហ្យុងក៏ស្រែកទាំងទាញខ្នើយគប់នាយហើយក៏យកមកខ្ទប់មុខព្រោះតែអៀននឹងនាយជាខ្លាំងលេងអីចឹងដឹងគេអៀនទេអីបុិ
<< ហឹសៗ!!>> ជុងហ្គុកនាយស្ទឺរតែចាប់អុកគេភ្លាមនោះទេតែខ្ចិលខ្លាចក្មេងដើរមិនរួច
<< អាស៎ជុងហេតុអីក៏បង អ្ហាសដាក់មិនប្រាប់សោះចឹង!!>> ថេរហ្យុងនិយាយទាំងអួលជាខ្លាំងដល់ថ្នាក់ជ្រាបទឹកភ្នែកហូរកាត់តាមកន្ទុយភ្នែកទៅហើយ
<< ទ្រាំសិនទៅតែបន្តិចទេអ្ហឹសស!!>> ជុងហ្គុកនាយក៏ចាប់ផ្ដើមធ្វើចលនាពីយឺតទៅលឿន
បន្ទាប់មកនៅក្នុងបន្ទប់ក៏លេចចេញជាសំឡេងមិនយល់ភាសាមកពីប្ដីប្រពន្ធមួយគូរនេះមិនយូរសង្រ្គាមស្នេហ៍ត្រូវបានបញ្ចប់យ៉ាងរលូន
<< ឆាប់ងើបមកស្លៀកពាក់!!>> ជុងហ្គុក
<< ហឹសទៅណាហ៎!!>> ថេរហ្យយងក៏សួរទៅនាយទាំងសំឡេងខ្សាវៗ
<< ក៏ទៅផ្ទះឬចង់ធ្វើបន្តរ!!>> ជុងហ្គុក
<< អ្នកណាថាមើសជៀស៎!!>> ថេរហ្យុងនិយាយហើយក៏ប្រញ៉ាប់យកខោអាវរត់ទៅបន្ទប់ទឹកយ៉ាងលឿនទោះឈឺក៏ទ្រាំដែរគ្រាន់ជាងនាយធ្វើបន្តរ
<< ហឹសៗ!!>> ជុងហ្គុកនាយអស់សំណើចនឹងចរិករបស់ថេរជាខ្លាំងហេតុអីពេលខ្លះគេគួរអោតស្រឡាញ់ខ្លាំងម្លេះមិចក៏កាលពីមុននាយមិនចាប់អារម្មណ៍សោះចឹង
ក្រោយមកថេរក៏បានរៀបចំខ្លួនរួចរាល់ហើតក៏ដើរបណ្ដើរគ្នាចុះមកខាងក្រោយរួចក៏ឡើងឡានដិយមានចំនិតជុងហ្គុកជាអ្នកបើកឡាន
YOU ARE READING
🔞ភរិយាសម្អប់✨🔥(ចប់)
Fantasy> ថេរហ្យុងសម្លឹងមើលរូបថតអ្នកជាស្វាមីជាលើកចុងក្រោយមុននឹងចាកចេញទៅ..... ពេលវេលាទៅមុខ ចិត្តមនុស្សក៏ដូចគ្នា.. ម៉ាហ្វៀរដែលមានចិត្តរឹងមានះបានក្លាយជាបុរសមានវិប្បតិសារីជាមួយនឹងភរិយាសម្អប់ដែលខ្លួនបានបណ្ដេញចេញពីជីវិត តែអ្វីៗក៏ប្រែប្រួល... > ជុងហ្គុ
