𝙽𝚒𝚎𝚝 𝚣𝚘𝚊𝚕𝚜 𝚐𝚎𝚙𝚕𝚊𝚗𝚍 ~ 𝙱𝚊𝚗𝚔𝚣𝚒𝚝𝚝𝚎𝚛𝚜

Hoofdstuk 3.5 - Papa Roelie

Rob had nog niet gebeld naar Matthy en Koen. Als Koen dan ook zijn auto parkeert bij het Maasstad, weigert Matt dan ook uit te stappen. "Matthyas," redeneert Koen, "laten we naar binnen gaan oke. Rob zal waarschijnlijk bij de spoedeisende hulp zitten." Matthy kijkt verdrietig voor zich uit en zucht, "Koen ik weet niet of ik dit kan."

Koen legt bemoedigend zijn hand op het bovenbeen van Matthy en knijpt er zacht in. "Matt dit kan jij," zegt Koen zacht, "wat je toen deed met Saar en toen een paar jaar geleden met Jur. Dit ga jij ook kunnen maat, maar daarvoor moeten we nu naar binnen." Matthy veegt de tranen weg en knikt. Hij opent de deur en stapt de blauwe BMW van Koen uit.

Koen volgt het voorbeeld en loopt daarna samen met Matthyas het Maasstad in. Koen wrijft zacht over de rug van Matt als teken van vertrouwen en medeleven. Als ze aankomen bij de spoedeisende hulp, zien ze Rob niet meteen zitten. "Ik vraag het wel even," fluistert Koen, "ga jij maar even zitten voordat je out gaat oke."

Matthyas gaat zitten tegenover de balie, waar Koen in de rij staat te wachten. Matt speelt met zijn vingers als hij ineens een bekende stem hoort. Robbie, Robbie is hier. "Hij is daar," hoort hij Koen zeggen en binnen de kortste keren verschijnt er een gezicht voor Matthy zijn hoofd. "Matt," snikt Rob, "het spijt me zo. Hij wilde een bal koppen en toen kwam hij totaal verkeerd terecht. Het was verschrikkelijk, hij wist zijn naam niet eens meer."

Matthy trekt Robbie in een knuffel en fluistert dat het niet zijn schuld is. Koen is ondertussen nog steeds aan het wachten voordat hij kan vragen waar Guus is. "Weet jij of hij binnen is gebracht al Rob?" vraagt Koen als hij bijna aan de beurt is. Rob knikt, "ja hij is met een helikopter vervoerd naar hier dus ga er wel vanuit." Koen knikt en zucht, een helikopter betekende vaak echt wel een ernstige zaak.

Uiteindelijk is Koen dan aan de beurt. "Goedemiddag," zegt Koen, "ik ben opzoek naar Guus Caeyers. Hij zou met de traumahelikopter hierheen worden gebracht." De man achter de balie geeft hem een verdrietige glimlach, "wat is zijn geboortedatum?" Matthy kijkt Koen met verdrietige ogen aan. Dat hij nu in het ziekenhuis ligt, maakt het extra zwaar. "16-10-2014," antwoord Koen zacht. (in 2022 is Saar overleden. Het is dus nu 2030!)

De man kucht nog een keer en typt alles in zijn computer. "Hij is net onder behandeling," antwoord de man, "als u mij wilt volgen richting de familiekamer." De jongens staan op en volgen Koen en receptionist richting de familiekamer. Rob wrijft over Matthyas zijn rug als hij verder loopt. Koen loopt met zijn hoofd gebogen en zijn handen in zijn zakken, achter de man aan.

"Als u hier wilt wachten," zegt de man zacht, "dan laat ik weten dat u hier bent." Matthy zakt zuchtend op de stoel en speelt met zijn vingers. "Matt," zegt Koen zacht, "Jaïr werkt hier toch?" Meteen schiet Matthy omhoog. Zijn broertje is spoed arts sinds een jaar in het Maasstad. "Ik ga hem zoeken," zegt Matthy meteen als hij de kamer uitloopt. Robbie kijkt geschrokken op, "moet ik achter hem aan?" vraagt Rob. Koen schudt zijn hoofd zacht. "Laat hem maar eventjes. Hij komt toch zo terug, Jaïr gaat hij waarschijnlijk ergens tegenkomen en dan komen ze samen terug. Wil je me vertellen wat er is gebeurd maatje?"

