Kitap gerçekten başlıyor şuan da olayların başladığı bölümm..
İyi okumalar can tanelerimm<3Sabah uyandığında iki farklı duygu yaşıyordu. Annesiyle olan konuşması onu üzüyor Buket'le yaşananlar mutluluk veriyordu.Umut yatağından kalkıp kıyafetlerini giymek için dolabına ilerledi ama ne giyecekti.İlk iş günü nasıl gitmeliydi.Hoş işinin ne olduğu da belli değil ki. Umut bunu düşünüp gülmeye başladı.Aslında annesi haklıydı araştırılmadan söz verdim kendime diye ne güdüğü belirsiz bir işe mi girilirdi:)
Umut saatine baktı saat gecikmişti geç kalmak istemediği için bir ceket bir gömlek ve pantolon giydi.Hemen odadan çıkıp annesinin yanına geldi. Annesi kardeşiyle mutfakta kahvaltı yapıyordu.Umut masaya oturup hiç konuşmadan bir şeyler atıştırdı.Sonra kardeşinin hazırlanmasını bekledi çünkü onu okula bırakacaktı.Annesi kardeşi özge'yi hazırlayıp getirdi.Umut kardeşinin çantasını alıp onun elini tutup evden uzaklaştı.Annesiyle hiç konuşmadı çünkü şuan konuşmaları hiç sağlıklı olmayacaktı.Umut kendini suçlu hissetmeye başlamıştı. Ama babasının onu böyle sıkıntıların içine bırakıp ardına bile bakmaması zoruna gitmişti.Haliyle bunun sinirini de annesinden çıkarttı.Yanlış yaptığının farkındaydı ama iş işten geçmişti artık.Böyle düşünerek gittiği sırada arkasından ayak sesleri geliyordu.Tedirgin olup arkasına baktı.Gördüğü şey onu mutlu etti çünkü gelen Buketti.Buket koşa koşa Umut'a doğru geliyordu.Buket'te kardeşini okula götürüyordu.Sonra Umut'un yanına geldiğinde ona trip atıp kızmaya başladı. Umut;"Ne oldu güzelim niye kızdın?"
dedi ama Buket bu kez daha da sinirlendi.
"Daha bide soruyorsun ya neden beni beklemedin?"Umut "özür dilerim güzelim kafam dalgın da biraz."
Buket hala trip atıyordu. Umut'la hiç konuşmadan okula kadar gitti. Çocukları okula bırakıp dönerlerken Umut konuşmaya başladı. Umut Buket'in bu hallerinden sonra kendini ifade etme gereksinimi duymuştu."Bak güzelim seni beklemedim dediğim gibi kafam dalgındı şu sıralar iyi şeyler yaşamıyorum.Biliyorsun babamın bizi bırakıp gitmesini hâlâ atlatamadım kendime yediremiyorum ve kendimi çok yalnız hissediyorum.Hatta uyandığımdan beri kendime bunu soruyorum neden bizi bırakıp gitti? Yani beni anla be güzelim elimde değil."
Buket bu konuşmadan sonra Umut'a dönüp
"Bilmiyordum bu duyguları yaşadığını seni üzdüysem özür dilerim.."
dedi mahcup bir sesle.Umut Buket'in o tatlı bakışlarına dayanamıyordu.Buket'e dönüp
"Tamam güzelim kendini kötü hisset diye söylemedim ben bunları hemen de üzülürmüş."
Buket kafasını kaldırıp Umut'a tatlı tatlı bakmaya devam etti. Buket böyle bakınca umut bütün dertlerini unutuyordu.Umut Buket'i eve bırakıp işe gitmek için bı taksiye atladı.İşe vardığında dükkanın önünde bı kargaşa olduğunu fark etti. Merakla ilerledi ki ne görsün kapıda duran adamlardan biri vurulmuştu. Umut hemen patronu olacak adamın yanına gitti.Adam çok sinirliydi.Kısa bir süre sonra ambulans geldi vurulan adamı alıp götürdüler.Adamın yanında sadece 2 kişi gitmişti.Umut çekinerek patrona dönüp soru sordu"Ne oldu?" Patron
![](https://img.wattpad.com/cover/307463052-288-k178018.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIĞA MAHKUM (Devam ediyor..)
RandomTerk edilen bir aile. Ailesine bakmak zorunda olan genç bir çocuk. Attığı adımdan sonra başına geleceklerden habersiz ... Umut 19 yaşında. Babasının onları terk etmesini hala atlatamamış. 13 yaşında terk edilmesine rağmen yeni terk edilmiş gibi hiss...