IV

16 4 0
                                    

   RUN

"Veronica? Anong ginagawa mo Jan?" Isang sigaw Ang nagpa balik sakin sa ulirat—tinignan ko kung sino ito. Si Chet?!

"Veronica Run!" Nag taka ako sa sinabi Niya.. "Run!" Tumingin ako sa harap ko, napa atras ako ng makita kong papalapit na sakin Ang killer.

"Veronica sa likod mo!"

Shit!!

Isa itong...

Isa itong nilalang na Hindi ko malaman kung tao ba oh hayop dahil sa napaka laki netong katawan— Berde ang kulay Niya at may paa Siya na parang Isang paa ng kambing...

Pero— ang mas ikina gulat ko ay may hawak itong axe a-at tumatakbo ito palapit sakin.

Agad akong napa takbo ng Wala sa oras, hinawakan ni chet ang kamay ko ng maka rating ako sa pwesto Niya bago kami tumakbo ulit..

Dinala kami ng mga paa Namin sa sports area— maraming nagkalat na katawan Ng Patay na estudyante dito.  At tulad Namin marami din ang nagtatakbuhan.

Isang babae ang tumakbo mula sa hallway na nilabasan Namin akma kosiyang pipigilan pero huli na. Dahil bago paman Siya maka tapak sa hallway ay Isang matalim na bagay na Ang bumaon sa ulo niya— Isang axe.

...

Isang nakakabinging sigawan ang narinig Namin. Ilan sa mga estudyanteng nandito ay nakita ang naganap sa babae.

Nagsi-takbo sila sa kung saan, Kita ko sakanila Ang pagka balisa. Hindi Nila alam kung saan sila pupunta.

Tulad Namin.

Hindi Namin Alam kung saan kami tutungo.

Hindi ko alam kung paano ko tatalunin ang mga makakalaban ko—mga makakasalubong ko.

Inaamin ko.

Isa akong Basagulera, lapitin sa gulo. Sanay sa away—anya nga Nila. I'm the Queen of Chaos.

Pero bakit tumatakbo ako Ngayon? Simula palang to! Ito palang ang unang Gabi ng Bloody Week.

Isang linggong puno ng patayan— Hindi nako magtataka kung pagkatapos neto ay kalahati nalang sa mga estudyante ang papasok sa susunod na linggo.

"Tara na" taka akong tumingin sakanya.

"Saan? Eh Wala tayong pwedeng lusutan dito kung hindi Tayo papasok sa mga hallway" Anya ko. "May Alam akong daan." Sagot Niya bago Niya ako hinila sa tagong bahagi netong Sports area.

Mayroong masikip pero mahabang daan dito, tinahak Namin ito. Lumiko kami ng makarating kami sa dulo. Madilim dito at ang nagbibigay ilaw lang sa'amin ay ang sinag ng bwan.

"Malayo paba?!" Tanong ko pero Hindi Siya umimmik. Patuloy padin Siya sa paglalakad kaya patuloy lang din ako sa pagsunod sakanya.

Ganon nalang Ang pagka gulat ko ng maka labas kami dahil nasa gilid na kami ng  main gate..

Totoo nga—naka lock nga ito. May Isang malaking kandado sa gate at may naka harang din na makakapal at malalaking bakal sa labas dahilan para hindi makita ang nagaganap dito sa loob.

Tumakbo kami papasok ng building.

Pero—

Napatigil kami dahil sa Isang putok ng Báril.

"Sh!t"

Lumingon ako sa likuran, Si chet.

Si chet nabaril sa kaliwang braso.

Dali-dali akong lumapit sakanya, pinunit ko  ang ibabang bahagi ng damit ko at itinali ito sa ibabaw ng sugat niya para mapigilan ang pag durugo.

"We have to hide"

Nagtataka akong tumingin sakanya.

"They're all here, we have to hide."

Pag uulit Niya.

"Hide? But—kanino?"

"Dàmn! Syempre Sa mga kíller's at  sa creepy thing na nakita natin kanina."

Bigla niya'akong hinila sa kung saan.

Sa Isang madilim sa room.

Madilim pero maaaninag mo ang mga nagkalat na bangkay dahil nadin sa konting ilaw na galing sa labas.

Napa tingin ako sa Babaeng naka posas sa harap. Halatang tinorcher ito– punit Ang mga damit Niya at tanging muka nalang Niya ang may balat.

Nadapo Ang tingin ko sa sobrang dilim na parte netong room.

Napa atras ako ng maaninag ko kung sino Ang naron.

The thing we saw earlier.

The thing who have a big and color green body—n-na may paa ng Isang kambing..

He's here watching us.

"Takbo, please Tumakbo kayo. Umalis kayo dito. Nandito Siya!"

Pareho kaming napa lingon sa Babaeng nasa harap. Buhay pa pala Siya?

Umiiyak ito at pilit na nagsasalita.

Naaawa ako pero Wala akong magawa.

Dahil huli na—

   

           ***

   Please Vote section plantom my dearest readers!! 
    

          — AnonymousUnoo

The wicked Chaos Where stories live. Discover now