🔞ភរិយាសម្អប់✨🔥(ចប់)

🔞ភរិយាសម្អប់✨🔥(23)

Part 23 : វគ្គគេញាំគ្នា
___________________

# ក្រុមហ៊ុនចន

<< ជុងបងឡើងទៅមុនទៅអូនទៅបន្ទប់ទឹកបន្តិច!!>> ថេរហ្យុងក៏ប្រាប់ទៅនាយអោយទៅអូហ្វីសមុនព្រោះខ្លួនចង់ទៅបន្ទប់ទឹកបញ្ចេញចោលសិន
<< អោយបងជូនទៅទេ!!>> ជុងហ្គុកនាយលមុខសង្ហារអោនទៅជិតថេរបន្តិចហើយបន្លឺសំឡេងចេញមកយ៉ាងស្រទន់
<< ឆ្គួត មិនបាច់ទេអូនទៅខ្លួនឯងបាន!!>> ថេរហ្យុងងាកមុខចេញពីនាយបន្តិចព្រោះថាថ្ពាល់ឡើងក្រហមទៅហើយស្អប់ណាស់តាំងពីថ្ងៃនោះមកផ្អែមអើយសែនផ្អែមគ្រប់ពាក្យនាយនិយាយចេញមកធ្វើអោយគេអៀនស្ទើរតែជ្រែកដីរត់ទេ
<< ហឹសៗចឹងបងទៅមុនក៏បានឆាប់ទៅផងដឹងទេសឺត!!>> ជុងហ្គុកនាយនិយាយហើយក៏អោនទៅងើបថ្ពាល់ក្រពុំដែលកំពុងតែក្រហមព្រឺងៗនោះមួយខ្សឺតរួចនាយក៏ដើរទៅបាត់ទៅ
<< ប្រុសឆ្គួតនេះ!!>> ថេរហ្យុងយកដៃមកស្ទាប់កន្លែងនាយថើបអម្បាញ់មិញទាំងអៀនក្រោយមកគេក៏ទាញស្មារតីមកធម្មតាវិញរួចក៏ដើរទៅបន្ទប់ទឹកបាត់ទៅ
<< ហឹសផ្អែមល្ហែមសិនចុះកុំសង្ឃឹងថាឯងនឹងមានក្ដីសុខបែបនេះរហូតនោះគីម ថេរហ្យុងបើយើងមិនបានបងជុងហ្គុកឯងក៏មិនបានដូចគ្នា!!>> កញ្ញាហ្វីនាងនិយាយទាំងក្ដាប់ដៃយ៉ាងណែនស្ទើរតែបាក់ក្រចកទៅហើយ
<< បើគ្មានឯងបងជុងហ្គុកគាត់នឹងមើលឃើញយើងយូរហើយចាំមើកចុះយើងនឹងកម្ចាត់ឯងគីម ថេរហ្យុង!!>> កញ្ញាហ្វីនិយាយហើយក៏ដើរទៅបន្ទប់ធ្វើការរបស់នាងបាត់ទៅសកម្មភាពល្អោកល្អើនរបស់ស្វាមីភរិយាមួយនេះគឺនាងបានឃើញទាំងអស់នឹងនាងសែនច្រណែននឹងគីម ថេរហ្យុងខ្លាំងណាស់ហើយក៏ស្អប់ខ្លាំងផងដែរ
ក្រោយពីបានចូលបន្ទប់ទឹកលុបលាងមុខមាត់ហើយថេរហ្យុងក៏បានដើរចេញមកវិញក៏ជួបនឹងកញ្ញាហ្វីដែលកំពុងធ្វើអីមិនដឹងនៅមុខអូហ្វីសរាងក្រាសថេរហហយុងគេមិនទាន់ដើរទៅរកនាងនោះទេគេនៅចាំមើលសកម្មភាពរបស់នាងសិន