~

Raoul loopt richting het huis van Matthy. Hij heeft net Milo ingelicht, die meteen naar het huis van Raoul ging om te wachten. Lieke en Milo hebben iedereen afgebeld voor de barbecue. Milo heeft meerdere malen al naar Rob gebeld, maar voor nu was er niks bekend.

"Juliette ben je boven?" roept Raoul als hij via de voordeur het huis binnen loopt. Juliette zat op dat moment net op de bank met Xavier en waren net op naar Raoul. Ze komt ook de woonkamer uit gelopen en ziet dat Raoul eruit ziet alsof hij heeft gehuild.

"We waren net van plan richting jou te gaan," antwoord ze, "heb je gehuild Roel? Is er wat gebeurt?" Xavier hoort nu ook de commotie en loopt richting de gang waar Juliette en Raoul lijnrecht tegenover elkaar staan. "Loop even mee," zegt Raoul zacht. Beide pakken ze hun schoenen en volgen Raoul richting zijn eigen huis.

Half snikkend loopt Raoul door de tuin en gaat hij richting zijn eigen huis. Jurre zit in de tuin nog te voetballen en Lieke kijkt de achterste twee verdrietig aan. Raoul wenkt zijn vriendin mee naar binnen en Milo blijft in de tuin met Jurre. "Dag Juul," roept Jurre zwaaiend, zich nog van geen kwaad bewust. Milo zou Jurre het nieuws brengen.

Lieke sluit de schuifdeur dicht en Raoul wijst naar de etenstafel. Lieke pakt wat glazen en schenkt drinken in. "Ga zitten," zegt Raoul zacht, "we moeten wat bespreken met z'n alle." Juliette kijkt Raoul nog vreemd aan, terwijl Lieke weer plaatsneemt aan de tafel. "Luister Xav en Juul," zegt Raoul zacht, "Guus ligt in het ziekenhuis." Nog voordat Raoul verder kan begint Juliette meteen met schreeuwen dat het niet waar is.

Raoul staat op en knielt voor Juliette neer, "ik neem jou even mee naar mijn kamer. Liek praat jij Xavier bij?" Raoul pakt Juliette zachtjes aan haar arm beet en neemt haar mee naar zijn kamer. "Doe maar eerst even rustig," zegt Raoul zacht, "in door je neus, uit door je mond." Raoul wist dat dit er aan zat te komen, maar wilde eenieder behoeden voor een volledige paniekaanval.

Raoul legt Juliette rustig op zijn bed neer en wrijft hard over haar arm, om haar zo te laten weten dat hij er is voor haar. "Roel," snikt Juliette hard, "wat is er gebeurd? Waarom ligt Guus in het ziekenhuis?" Raoul zucht en trekt Juliette een beetje overeind. "Je vader werd gebeld toen hij hier was," zegt Raoul, "Guus zou in een voetbalongeluk terecht zijn gekomen. Hij is per trauma helikopter naar het ziekenhuis gebracht waar ome Jaïr werkt." Juliette snikt nog steeds en laat zich tegen Raoul aan vallen.

"Wat heeft hij?" vraagt ze als ze met haar shirt, haar tranen wegveegt. Raoul haalt zacht zijn schouders op, "Rob heeft verteld dat hij op zijn nek terecht is gekomen en op zijn hoofd. Hij heeft complex hersenletsel, maar in welke maten dit is, dat is voor mij onbekend." Net als Juliette verder wil vragen, klopt er iemand op de deur. "Binnen," zegt Raoul als hij opstaat. In de deuropening staat Xavier samen met Jurre. Ook Jurre heeft tranen in zijn ogen en komt meteen de kamer in gerend. "Guus gaat dood," huilt Jurre, "echt waar Milo heeft het gezegd."

Milo komt er ook achteraan gerend en kijkt de rest aan, "dat is niet waar!" Jurre kijkt hem boos aan, "Welles! Je zei dat Guus in het ziekenhuis lag en dat deed Saar ook! Saar is nu dood domme Milo!" Juliette tikt haar broertje aan, "en jij dan? Toen jij met je pols? Ben jij dood? Is ome Jaïr dood omdat hij elke dag in het ziekenhuis is? Nee he! Laten we gewoon wachten maatje." Raoul kijkt verdrietig richting Juliette die Jurre in haar armen heeft. Zachtjes drukt ze een kusje op zijn hoofd," alles komt goed. Het komt altijd goed!"