𝙽𝚒𝚎𝚝 𝚣𝚘𝚊𝚕𝚜 𝚐𝚎𝚙𝚕𝚊𝚗𝚍 ~ 𝙱𝚊𝚗𝚔𝚣𝚒𝚝𝚝𝚎𝚛𝚜

Hoofdstuk 3.4 - Guus!

"Goedemorgen allemaal," zegt Rob expres luid als hij de deur van de kleedkamer dichtgooit. Een paar pijnlijke kreunen klinken vanuit sommige jongens. "Goed feestje gehad boys?" nu moet iedereen lachen. Rob heeft iedereen er drie dubbel uitgedronken, maar nergens last van.

"Even terug naar de orde van de dag," lacht Rob, "vandaag Strijen U19. Op papier moeten we over ze heen lopen dus ik wil dat niemand een halve meter te weinig loopt. Opstelling zoals afgelopen donderdag tegen Unitas. Voor de rest heb ik echt geen klote te zeggen want jullie kunnen dit gewoon." De jongens knikken en strikken hun veters nog voordat ze richting de deur lopen.

"Kosten is trouwens wissel," roept Rob ze nog na terwijl hij met een aantal jongens in de kleedkamer achterblijft om nog wat door te spreken. "Laten we maar gaan, over 10 minuten begint die klote zooi alweer," zegt Daan, de aanvoerder van het team.

Elf man staat op het veld, waarvan er tien een kater hebben. Het spel is niet om aan te zien vindt Rob, maar ze staan al 6-0 voor en moeten nog een helft. Het lijkt allemaal hun kant op te vallen.

In de 39ste minuut krijgen ze dan ook nog een corner mee. "Guus 16 in," roept Rob nog. Guus knikt en loopt verder de 16 in. Met zijn handen in zijn zakken, staat Rob te kijken naar Owen die de corner trapt. Guus zet er zijn hoofd tegenaan, maar zag niet dat de keeper van Strijen net op dat moment uitkwam.

Guus springt het hoogste van het hele team, dus toen de keeper uit kwam, raakte hij Guus volledig. Met een smak komt hij terug op de grond en land volledig verkeerd op zijn nek. "GUUS!" schreeuwt Daan als hij naar de jongen op de grond kijkt.

Rob rent als een idioot het veld op als hij Guus niet meer ziet bewegen. De rest van zijn team heeft zich ook over de jarige jongen ontfermt. Meteen roept iedereen naar Rob dat hij moet komen. Ook de keeper van Strijen kijkt naar de 16-jarige voor zijn voeten.

Als Rob bij Guus is aangekomen, ziet hij meteen dat het foute boel is. Hij heeft een gapende hoofdwond en hij is niet bewustzijn. Door de harde klap op zijn hoofd en de ongelukkige landing, grijpt Rob meteen Guus zijn nek en stabiliseert deze tussen zijn handen. "Kan iemand 112 bellen?" vraagt Rob meteen terwijl hij de ademhaling van Guus checkt. Meteen wordt er van meerdere kanten gebeld naar het alarmnummer voor de blonde jongen op het grasveld.

De coach van Strijen komt nu ook aangerend met een andere man achter zich aan. "Ik ben naar binnen gerend en gelukkig zag ik deze man nog staan," vertelt hij snel, "hij is arts dus misschien kan hij helpen." Rob knikt zachtjes en streelt nog over Guus zijn gezicht. "Ik heb zelf EHBO," begint Rob zacht, "maar een arts is altijd mooi meegenomen."

De man hurkt zich neer naast Guus en kijkt naar de wond op zijn hoofd. "Hoe heet hij?" vraagt de man als hij de pols van Guus pakt. "Guus Caeyers," antwoord Rob snel, "hij is in botsing met de keeper gekomen en raar terecht gekomen dus daarom heb ik zijn nek nu gefixeerd." De arts knikt en wrijft wat stevig over het borstbeen van Guus. Rob wendt zijn blik af, door de flashbacks van Saar die terug naar boven komen.

"Ben je zelf oke?" vraagt de man, "kan je niet tegen bloed?" Rob had niet doorgehad dat hij wit weg was getrokken en schudt snel zijn hoofd. "Nee eerder zo'n situatie meegemaakt met zijn zus. Die is er niet goed af gekomen en is zo'n 7 jaar geleden overleden." De man knikt en blijft over Guus zijn borstbeen wrijven.

"Guus," zegt de man als hij zijn hand beetpakt, "knijp in mijn hand als je me kan horen." De man voelt een klein kneepje in zijn hand en gaat nog beter zitten bij Guus. "Goed bezig jongen," zegt hij, "probeer even je ogen te openen." Zijn ogen gaan langzaam open, maar hij sluit ze meteen. Rob kijkt om zich heen en roept richting een paar andere spelers dat ze hun handdoeken moeten geven. Meteen komen er een aantal aanrennen met hun handdoeken en vormen zo een tent boven Guus.