<< ហឹសពិនលោកអគ្គនាយកចប់របស់យើងមិនខានទេ!!>> កញ្ញាហ្វីនាងយកកញ្ចប់ថ្នាំមកចាក់ចូលកែវកាហ្វេររបស់រាងក្រាសអស់សឹងតែកន្លះកញ្ចប់ទៅហើយនៅថែមទាំងទាញសំយេស៎ដៃអាវអោយធ្លាប់ចុះបន្តិចថែមទៀតរួចទើបនាងដើរចូលទៅខាងក្នុង
<< អួយយ៎ចង់ស្រួលណាស់ក៏ចុ*សិនទៅយើងមិនលេងជាមួយទេលោកអើយដាក់ថ្នាំបែបនឹងបើមិនពិការក៏ប៉ះស្លាប់មិនខានទេ!!>> ថេរហ្យុងនិយាយទាំងក្រញែងខ្លួនហើយយកទូរស័ព្ទគេទុកក្នុងហោប៉ៅខោវិញ ហិហិមុននេះណាថេរហ្យុងគេឆ្លាតណាស់គេបានថតសកម្មភាពរបស់នាងទុកអស់ហើយចាំមើលថានឹងមារឿងអីបន្ទាប់ទៅ
<< លោកអគ្គនាយកនេះកាហ្វេររបស់លោកចា៎!!>> កញ្ញាហ្វី
<< អឹមមអរគុណហើយនាងទៅវិញចុះ!!>> ជុងហ្គុកនាយក៏លើកកាហ្វេរនោះមកក្រេបបន្តិចហើយដាក់ចុះវិញងាកមកពិនិត្យការងារបន្តរ
<< គឺថាលោកអគ្គនាយផឹកអោយអស់សិនទៅខ្ញុំចាំយកកែវទៅវិញគឺ គឺខ្ញុំគ្រាន់តែខ្លាចថានឹងខាតពេលរបស់លោកអគ្គនាយកនឹងណា!!>> កញ្ញាហ្វី
<< អឹមម នេះរួចហើយយកចេញទៅ!!>> ជុងហ្គុកនាយក៏លើកកាហ្វេរនោះមកផឹកទាំងអស់រួចក៏ដាក់កែវទៅលើតុកប្រាប់នាងអោយយកចេញទៅវិញ
<< គឺថាលោកអគ្គនាយកខ្ញុំមិនយល់ការងារដែលលោកអគ្គនាយកដាក់អោយម្សិលមិញហើយលោកអគ្គនាយកអាចពន្យល់ខ្ញុំបន្តិចបានទេ!!>> កញ្ញាហ្វី
<< ហឹម ចឹងក៏ឆាប់ប្រាប់មកមិនយល់ត្រង់ណា!!>> ជុងហ្គុកនាយក៏យកឯកសារដូចនឹងរបស់នាងដែរដែលនាយបានចម្លងទុកមួយច្បាប់ទៀតនោះ
<< គឺត្រង់នេះហើយលោកអគ្គនាយក!!>> កញ្ញាហ្វីនាងក៏អោនទៅជិតនាយបន្តិចហើយក៏លេចចេញដើមទ្រូងមូលក្លំរបស់នាងដែលទើបតែកែហើយបានមួយខែ
<< ខិតអោយឆ្ងាយពីខ្ញុំបន្តិចទៅកុំកៀកពេកខ្ញុំខ្លាចថាប្រពន្ធខ្ញុំចូលមកគេអាចនឹងយកច្រឡំ!!>> ជុងហ្គុក
<< ចា៎ ចា៎អោយខ្ញុំសុំទោសផងលោកអគ្គនាយក!!>> កញ្ញាហ្វី
