[Zawgyi]
Forevermore(ထာဝရထက္ပို၍)
အပိုင္း-၂၅
ဘတ္ဟြၽန္း ပစ္လိုက္ေသာျမႇားသည္ ဝမ္ေယာလ္ ကိုမထိခင္မွာပဲ ဓားတစ္ေခ်ာင္းက ႐ိုက္ခ်လိုက္သည္။
'အရင္လို စိတ္ႀကီးတုန္းပဲလား ဟြၽန္းငယ္'
'ခ်န္းေယာလ္'
ခ်န္းေယာလ္ ၏ နဖူးတြင္ အနီေရာင္မီးလွ်ံအမွတ္အသားရွိၿပီး အနက္ေရာင္ဝတ္စုံကိုဝတ္ထားသည္။
'မေတြ႕တာၾကာၿပီေနာ္ ဟြၽန္းငယ္'
ခ်န္းေယာလ္ က ဘတ္ဟြၽန္း ဆီ တစ္လွမ္းခ်င္းေလွ်ာက္လာသည္။
'ခႏၶာကိုယ္ပုံေတာင္ ျပန္ေဖၚႏိုင္ေနၿပီပဲ'
'ကိုယ့္ဝိဉာဥ္က ေသသြားတာမွမဟုတ္တာ။ အခုထိ က်ိန္စာသင့္ေနတုန္းပဲေလ'
'ဟုတ္သားပဲ။ ငါကိုယ္တိုင္ က်ိန္စာတိုက္ခဲ့တာေလ။ ဒါေပမဲ့ ဝိဉာဥ္ေလးတစ္ခုက ဒီေလာက္အထိ အားေကာင္းသြားလိမ့္မယ္လို႔ မထင္ထားဘူး'
'ထပ္သတ္ခ်င္လို႔လား'
ခ်န္းေယာလ္ ၏ မ်က္လုံးေတြက ေၾကကြဲရိပ္သမ္းေနေပမဲ့ ဘတ္ဟြၽန္း သာ သတ္လွ်င္ ေသရဲေနသည္။
'ငါ့စြမ္းအားက မင္းကို မသတ္ႏိုင္ပါဘူး'
'ကိုယ္ ဟြၽန္းငယ္ အနားမွာပဲအၿမဲေနေနမွာပါ'
'မလိုဘူး'
'ကေလးေတြကို ဂ႐ုစိုက္။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ကို ျပန္ေမြးဖြားႏိုင္ေအာင္ လုပ္ေပးလို႔ ေက်းဇူးပါ'
ခ်န္းေယာလ္ က ေျပာၿပီး ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္။ သူထပ္ေနခ်င္ေသးေပမဲ့ ကေလးေတြက စြမ္းအားအကုန္သုံးၿပီး ဘတ္ဟြၽန္း ၏စြမ္းအားေတြကို ဖိႏွိပ္ေနတာေၾကာင့္ သနားၿပီး အၾကာႀကီးထပ္မေနေတာ့တာျဖစ္သည္။ ကေလးေတြက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေၾကာင့္ အမ်ားႀကီး ပင္ပန္းေနခဲ့ရၿပီ။
ခ်န္းေယာလ္ ေပ်ာက္သြားေတာ့ ဘတ္ဟြၽန္း လက္သီးကို တင္းက်ပ္ေနေအာင္ဆုပ္ထားသည္။
'မုန္းလိုက္တာ'
ခ်န္းေယာလ္ ကို ဘတ္ဟြၽန္း မုန္းသည္။ ခ်န္းေယာလ္ ကိုမသတ္ႏိုင္သည့္ သူ႔ကိုယ္သူ ပိုမုန္းသည္။ အမုန္းတရားေတြေတာက္ေလာင္ေလ သူ႔ရဲ႕ကံၾကမၼာစြမ္းအားေတြက ပိုထင္ရွားလာေလျဖစ္ေနသည္။ ဘတ္ဟြၽန္း သူ႔လက္က လက္ပတ္ကို ငုံ႔ၾကည့္လိုက္သည္။ ကေလးေတြပင္ပန္းေနၿပီ။ လင္းလက္ေနေသာ လိပ္ျပာငယ္ေလးေတြကိုၾကည့္ေနရင္း အလင္းေရာင္မရွိေသာ လိပ္ျပာငယ္တစ္ေကာင္ေၾကာင့္ ဘတ္ဟြၽန္း မ်က္ရည္က်မိသည္။ ဘတ္ဟြၽန္း ကပဲ စိတ္ေလွ်ာ့လိုက္ၿပီး သူ႔စြမ္းအားေတြကို ဖိႏွိပ္လိုက္သည္။
