KARANLIĞA MAHKUM (Devam ediyor..)

Hayatın dönüm noktası.

Selammm:) bu yolda benimle olan canım ailem<33
Umarım sonsuza kadar sürer bağlılığımız💓
Sizi cok seviyorum iyi okumalar💛

Umut, umutsuz adımlarla hızlıca sokağa doğru yürüyordu.Bugün kararlıydı. İş bulmadan eve dönmeyecekti. Dar sokaklardan geçip kalabalığa doğru yöneldi. Sağında ve solundaki dükkanlara bakıyor iş ilanlarını inceliyordu. Akşama doğru karamsarlığa kapılmaya başlamıştı. Çünkü bazıları çok az para veriyor, bazıları ise sen bu işi yapamazsın deyip geri çeviriyordu.Umut sonuna kadar denemeye kararlıydı,bir dükkan dikkatini çekti.Kepenkleri yarıya kadar açık ve içerde insanlar vardı.İş ilanını gördü.Dükkana doğru yaklaşırken iri yarı bir adam çıktı karşısına.Biraz tedirgin oldu ama geri dönemezdi.Adam Umut'a uzun bir süre baktıktan sonra konuşmaya başladı.
"Neye bakmıştın?"

Umut sesi titreyerek cevap verdi.
"İş ilanınız için gelmiştim de."

Adam Umut'a bakıp süzerek
"Sen! bu iş için geldin? Alay etme benimle çocuk canına mı susadın sen!"Umut

"Hayır! ciddiyim benim işe ihtiyacım var."

Adam eliyle kapıyı gösterdi.Umut içeri adım attığında ruhu daralmıştı.Çünkü içerisi karanlık ve havasızdı.Duvarlar hafif çatlaktı.Çatlakları kapatmak için duvara farklı bir tablo asmışlardı. Odayı biraz süzdükten sonra masada oturan adama baktı.Adamda bı farklıydı.Yüzünde faça izi vardı pek tekin bir tipe benzemiyordu.Umut adamın o tipini gördükten sonra çıkıp gitmek istedi ama artık çok geçti çünkü adam konuşmaya başlamıştı.

"Odayı süzmeyi bırakda gel otur şöyle."

Umut cevap vermeden oturmak için sandalyeye yaklaştı.Umut oturduktan sonra adam konuşmaya devam etti.

"Anlat bakalım."

"Neyi" dedi Umut.

"Bu yaşta bu işi neden istediğini."

Umut
"Evin tek erkeği benim. Annem ve kız kardeşime bakmak zorundayım."dedi.

"Sana göre bir işim var ama bu işler zor işler yapabilecek misin?"Umut

"Şuan o kadar çok ihtiyacım var ki herşeyi yaparım."Adam

"Tamam yarın gel başla detayları da konuşuruz."Umut

"Çok sağolun. Sizden bir şey daha isteyebilir miyim?"Adam

"Söyle"

"Bana bir miktar para verseniz sonra maaşımdan kesseniz olur mu?"Adam

"Ne kadar istiyorsun?"Umut mahcup bir sesle

"3000"

"Bu ses tonuyla söyleyince ben de yüksek bir şey sanmıştım."

Adam Umut'a parayı uzattı.umut adamın lafına şaşırarak parayı aldı ve dükkandan çıktı.Kapıda ki adam alaylı bir ses tonuyla