benim hikayem 2

12 3 0
                                    

Ben Barın Çelik ne mi yapiyorum boş beleş yaşıyorum aslında hayatımı para desen var abim var bir tane ailem çocuklarına düşkün helede abime çünkü abim babamın bütün işlerini yapardı. Bende eve geç gelen öyle bi çocuktum aslında ben boş bir insanda değilim ya fotoğraf çekmeyi çok severim ara ara doğaya çıkar resim çekerim benim hikayemi anlatiym 28 Ekim 2021 abim bizi dolandirip gittiği tarih evet evet abim ailesini dolandırdı. Bizi bırakıp gitti 28 Ekim sabahı bişey olduğu belliydi aslında abim şirketin başında olduğu icin babamın gözü arkada kalmazdı şirketin hesabından yüklü miktarda para cekiliyo bir iki abim eve gelmemeye başlıyo abim kumar oynuyomus bütün parayı kaptırınca borca batmış şirketin hesabından çekilen paralarla yurt dışına kaçtı. Para galiba insanı bozuyo. Gelelim 28 Ekim sabahına sabah yatagimdan kalktım babam evde yoktu anneme babamın nerede oldugunu sordum annem ağlayarak abinin peşinden gitti dedi. Abimi arıyorum acmiyo babam acmiyo abimin arkadaşı hemde şirkette çalışan Ahmet abiyi aradım bana olanı biteni anlattı şirketin battığını abimin kaçtığını söyledi.. Herseyimizi satıp borcumuzu kapatmaya çalıştık.Aile bağlarımız kopmuştu artık annem abimin yanına gitmek istediğini söyledi.eski evimiz yoktu ben fotoğrafçıda calsiyorum babam sabah akşam taksiye çıkıyodu. Zor zmanalarr geçirdiğimiz zamanlar babam beni aldı eve geçtik kapıyı çalıyoruz çalıyoruz açan yok annemin telelfonu kapalı bı sekilde içeri girdik annem bize bir mektupla terketmiş. Mektup çok acı doluyuydu abim anneme ulaşmış ve yanına çağırmış. Ben babamı ilk defa ağlarken gördum öylece sabah kadar oturdu. Zor zamanlarim oldu hep şey dedim herkes gitti ben gitmiycem babama destek olucam diye ama o beni bırakıp gitti pes etti kendi kalbine sıktı. İşte benim hayatım bu terkedislerle dolu babamın cenazesinde tektim tek başıma ağladım avuttum kendi yaramı kendim sardım gömdük onu eve geldim kendimi ilk defa yalnız hissettim ben bunu tarif edemem tek çarem okumakti tek çarem sen hiç ağlaya ağlaya sınava girdin mi bu beni acıya dayanıklı biri haline getirdi hissizlestirdi. Emeği geçen herkese teşekkür ederim bu arada sınavı kazanmışım bben artık İzmir 9 Eylül univetsitesi arkeoloji öğrencisiyim.hikayem asıl burda başlıyo

KİMSESİZLER YURDUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin