Maximo's Obsession (COMPLETED)

Chapter 38

."Wala na po akong maalala pero,...basta manang hindi na po ako Nereregla nagtataka rin ako."pagsabi ko.

"Siguradong buntis ka iha."pagsabi ni manang.

Nanlaki ang mga mata ko dahil doon."Magkakaanak na kami ni Maximos –––"hindi natuloy ang sasabihin ko dahil sa biglang may sumabat.

"Paniguradong anak yan ng lalaki mo, bakit hindi kapa umalis! Diba pinapaalis na kita! Wala kanang karapatan dito sa bahay ko, umalis kana! Baka ano pang magawa ko sayo!" Mahina niyang sigaw sakin.

Napabaling ako kay manang na nakayuko lang ito, napabuntong-hininga muna ako bago ngumiti."Siguro nga hindi sayo ang batang ito,."pagsabi ko bago lumabas sa kusina at nilampasan siya.

-----
Hindi parin mawala sa isip ko ang nangyaring yun,.

"Ngayon naalala muna?"napalingon ako sa nagsalita biglang umakyat ang dugo sa ulo ko dahil sa nakita kong mukha.

"Anong ginagawa mo dito?" Galit ko sabi.

"Ngayon matapang Kana?"nakakaasar na sabi niya lumapit siya sakin at pinaglaruan ang buhok ko."sa tingin mo ba matatakot ako sayo?" Dagdag nito."hindi, hindi ako takot sayo.."

"Wala akong paki!! Bakit ka nandito? Guguluhin muna nanaman ba ang buhay ko!!" Inis kong sabi sakaniya.

Hinila niya ako bigla sa buhok kaya napaupo ako sa buhangin.

"Mommy."napalingon ako sa batang sumigaw si Dio ang anak ko.

"Dio, pumasok ka sa loob."sigaw ko kay dio.

"Sa tingin mo makukuha mo sakin si Maximos dahil sa may akai kayo... nagkakamali ka kahit may sampo kayong anak babawiin ko siya sayo."sabi niya abay hila sakin ulit.

"Ahh!! Bitawan muko impakta ka!!" Sigaw ko kay Janella pero hindi ito nakuntinto ng makalapit kami sa dagat bigla niyang akong inilunod doon.

"Mamatay ka malandi kang babae ka!! Tangina mo! Dahil sayo habol ng bahol sayo si Maximos!!"sigaw..

Pilit kong kumakawala sa paghila at pagdiin niya sa mukha ko sa tubig dagat.

"Ahhh!!"sigaw ko ng maiahon niya ako.

"Dahil sayo!! Sirang sira na ang buhay ko! Sa akin lang si Maximos hindi siya pwede sayo!!" Sigaw niya ilit sa tinga ko at inulit ang paglunod sakin sa dagat.

"B-bitaw!!" Pilit kong inaahon ang mukha ko hanggang sa may naramdaman na akong may humila sa braso ko.

"What the fuck! Janella!! Ano bang ginagawa mo!!" Sigaw ni Maximos kay Janella natulala ako dahil sa nakita ko si Maximos hindi parin nag babago ang mukha nito subrang gwapo parin.

"Siya ang nauna babe, hinila niya ako papunta dito kaya gumati ako!!" Sabi ni janella habang turo ako.

"Joana! What happened?" Si Carlos nasa likuran ko siya habang hawak ang braso ko.

Nainis ako bigla kaya agad kong iniwaksi ang kamay niya.

"Joana!!" Sigaw nila sakin hindi ko sila pinansin nag tuloy lang ako sa paglalakad hanggang sa makarating sa bahay pumasok ako sa kwarto at pumasok narin sa banyo matapos kong maligo ay nagbihis agad ako.

Nakita kong pumasok si Carlos at sinara ang pintuan pero hindi nito ni-lock ang pinto.

"Joana, anong kaguluhan yun?" Si Carlos.