<< អ្ហឹក ហេតុអ៏ក៏ក្ដៅម្លេះ!!>> ជុងហ្គុកនាយចាប់ផ្ដើមមានអារម្មណ៍ថាក្ដៅខុសធម្មតាមុខរបសើនាយក៏ចាប់ផ្ដើមឡើងក្រហមដល់គុម្ពត្រចៀក
<< លោកអគ្គនាយកកើតអ្វីដែរទេហេតុអីក៏មុខក្រហមម្លេះ!!>> កញ្ញាហ្វីនាងក៏ធ្វើជាសួរនាយដូចមិនដឹងរឿងអីសោះ
<< កុំប៉ះខ្ញុំថយចេញពីខ្ញុំបន្តិចទៅ!!>> ជុងហ្គុកនាយព្យាយាមដេញនាងកុំអោយមកជិតនាយព្រោះនាយដឹងថានាយកំពុងតែត្រូវថ្នាំរបស់នាងហើយ
<< ហេតុអីក៏លិកអគ្គនាយរឹងទទឹងបែបនេះបើនៅតែប្រកែកទៀតខ្ញុំអ្នកចាប់ការខ្លួនឯងវិញ!!>> កញ្ញាហ្វីនាងនិយាយហើយក៏ដើរតម្រង់ទៅរកនាយហើយលើកដៃអង្អែលទ្រូងរបស់នាយធ្វើអោយនាយស្រើបស្រាលជាខ្លាំង
<< អ្ហឹសសចេញទៅកុំប៉ះយើងនាងមិនលឺយើងនិយាយទេឬឆាប់ចេញទៅ!!>> ជុងហ្គុកនាយចាប់ដៃនាងចេញហើយស្រែកកំហកដាក់នាងខ្លាំងៗ
<< ហឹសបើចឹងទៅហើយខ្ញុំទុកអោយផ្ទុះស្លាប់ទៅចុះ!!>> កញ្ញាហ្វីនាងនិយាយហើយក៏ដើរចេញទៅវិញទាំងខឹងបាត់ទៅ
<< ថេរអូនអ្ហឹស ហេតុអីក៏ទៅយូរម្លេះ!!>> ជុងហ្គុកនាយព្យាយាមដើរទៅទ្វារួចនាយក៏បើកទ្វាមកឃើញថាប្រពន្ធនាយកំពុងតែអង្គុយចុចទូរស័ព្ទនៅមាត់ទ្វានឹងឯង
<< ថេរហេតុអីអូនមិនចូលទៅខាងក្នុងសិនអ្ហឹក!!>> ជុងហ្កុក
<< ជុងគឺថាហេតុ ហេតុអីក៏មុខបងក្រហមម្លេះ!!>> ថេរហ្យុងក៏ធ្វើជាសួរនាយដូចមិនដឹងរឿងអីសោះទាំងដែលមុននេះគេមកលួចថតសកម្មភាពរបស់កញ្ញាហ្វីដែលព្យាយាមល្បួងនាយអោយធ្លាក់ក្នុងភ្លើងតណ្ហាហើយនឹងហា៎
<< ជួយបងសិនមកបងពិបាកទ្រាំខ្លាំងណាស់អឹមម!!>> ជុងហ្គុកនាយនិយាយហលយក៏ចាប់ថើបថេរហ្យុងតែម្ដង
<< អឹមមជុងហុឹកអូន ហុឹកហឹក!!>> ថេរហ្យុងពេលនាយដកមាត់ចេញមកវិញគឹក៏ពេបមាត់យំតែម្ដងព្រោះថាម្ដងស្លាប់មិនខានទេណាមួយក៏នឹកដល់ពេលដែលនាងនោះបានដាក់ថ្នាំគឺថានាងបានដាក់ច្រើនខ្លាំងណាស់
<< ហេតុអីចាំបាច់យំឬអូនមិនចង់ជួយបងទេ!!>> ជុងហ្គុក
