KİMSESİZLER YURDU

yuva

Okulun ilk günüydü hepimiz yarım yamalak uykuyla uyandık ben uyandığımda kimse uyanmamisti . Üst kata çıkıp valizden kot şortumu beyaz tişörtümü alip üstüme geçirdim sessizce mutfağa girip kahvlti hazırladım telefonuma dünden beri hiç bakmamıştım hemen telefonumu elime aldım annnem bir sürü mesaj atmıştı.
*Nerdesin rüya
*Baban çok sinirli
*Seni çok merak ediyorum
Gibi bir sürü mesaj telelfonu masaya bırakıp çayı demlerken bildirim sesine tekrar masaya döndüm mesaj bankadandi
*Sayın rüya sönmez hesabınıza mine sönmez 100bin TL gönderilmiştir
Şaşkın şaşkın telelfina başlarken arkamdan gelen barını fark etmemiştim
-gunaydin
-ay kalktın mi günaydın
-korkuttum mu sessiz sessiz de gelmemiştim oysa ki
-yok ya ben dalmistim
-yuzun bembeyaz iyi misin bu sıkıntın yok demi
O sırada barın masadaki hazırladıklarını yiyince hafif sesim yuksekfi
-ya barın bekle biraz herkes uyansın
-ay tamam kızma bende patatesleri kizartiym
-peki ben bi bahçeye cikiym hava aliym geliyorum
-bak keyfine
Bahçeye çıktığımda hemen annemi aradım
-alo
-ruya kızım nerdesin sen
-bu para ne anne o adamin parası mi
-o adam senin baban
-bana tokat attıktan sonra mı
-cik gel bak ben perişan oldum
-unut anne rüya diye bi kzin yok o yolladığın parayı geri yolluycam o adamin parasını istemiyorum ben
Ağlaya ağlaya dökülüyodu sözcükler ağzımdan
-dur babanın değil o para baban senin lafini evde geçirmiyo ben senle gizli gizli konuşuyorum o para benim biriktirdiğim.
-en kısa zamanda oduycem paranızı diyip kapattım telefonu
Dünyam yıkılmıştı adımı evde gecirtmiyomus çünkü ben büyük bir suç işledim hukuk yazdım kendi kendime konuşurken yere çöküp hıçkıra hıçkıra ağlarken icerdekilerde uyanmıştı çoktan
Kayra:rüyanın neyi var
Şirin:ailesini mi özledi acaba
Barın: sanmıyorum uyandığımda elinde telefon bembeyaz olmuştu kötü bi haber almış olabilir
Mutafktaki bahçeye açılan kapıdan hepsi bana bakiyolardi ki yanıma geldiler hemen göz yaşlarımı silerken şirin boynuma atladı
Şirin:sakın ağlama ne oldu neyin var
-iyiyim ağlamıyorum
Kayra:kesin toz kaçmıştır
Hepimiz güldük
Arkadaşlar iyiyim ya sonra anlatıyım çünkü herşey üst üste geliyo sadece yoruldum okulun ilk günü böyle gecmesin kahvaltı hazırladım hadi oturalım
Şirin bir kez daha sarıldı sonra Kayra sonra barın
Sanki zaman durmuştu ve ben iyi olmuştum
Sadace 1 gün önce tanıdığım insanlar bana ev oldular yuva oldular arkadaş oldular ne gariptir . Ya benim hiç böyle arkadaşlarim olmadı yada gerçekten gerçek evimi buldum bunu iliklerime kadar hissettiğim bi 20 saniyeydi
Masada hepimiz oturduk masa dediğime bakmayın kendimiz yaptık sehbanin etrafında toplandık
Şirin: çayları getiyorum.
-bende ekmeği getiriyn
Kayra:otur sen kahvaltıyı sen hazirladin zaten ben getiririm
Barın:bende yardım etmiştim ama ismim gecmiyo şuan
Kayra:abi bi kızartma kizartmissinn
Şirin: sende Kayra horluyodun
Kayra: ben hayatta horlamam
Hepimiz güldük
Barın:ben dün gece eski ikinci el eşya satan bir yer buldum okul çıkışı oraya gidelim
Şirin:siz bulaşığı yapana kadar bizde evi bi temizleyelim ayakkabılarla olmaz artık
-buzdolbi yiyecek olarak bizi idare eder biraz idare etmesi lazım
Kayra:haydi o zaman biz bulaşığa siz üst katı halledin biz alt katı
Hepimiz kalkmıştı herkes üstüne düşen görevi yapmıştı 2 saatte yakın hepimiz kapının önünde hazır bekliyoduk
Kayra:şirin hadi ağac olduk
Şirin: geliyorum
Kayra:gelmiyosu ama
Şirin: geldim patlama geldim bak
Barın:geç kalicaz haydi
Okula gitmeden barın bizi cilingirciye götürdü hepimizin Artık birer anahtarı vardı artık yuvamız di
Kayra:bizim yurdumuzun adı da kimsesiziler yurdu olsun
Derin bir sessizlik içinde tekrar birbirimize sarıldık
Herşey burda basliyo galiba kimsesizler yurdunda
Gerçekten kimsesizmiydi o belirsiz soru hepimizin kafasında bir yerlerdeydi