Deniz'den:
Sanki aylardır ışıksız bi odada kalmışım gibi hisseden bedenime vuran güneş o günümü aydınlattı. Yataktan zorla kalkıp aşağı indim bahçedeki manzara beni yine dün kadar etkilemişti Eylül ve Ahmet hamakta birbirlerine sarılmışlardı uyurken bile aşk var burda diye bağıran veletler hiç kıskandım zaten tamam kıskandım. Daha fazla dayanamadım bu görüntüye Sahilde yürüyüşe çıķmak için hazırladım.
Poyraz'ı aradım:
D-"Alo Poyraz nasılsın"
P-"Ben iyiyimde senin sesin çok iyi gelmiyor ne oldu"
Sesi birden telaşlandı geçirdiğimiz iki aydan sonra baya yakındık yada sadece ona olan ve kimsenin bilmediği aşkım gözümü boyamıştı.
D-"Ben iyiyim aslında seninle konuşmak istediğim bişey var"
P-"Tamam hemen geliyorum nerdesin"
D-"İskeledeyim"
Poyraza söylemem lazımdı ona karşı kendimi uzak tutamıyordum ki zaten tatilin bitmesine iki ay kalmıştı belki o farklı düşünecekti duygularım saçma gelecekti ki bu beklenen durum Poyraz iki ay içerisinde bana bazen yakın bazen uzaktı çok uzak hatta bazı günler resmen benden kaçıyordu sanki bişey saklıyor gibi. Bu düşünceler aklımda dans ederken Poyraz'ın kokusu ve ayak sesleriyle geldiğini anladım son kez derin bir nefes aldım ve artık hazırım sonucu ne olursa olsun artık on karşı hislerimi bilecekti.
P-"Deniz ne oldu iyi misin?"
D-" Poyraz ben çok iyiyim sana söylemem gereken bişey var"
P-"Tamam dinliyorum"
D-"Poyraz ben sana aşığım."
Poyraz'dan:
İlk zamanlarda Denize sadece zarar gelmemesi için yaklaşmıştım tıpkı babasına babamın verdiği gibi ama onun o bakışları, kokusu ,saflığı ona aşık olmam için daha bi ton şey vardı ki zaten olmuştum ama bunu yapamazdım babasının kanları babamın elinin kiriydi. Deniz yeni tanışmış olduğumuzu düşünsede ben onu tam 6 yıl önce yani biz 17 yaşındayken babası gözlerimin önünde babam tarafından öldürüldüğünde tanıdım o günden sonra babamdan nefret ettim yaptığı şeyin ne kadar saçma ve canice olduğunu fark ettiğinde şu sözleri söyledi "İşimdeki hırsım nedeniyle senin ve annenin hayatını mahvettim beni affet oğlum doğduğun günden beri senin için hep bi kenera para bıraktım onu al ve annenle yeni bi hayata başla sizi uzun bi zaman götürür gidip teslim olucam senden ricam öldürdüğüm adamın Murat'ın kızına ve karısına ulaş ve onlara yardım et"
Sözleri bittiğinde ne kadar pişman olduğunu hıçkırıklarından anlayabiliyordum. Şimdi gözlerimin içine bakıp bana aşkını veren onunla kendimi bulduğum kadına bunları anlatsam yine bana aşık olur mu yine böyle bakarmı daha fazla düşünmeye zamanımın kalmadığı yüzümden yavaşça akan damladan anlaşıldı bi saniye benim gibi hayvan egoist ağlıyordu bu kadarını bile yaptıran aşkı babam dediğim adamın bi insanı öldürmesi ile bulamadan kaybettim. Derin bi nefes aldım ve
P-"Seni sevmiyorum yapamam ben seni sadece arkadaş olarak görüyorum ki hep öyle kalman iyi"
Bunu yaparken yutkunmak fazla zormuş.
D-"Ama sen hep yakından Ahmet yada Eylül gibi değil yani ben"
P-"Ney sen olmaz kızım sen ve ben olmayız bi bana bak sen yanıma yakışmıyorsun"
Daha fazla beni affet sana aşığım bunların hepsi yalan diye bağıran gözlerimi susturup kalktim arkama bakmadan giderken çünkü biliyorum bakarsam gidemeyeceğimi.
Kendine zarar vermesinden korktuğum için Ahmet ve Eylülüle gelip onu almalarını söyledim.
Denizden:
Yıllar sonra ilk defa bi adama verdiğim en değerli duygularımı birkaç kelimeyle değersiz kılabilmişti.
Başka zaman olsa nefret kusarcasına ağlardım ama içimdeki o ondan nefret etmemen için benim bilmediği bi bağ yerleştirmiş ve gitmiş. En son babamı kaybettiğim de nefes alamazken gözlerim sessiz sessiz aktı hayattan kopmuş sadece dedikleri kulağımda yankılanıyordu "sen ve ben olmayız bi bana bak yanıma yakışmıyorsun" düşündükçe beynim yerle bir oluyordu.
Ahmet ve Eylül kolumdan tutup kaldırdılar sordukları sadece duyuyorum anlamıyorum baktığım yere sadece bakıyordum görmüyordum derken yaşadıklarımın yükünü kaldıramadım ve kendimi yavaşça yere bıraktım.
Sabah üzerime doğan güneşi şimdi tabuta koyuyor gibi kapattım gözlerimi güneşe..