<< មិនមេនបែបនឹងទេគឺអូនខ្លាចឈឺព្រោះអូនឃើញនាងដាក់ថ្នាំក្នុងកែវកាហ្វេរបងច្រើនណាស់ហុឹកហុឹក!!>> ថេរហ្យុង
<< មិនអីទេបងនឹងថ្នមអឹមម!!>> ជុងហ្គុកនាយក៏លើបីថេរហ្យុងហើយផ្ដោះផ្ដងបបូរមាត់គ្នាចំណែកឯជើងរបស់នាយក៏ដើរចូលក្នុងបន្ទប់អូហ្វីសវិញហើយបិតសោរយ៉ាងជាប់តែម្ដងព្រោះខ្លាចមានអ្នកមករំខាន
បន្ទាប់មកនាយដើរទៅបន្ទប់មួយទៀតដែលមាននៅក្នុងអូហ្វីសនេះរួចដាក់ថេរហ្យុងទៅលើពូកថ្នមៗហើយក៏ទ្រោមពីលើម្ដងទៀតនាយនៅបន្តរថើបបូរមាត់ទន់ៗមិនចេះណាយរហូតដល់បបូរមាត់ទន់នោះឡើងស្លេកតែម្ដង
<< ជុងនេះបងគិតបឺតអោយអូដាច់ខ្យល់ឬយ៉ាងមិច!!>> ថេរហ្យុងនិយាយទាំងពេបមាត់ដាក់នាយហើយក៏ខឹងដូចគ្នា
<< គឺមកពីបបូរមាត់អូនគួរអោយចង់បឺតនោះអី!!>> ជុងហ្គុកនាយនិយាយហើយក៏ចាត់ការសម្លៀកបំពាក់ដែលទើសទែងចេញទាំងអស់
<< ថ្នមអូនដឹងទេ!!>> ថេរហ្យុង
<< បងមិនហ៊ានសន្យាទេព្រោះថាអូនដុតបងណាស់អ្ហឹស!!>> ជុងហ្គុកនាយនិយាយហើយក៏ស៊ូកម្ឆុលទិព្ធចូលក្នុងច្រតតូចចង្អៀតទាំងកម្រោលព្រោះតែនាយម៨នអាចគ្រប់គ្រង់ខ្លួនឯងបានណាមួយក៏ត្រូវជាតិដឮថ្នាំខ្លាំងទៀត
<< អក៎ ប្រុសឆ្គួតអ្ហឹសក្រែងថាថ្នមអូននោះអីហុឹកហុឹកឈឺ!!>> ថេរហ្យុងនិយាយទាំងពេបមាត់យំហលយយកដៃតូចៗមកវៃទ្រូងនាយទាំងខឹង
<< បងសុំអ្ហឹសស សុំទោសបងពិតជាមិនអាចទប់វាជាប់ទេ!!>> ជុងហ្គុកនាយនិយាយទាំងលំបាកព្រោះតែភាពតឹងណែនរបស់ភរិយារឹតនាយខ្លាំងណាស់ស្ទឺរតែដាច់ជាពីរទៅហើយៗក៏ពិបាកដកដង្ហើមណាស់ដែរ
<< អ្ហឹសសជុងកុំ កុំទាន់អាលកម្រើកអីអូននៅឈឺ!!>> ថេរហ្យុងនិយាយទាំងយកដៃទៅទប់ចង្កេះរបស់នាយដើម្បីឃាត់កុំទាន់អោយនាយធ្វើចលនា
