နောက်နေ့မနက်စောစော ရွှေအိမ်စံကအရင်နိုးနေ
ပြီး ရှင်ဖုန်းကိုနှိုးရသေးသည်
" ' မောင် ' ထတော့လေ ဒီနေ့စောစောထွက်မှာနော်"
"..."
" ထလို့....'မောင်' "
"အင်း ခဏ"
အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့ပြန်ဖြေပြီးပြန်အိပ်သွားပြန်သည်
" ထဆိုနေကွာ 'မောင်!' "
"....."
" ချစ်ဆုံးရီးရေ့"
"....."
" မိန်းမရေ့"
မျက်လုံးပွင့်လာဖို့ မျိုးစုံခေါ်ကာ နှိုးနေတော့တယ်
"...."
ရှင်ဖုန်း ပြုံးစိစိဖြစ်နေပေမဲ့ ပြန်တည်လိုက်ပြီးမျက်လုံးတော့လုံး၀မဖြစ်သေး
" 'မ' ရဲ့ သဲလေးရေ့ "
"...."
" Mommy~~!"
ရှင်ဖုန်း ပြုံးလာပြီး မျက်လုံးချက်ချင်းပွင့်လာတယ်
ရွှေအိမ်စံလဲ ရီလိုက်ကာ ကုတင်ပေါ်က ထပြေးမည်အလုပ် အနောက်နေ လက်ကိုလှမ်းဆွဲခံလိုက်ရပြီး
ရွှေအိမ်စံဟာ ရှင်ဖုန်းရဲ့ရင်ခွင်ထဲ၀င်သွားပါတော့တယ်
"ဘာလဲ..ဖယ်!"
"ထပ်ခေါ်ပါအုန်း"
"မခေါ်ပါဘူး ထတော့"
"အာ...အာ့ဆိုပြန်အိပ်တော့မယ် ထပ်ခေါ်"
"မခေါ်ဘူးကွာ"
"အာ့ဆိုမထဘူး"
"ဟင်းးးး Mommy!!"
ရှင်ဖုန်းသွားတွေအအေးပက်လောက်အောင်ပြုံးကာရွှေအိမ်စံရဲ့လည်ပင်းလေးကို နမ်းလိုက်တယ်
"တော်တော့ကွာ 'မောင်' နောက်ကျမယ် ထတော့"
"ထပါပြီ 'မ' ရဲ့"
ဒီလိုနဲ့ အကုန်လုံးကိုယ့်ကားနဲ့ကိုယ်ပြန်ခဲ့ကြတယ်
ဒီတခါ လမ်းခရီးမှာ roနေတဲ့အတွဲကို ခွန်းတို့လဲထိုင်ကြည့်စရာမလို အပြိုင် လိုက်roလို့ရပြီလေ။
******************
(Skipမယ်နော့်😶)
ခရီးကပြန်ရောက်လို့၁ပတ်ရှိသွားပြီ
YOU ARE READING
အချစ်ရှိရာ(Complete)
Romanceတစ်ဘ၀လုံး 'မ'ကိုသာချစ်မည် 'မ'ကိုသာမြတ်နိုးမည် 'မ'ဆီမှာသာအကျရှုံးခံမည်
