WE MET AGAIN LOVE | JK Centric | COMPLETED

🦋 09. 🦋

"ඔම්මා.....ඔම්මා මේ බලන්නතො අප්පා ලද ඉන්න මේ සම්මොචන් ටේහ්යුන්ග්ලු....එයානම් අප්පා ලදමයි ඉන්නෙ......"

මගෙ කකුලත් බදාන ජුංවො එහෙම කියද්දි මගෙ ඇස්දෙක ලොකු උනා......ඒත් එක්කම ඒ වෙද්දිත් ඒ room එකේ හිටපු හැමකෙනාම අපි දිහා බලන් හිටියෙ........අනේ දෙයියනේ......ඒත් ජුංවොට ගානක් නෑ එයා ඒකෙ වන ඒව බලන් හිනා වෙවී ඉන්නවා.......මට ඕන උනා මගෙ මැණිකගෙ ඇස්දිහා බලන්න....ඒ හින්දම මම ඒ ඇස්දිහා බැලුවා.....ඒ වෙනකොටත් එයා මං දිහා බලාන.....ටික වෙලාවකට අපෙ ඇස් එකිනෙකා අතර බැදුනෙ කියවගන්න බැරි තරම් ගොඩක් දේවල් ඒ ලස්සන ඇස්වලින් පෙන්නලා......

"ම්......ජීසු නූනා,මේ කවුද..? "

මාව හරි සිහියට ආවෙ මං හිතන්නේ ජිමින් වෙන්න ඕනෙ .... එයා ජීසු ඔන්නිගෙන් අහද්දි.....මං ආයෙම ජංකුක්ගෙ මූන දිහා බලලා හිනා උනත් එයාගෙ මූනෙ තිබුනෙ හිස් බවක්.......මම දිග හුස්මක් පිට කරලා ජීසු ඔන්නි දිහා බලන් හිටියා....

"ඔහ්...ජිමින්ෂි ඒ සෝයොන්....මගෙ assistant....ඇත්තටම assistant කියනවට වඩා එයා මගෙ නංගි වගේ.....,"

"ඔහ්......"

එහෙම කියලා ජිමින් ඔප්පා මං දිහා බලලා හිනා උනා මාත් හිනා වෙලා බිම බලාගත්තා.....ඒත් මට පුදුමයි මෙයාලට ජුංවො කියපු එක ඇහිලත් ඒ ගැන මොකුත් අහපු නැති එකට....එක අතකින් ඒකත් හොදයි එහෙම නැත්තම් මං මොනවා කියන්නද........මින්හොගෙ ලමයෙක් කියන්නද........

"ඔම්මා......අප්පා මේ ජිමින් සම්මොචන්ගෙ පස්සට එකක් ගැවුවා ඔම්මා....මං දැත්තා අප්පා ඒක තලිනුත් කලනවා .....ඒම කලන්නෙ එයාලගෙ punishment එක විදියටලු.......මං වැලැද්දක් කලොත් අප්පා මතත් ඒම ගහයිද ඔම්මා...?ජිමින් සම්මොචන්ටනම් ඒක දොදක් සිදිලා  වගේ..."

(A/N : ඔයාලා දන්නවනෙ නේ එයාලා ඒම කරනො කියලා..😅😅😅 " )

ඒක කියපු ගමන් මට උන් හිටි තැනත් අමතක උනා........මං දැන් මොකද කරන්නේ.......එයානම් run episode එක බල බල තාම හිනා වෙනවා......අනිත් ඔක්කොම මං දිහා බලන්....අනේ මං මොකද්ද දැන් කරන්නෙ.....මට තිබුනෙ ජුංවොට ජංකුක්ව පෙන්නන්නෙ නැතුව ඉන්න....ආයිෂ්....මට ...මං කොහොමද දැන් එයාලට උත්තර දෙන්නෙ....මං එහෙමම ඔන්නි දිහා බැලුවෙ උදව් කරන්න කියන බැල්මෙන්.....ඒත් මගෙ වාසනාවට ඔන්නිත් හිටියෙ ජින් ඔප්පා දිහා බලන්.....එයා කොහොමත් කියන්නෙ මේ ගැන ජංකුක්ට කියන්න කියලා ඒත් මට බෑ.....මට බෑ දෙයියනේ මට බෑ.....ඒකට හේතුව මම දන්නෙත් නෑ.......මට මේ වෙලාවේ මතක් උනේ එක දෙයයි ඒ... "ජුංවො ඉස්සරහ නේද ජංකුක් දැන් ඉන්නෙ..." මේ දේ විතරමයි මගෙ ඔලුවට ආවෙ....මං කොහොමද ජුංවොව මෙතනින් අරන් යන්නේ.....අනේ.....මම දන්නව මෙතනින් දැන් මේ කාගෙවත් ප්‍රශ්නවලට උත්තර නොදී යන්න බෑ කියලා.....මං හිතුවෙ නෑ මේ වගේ දවසක් කවදාවත් උදා වෙයි කියලා.......