លឺភរិយានិយាបែបនេះនាយក៏ធ្វើតាមគេប្រាប់បន្ទាប់ពីសង្ខំបានមួយស្របក់ឃើញថាថេរហ្យុងរាងសុាំនឹងទំហំរបស់នាយហើយនាយក៏ចាប់ផ្ដើមធ្វើចលនាម្ដងបន្តិចៗសិននាយមិនកម្រោលពេលទេខ្លាចថាថេរនឹងមានភាពឈឺចាប់ដោយនាយមិនកម្រោលបែបនេះថេរក៏មានអារម្មណ៍ថាធូរស្រាលនឹងមិនមានភាពឈឺចាប់ឃើញថេរមិនស្រែកថាឈឺជុងហ្គុកនាយក៏បន្ថែមល្បឿនជាងមុន
<< អ្ហឹស អ្ហាសស៎ជុងអ្ហឹស>>
<< អ្ហេស អ្អឺសសអូនអស្ចារ្យណាស់ថេរ!!>>
<< អ្ហាសស៎ជុងថើបអូនមក!!>>
<< អឹមម!!>>
<< អ្ហាសស៎ជុងលឿនជាងនឹងទៀតមកអ្ហឹសសស!!>>
<< បាតបានអូនសម្លាញ់អ្ហាសស៎ សឺតតបងជិតចេញហើយ>>
<< អ្អឹស៎អូនក៏ដូចគ្នាអ្ហាសស៎!!>> មិនយូរពួកគេក៏បញ្ចេញទឹកខាប់សមកដំណាល់គ្នាថេរហ្យុងដេកដង្ហក់ខ្យល់ដកដង្ហើមសឹងមិនដល់គ្នាត្រឹមមួយទឹកសោះក៏បែបនេះទៅហើយ
<< អ្ហាស៎ជុងបងអ្ហឹសស!!>> ថេរហ្យុងត្រូវស្រែកថ្ងូរម្ដងទៀតនៅពេកដែលនាយចាប់បង្វិលគេអោយដេកផ្កាប់មុខហើយស៊ូកចូលម្ដងទៀតនឹងធ្វើចលនាសម្រុកយកតែម្ដង
ផ្លាបបបបបបបបបបៗៗៗៗៗ
<< អ្ហាស៎ជុងកុំលឿនអ្ហឺស៎ ពេកអូនអួលណាស់អ្ហឹសស៎!!>> ថេរហ្យុងព្យាយាមនិយាយទាំងដែលខ្លួនប្រាណរបស់គេរង្គើចុះឡើងតាមចលនារបស់នាយឥតឈប់
<< ធ្វើលឿនបែបនេះស្រួលខ្លាំងណាស់អ្ហាសស៎!!>> ជុងហ្គុកនាយនិយាយហើយក៏ចាប់ត្រកៀកមូលក្លំនោះជាប់ហើយធ្វើចលនាបោលសម្រុកខ្លាំងៗតាមអារម្មណ៍តណ្ហាដែលកំពុងតែឆេះឆួលដូចភ្លើងមិនងាយនឹងរលត់
<< អួយយ៎ជុងកុំជ្រៅអឹសស៎ពេកអូនឈឺហុឹកហុឹក!!>> ថេរហ្យុងនិយាយទាំងយំទទួលស្គាល់ថានាយលេងក្បាចនេះពិតជាឈឺហើយនឹងអួលពិតមេន តែដល់គិតយូរៗខឹងនឹងកញ្ញាហ្វ៏ស្អីនឹងដល់ហើយនេះដាក់ថ្នាំដាក់យកស្លាប់រសតែម្ដងឬយ៉ាងមិច
អណ្ដាតភ្លើងតណ្ហានៅតែបន្តរឆេះឆាបឥតឈប់ឈររហូតដល់ថេរសន្លប់បាត់មាត់ក៏នាយនៅតែបន្តរម្នាក់ឯងដែរព្រោះតែជាតិថ្នាំវានៅពាសពេញរាងកាយនាយទើបនាយនៅតែមានចំណងមិនចេះឈប់នាយបន្តររហូតដល់ថេរដឹងខ្លួនវិញទៀតផង...
