KİMSESİZLER YURDU

herşeyin kesiştiği yer bölüm 1

Hava güneşli bulutların arasından parıldayan bir güneş bulutlar sanki izin vermiyomuş gibi bir birlerine bağlanıp güneşin önünü kapatıyomuş gibi. Ben rüya hayatımi geride bırakıp hayallerine doğru giden bir rüya iyi mi yapıyorum kötü mü bilmiyorum tek bildiğim yalnız kalmış olmam dı İzmir'e ulaştım İzmir o kadar güzel cıvıl cıvıl ki bı o kadar sakin insanlari sanki son duraktaymiş gibi inen inmiş binen binmiş geride kalanları gömmüş sanki bu şehir deniz kıyısında oturdum ve durdum ben gerçekten benmiyim rüya bunu istiyo mu herseye rağmen orda ağzımın çıktığı kadar bağırdığimi hatırlıyorum ben artık burdayım ta ki banktaki yaşlı amca beni uyarana kadar
-yavas olsana kızım uyuyorum burda bı rahat vermedin gzuel güzel guneşlenemedim.
-pardon amca tekrardan kusura bakma ben öyle bı anlık bir heyecanla bağirmisim .
Amca tekrar uykusuna dönmüştü bile. En önemli şeyi unuttum ben nerde kalicam koşa koşa her öğrencinin gittiği üniversiteye yakın devlet yurdu varmış oraya gittim sakindi içerisi
-pardon kimse varmı
-efendim yavrum neye baktın sen
-yurt için geldim geciktim biraz farkındayım başka şehirden geldim anca gelebildim
-çoktan herkes yerleşti bir tane bile oda kalmadı uyuyilardir bile yorgunluktan
-tekrar bir baksanız kalıcak yerim yok
-malesef.
Evet daha ilk baştan düşmüştüm bile yurdun girişine sandalyelere oturudm önümde valizim ne yapacağımı bilmeyen ben tâkii o kapı açılıncaya kadar içeriye benim gibi bir kız girdi ve aynı soruyu o da sordu
-pardon kimse var mı ?
Çok narin çok guzeldi ama danışman kadın gelmeyince
-Oda yokmuş oda için geldiysen dedim.
- nasıl oda olmaz dışarda mi kalıcam.
- kalıcak yerin yok mu ?
-hayir başka şehirden geldim
- şu an aynı durumdayız
Diyince ikimizde sinirden gülmeye başladık. Çünkü bu olanlar başka şehirden gelip hele de herşeyi kenara bırakıp gelenler için büyük sorunlardı
Biz tek tek yakınlardaki yurtları ararken o sırada tanışmıştık kizin adı şirindi 2 kişi girdi içeri arkadaş olduklarını düşünüyorum çünkü ikiside yakışıklıydı uzun boylu saçlar dağınık kulaklık kulakta ve aynı soruyu biraz uzun olan tekrar sordu -kimse varmı
Yanıt yine yok o zmaan dönüp bize
-kızlar kimse yokmu buraya bakan
Şirin atladı
-oda için geldiyseniz oda kalmamış
-ben ayirtmistim odayi dedi uzun boylu olan
- gerçekten oda yoksa dışarda kaldık desenize
-ben şirin buda burda tanıştığım rüya aynı kaderi paylaşıyoruz kader ortaklığı yapıyoruz kendisiyle siz arkadas degilmisiniz
-uzun boylu olan bende barın otobuste karşılaştık tesadufen sohbet orda başladı
-bende kayra
Lafını kesen sesi duyduk
-geldim gekdim kime baktınız
-ben önceden oda ayirtmistim 300 nolu oda barın benim adıma
Kadın güldü
-sen burayı otel mi sandın oda falan yok önce gelseydiniz.
Diyip kapıyı yüzümüze kapatti
Barın evet bende sizle aynı kaderi paylaşıyorum çünkü gidicek bir yerim yok.
Hepsi oturmuş geride bıraktıklarını ailelerini ne yapacaklarını düşünürken güvenlik girdi içeri
-gencler odalara dedi sonra valizleri bakıp daha yerlesmemissiniz
Kayra
-abi oda yok dışarda kaldık dedi .
-guvenlikci murat abi bize uzun uzun baktı bizimle konuştu İzmir'i anlattı.
-annemin iki katlı bir evi var dayalı döşeli boş durucagina siz kalın
-barin abi kira işini nasıl yapicagiz
-bi siz univetsitenize gidin çalışmaya başlayın öyle veririeiniz kirayı .
Hepimiz havalar uçmustuk çünkü hava karqrmis ve gidecek bir yerimiz yoktu . Hepimiz birbirimize sarılırken bulduk kendimizi belkide boyledir gönülden kurulan bağlar. Bir anda aynı kaderde buluşurlar aynı anda üzülüp aynı anda gülmuslerdi ne kadar çabuk kaynasmistik .