"Sabihin mo nga sakin."deretsong sabi ko taka naman ito."magkasabwat ba kayo ni Janella para magkalayo kami ni Maximos?" Sabi ko dito.

"What? Anong pinagsasabi mo? No hindi ko kilala ang babaeng yun."depensa niya sa sarili.

"Eh, bakit hindi ko maalala ang lahat noon!! Bakit Carlos bakit!! Ngayong nalala kuna magsisinungaling ka ba sakin? Sabihin mo!!" Galit kong sigaw sakaniya.

"I'm, sorry naawa lang ako sayo noon kaya kinuha kita inilayo kita kay Maximos kasi, gusto kong alagaan ka."mahinahon niyang sabi.

"Alagaan? Pag-aalaga ba ang ginagawa mo sakin Carlos? Diba pagsisinungaling yun, bakit kanag sinungaling sakin? Bakit sinasabi mo sakin noon na asawa kita!!" Naiiyak kong sigaw sakaniya bigla itong lumapit sakin at hinawakan ang kamay ko.

"Joana...."mahinahon niya sabi tinignan niya ako sa mata na parang na mamakaawa."sinaktan ka niya! inalagaan kita. kahit masakit na siya parin ang nasa isip... at puso mo.. hindi ako lumayo sayo, I'll be a good father to his son! Please... Joana, ako naman ang piliin mo."––carlos.

"Ito ba ang gusto mong mangyari? Ang mapasayo ako?"sabi ko.

"No, hindi kita pinilit gusto kong ako naman, joana...inalagaan nita sa abot ng makakaya ko inalagaan ko kayo ng anak mo binigay ko lahat sayo sa inyo.."

"So, naniningil kana ngayon?"

"Joana hindi, gusto ko lang.....gusto ko lang na maging tatay ng anak mo,. Na maging parti ng buhay mo."sabi niya.

"Marami kana ngang nagawa sakin Carlos, sa mga araw na nandyan ka malapit sakin unti unti ng nahuhulog ang loob ko sayo pero.....pero kulang parin Carlos hindi ko maiintindihan kong bakit may kulang.....parang kulang sa pagmamahal.."naiiyak king sabi sakaniya.

"Im, sorry hindi ko sinasadya, Please joana patawarin muko."nakaluhod niyang sabi nagulat naman ako doon.

"Wag kang lumuhod Carlos, salamat din dahil sa inalagaan mo kami ng anak ko naging mabuting ama ka sa anak ko.."pagsabi ko sakaniya nakita ko ang pagtulo ng luha nito sa pisngi kaya agad kong pinunasan yun.

Pero mas nagulat ako dahil sa ginawa niya inilapit niya ang mukha niya saakin at hinalikan ako.

Napatigil ako dahil doon pero humiwalay din ang mga labi namin ng nakarinig ako ng isa mahinang kalabog.

"Bakit mo ako hinalikan?" Hindi makapaniwalang sabi ko.

"Pang Thank you nalang yun."sabi niya kunot ang noo ko.

"Anong thank you?"

"Thank you, dahil sa inalagaan ko kayo ng anak mo."

"Ah, ang ibig mong sabihin ay bayad na ako sa pagtulong mo samin?"

"Parang ganon.."nakangiting sabi niya."ang lambot pala ng lips mo."pagbibiro nito kaya mabilis ko siyang hinampas."ahahhaha."tumawa ito kaya natawa ako ng bahagya.

"Iwan ko sayo."tumayo na ano at mabilis na inayos ang dakit ko.

"Salamat din pala dahil sa pinatawad muna ako."mahina nitong sabi.

"Salamat din dahil sa pag-alaga mo samin."

"Welcome."

"Mommy, daddy!! Okay lang po ba kayo?" Napalingon ako sa pintuan mabilis akong pumunta doon at nakita ko si dio.

"Yes baby, ikaw okay kalang ba?"

"Yes, mommy gumawa ulit ako ng sand castle kasama si yaya."

"Nice, halika kain muna tayo."pagsabi ko mabilis siyang tumango sakin.