<< អ្ហឹសសជុងបានហើយអូនឈឺ!!>> ថេរហ្យុងនិយាយទាំងយកដៃទប់ទប់ចង្កេះបាវខ្យាច់ដើម្បីកុំអោយនាយធ្វើចលនាបន្តរទៀតដោយសារតែនាយធ្វើអស់ច្រើនទឹកហើយក៏យូរថែមទៀតទើបធ្វើអោយគេស្រកៀនឹងឈឺត្រង់ចន្លោះជើងជាខ្លាំងជាពិសេសគឺមាត់ច្រកតូចចង្អៀតនឹងតែម្ដង
<< បងសុំតែបន្តិចទៀតទេអ្ហឺសស៎ អ្ហាសស៎ស្រួលខ្លាំងណាស់កាន់តតែធ្វើកាន់តែស្រួលអ្ហឹសស៎!!>> ជុងហ្គុកនាយចាប់ដៃថេរផ្គួបចូលគ្នាដាក់ទៅលើផុតក្បាលហើយកក៏ធ្វើចលនាខ្លាំងៗតាមអារម្មណ៍ត្រេកត្រអាលកាមរបស់នាយ
<< អ្ហឹសស>>
មិនយូរជុងហ្គុកនាយក៏បានបញ្ចប់សិ*មួយនោះដោយសារតែថេរបានសន្លប់ម្ដងទៀតហើយចំណែកនាយក៏មិនទាន់ជាតិថ្នាំដូចគ្នាតែនាយមិនចង់បន្តរខ្លាចថានឹងលំបាកដល់ថេរទើបនាយចូលបន្ទប់ទឹកដោះទុក្ខខ្លួនឯងនាយដេកត្រាំក្នុងអាងទឹកទាំងព្យាយាមរង្ងាប់អារម្មណ៍ជាខ្លាំងប្រមាណជាប្រាំនាទីនាយក៏បានសាបជាតិថ្នាំអស់ទើបនាយងើបចេញពីអាងទឹងសម្អាតខ្លួនរួចក៏ចេញមកវិញស្លៀកពាក់ត្រឹមត្រូវហើយទើបទៅអង្គុយនៅក្នុងអូហ្វីសរបស់នាយ...
នាយអង្គុយធ្វើការរហូតដល់មេឃរសៀលបន្តិចប្រហែលជាម៉ោងបីដែរហើយនាយក៏ងើបចេញពីកៅអីចូលទៅមើលថេរមហដងព្រោះខ្លាចថាគេនឹងមានបញ្ហាអី...
ក្រាក!!!
<< អូនភ្ញាក់យូរហើយឬ!!>> ជុងហ្គុកនាយសួរទៅថេរហ្យុងដែលកំពុងតែអង្គុយនៅលើគ្រែមើលមកនាយ
<<......>> ថេរហ្យុង មិនបានតបទៅនាយវិញនោះទេព្រោះថាគ្មានកម្លាំងនឹងនិយាយអស់កម្លាំងរលីងតែម្ដងសឹងថាងើបអង្គុយមិនចង់រួចផង
<< អូនកើតអីដែរទេថេរអោយបងនាំទៅពេទ្យល្អទេ!!>> ជុងហ្គុកនាយក៏បារម្ភព្រោះមិនឃើញថេរតបនឹងនាយវិញបែបនេះនាយក៏ដើរទៅអង្គុយជិតថេរហើយយកដៃទៅស្ទាប់ក្បាលរបស់គេទាំងបារម្ភ
<< ឃ្លាន!!>> ថេរហ្យុងនិយាយខ្សាវៗមួយម៉ាត់យ៉ាងខ្លីតែអាចធ្វើអោយជុងហ្គុកនាយកាន់តែបារម្ភលើសដើមបានយ៉ាងងាយ
<< អូនឃ្លានឬចង់ញុាំអីចាំបងអោយអាសេលទៅទិញមកអោយ!!>> ជុងហ្គុក
<< ទេ បងទៅទិញអោយអូនមក!!>> ថេរហ្យុង
<< ចុះបានអ្នកណានៅមើលអូនទៅ!!>> ជុងហ្គុក
<< អូនរឹងមាំអូនអាចមើលថឺរខ្លួនឯងបានហើយបងកុំបារម្ភអី!!>> ថេរហ្យុង
<< ចឹងបងទៅក៏បានបើមានបញ្ហាអីឆាប់ខលប្រាប់បងដឹងទេ!!>> ជុងហ្គុក
<< ហឹមម!!>> ថេរហ្យុងក៏ងក់ក្បាលតិចៗ
បន្ទាប់មកជុងហ្គុកនាយក៏ចេញទៅទិញអាហារអោយថេរដោយខ្លួនឯងតែម្ដងព្រោះជាបញ្ចាររបស់ប្រពន្ធមិនចឹងថាអោយនាយអ្នកទៅទិញខឹងនាយត្រូវតែទៅទិញ...
ក្រោយពីជុងហ្គុកនាយបានចេញទៅផុតថេរហ្យុងក៏ងើបចេញពីក្រែទៅសម្អាតខ្លួនយ៉ាងធម្មតាហាក់ដូចមិនអស់កម្លាំងអីផង សម្អាតខ្លួនរួចរាល់ថេរហ្យុងក៏បានស្លៀកពាក់អោយត្រឹមត្រូវវិញរួចក៏ទាញទូរស័ព្ទខលទៅចំនិតរបស់គេហាក់បីមានរឿងសំខាន់អីយ៉ាងចឹង...
<< ចេញពីក្រុមហ៊ុនល្ងាចយើងមានរឿងអោយឯងចាត់ការ!!>> ថេរហ្យុង
( ចៅហ្វាយកមបារម្ភអីរឿងពិននឹងជំនាញខ្ញុំហើយ) អាសារី
<< យើងដឹងថាឯងជំនាញទើបយើងអោយឯងធ្វើយ៉ាងណាត្រូវអោយវានៅទំព័រមុខគេដឹងឬនៅ!!>> ថេរហ្យុង
( បាតចៅហ្វាយ) អាសារី
<< បានហើយ!!>> ថេរហ្យុងនិយាយហើយក៏ច៧ចបិតបាត់ទៅ
( ចៅ ហ្វាយ ចៅហ្វាយទូតទូត អួយយ៎ចៅហ្វាយនឥកប៨តលឿនម្លេះ!!) អាសារីនិយាយទាំងទឹកមុខពិបាកមើលមានរឿងចង់សួរបន្តិចតែក៏មិនបានសួរព្រោះចៅហ្វាយបិតបាត់ហើយ
<< ហឹសចាំមើលទៅនាងល្បីមិនខានទេចង់ល្បីប្រាប់យើងមកកុំប្រើល្បិចថោកទាបចឹងនោះ!!>> ថេរហ្យុងនិយាយទាំងមើលទៅវីឌីអូក្នុងទូរស័ព្ទទាំងញញឹមចុងមាត់
គួរយល់ហើយថាមុននេះថេរបានធ្វើអីនោះគឺថាគេគ្រាន់តែសេនវីឌីអូអោយចំនិតសំណប់ជួយកាត់វីឌីអូនបន្ថែមអោយមើលទៅវាទាក់ទាញការទស្សនាពីសំណាកមហាជននានាអាលនឹងអោយកញ្ញាហ្វីយើងនាងឆាប់ល្បីនោះអី...
<< ស្អែកនឹងបានព័ត៌មានថ្មីមើលហើយហឹសៗៗ!!>> ថេរហ្យយងនិយាយហើយក៏សើចទាំងសប្បាយចិត្តព្រោះថាបន្តិចទៀតនឹងបានកូនអុកមកលេងបន្តរទៀតហើយ
បន្តិចក្រោយមកជុងហ្គុកនាយក៏បានមកវិញហើយរៀបចំអាហារទាំងនោះអោយថេរញុាំហើយក៏មានចំណែកនាយផងដែរក្រោយពីញុាំរួចហើយនាយក៏បង្ហើយឯកសារបន្តិចទើបទៅផ្ទះ...
ម៉ោងប្រាំនាយក៏បានធ្វើរួចរាល់ទាំងអស់ហើយក៏បានទៅផ្ទះវិញទាំងបីថេរជាប់នឹងដៃព្រោះថាក្មេងកម្ចិលគេងលក់តាំងពីនៅក្រុមហ៊ុនមកម្លេះដោយនាយខ្ចិលដាស់ទើបបណ្ដោយអោយគេគេងបែបនេះណាមួយក៏គិតថាថេរអស់កម្លាំងផង..
ដល់យប់បន្តិចថេរក៏ក្រោកល្មមហើយក៏មានស្វាមីលើកបាយមកអោយញុាំទៀតផងបើគិតទៅមួយថ្ងៃនឹងថេរក្រោយពីគេងញុាំបន្ទាប់មកគេងៗហើយក៏ក្រោករួចញុាំទៀត...

To be continued ✨
_________________