460 Seconds

EPILOGO

Hihintayin kita

That night I didnt understand what she meant when she told me that. Pero ngayon... Mukhang naintindihan ko na.

That day she almost died akala ko kung ano nang mangyayari... But I necer let go... I waited there... I waited for a miracle

Hanggang sa unti unti nang bumalik ang pagtaas baba ng linya ng buhay nya. Akala ko nung una. Magiging ayos na ang lahat... But i guessed wrong... She was put in a coma...

Pero mas okay na yun kaysa sa wala hindi ba? And again... I waited... Pinanghawakan ko yung sinabi nyang hihintayin nya ko

Nakakalakad na uli ako... At bakit nga ba ako naka wheelchair noon? That same night before her operation i signed up for donation. OO i am her donor, at dahil rin sa operasyong oyon I wasnt able to walk for months...

Pero ano naman ang ilang buwan na hindi ako makakalakad para gumaling yung babaeng mahal? Para saan naman yung maliit na sakripisyong yun kung mas mapapahaba nun yung buhay nya?

"jeeeeeff!"

"magpatulog ka gabrielle. Napuyat ako kagabi."

"napuyat din ako no, to talagang hubby ko, pa kiss nga" bigla nyang ipinulupt yung braso nya sa beywang ko. Isang buwan na mula nang magising sya, balik na uli sya sa modelling career nya, tinatapos nya na rin yung last year nya sa kolehiyo... At bukas makalawa, madadagdagan nanaman sya ng panibagong taon.

She'll be turning 19, as for my brother... Hindi pa rin nagigising... Pero gaya lang din nang paulit ulit kong sinasabi, para saan ang kaunting sakripisyo para sa taong mahal mo? Ashley's still waiting for him... Lahat kami

You see, in life hindi naman batayan ng happiness kung mala-fairytale ang buhay mo, its all about how you manage to survive with the ones you love...

Gabby and I, we survived... At kung dumating man ang pagkakataong maubusan na kami ng oras , we'll just hold onto each other and wait for our 460 seconds to run out. Hindi mo kailangan ng dagdag oras o ano pa... You just need to close your eyes

-FIN-

Note: waaaaaaaaaah. Ayan, maraming maring salamat po para sa mga nagbasa, nag emote, nag labas ng feels, nagalit, nainis, kinilig, nainis uli at para sa mga sumuporta. We have come to an end! Chos, so ayun, salamat kase binasa nyo to kahit na ang crappy, tapos walang wenta ang pangit nang pagkakasulat binasa nyo pa rin

Hindi ko na po sya susulatan ng kahit anong sequel, dahil truth be told, isa na po itong sequel nang isa kong story which is 7 days, side story po ito ni Jeff, na kapatid yung bida nang 7 days ahahah

So basically doon din nangaling yung title nito, 7 muntes talaga dapat, kaso sabi ng pinsan ko ang corny ko na daw kaya ikinonvert ko sa seconds at 460 yung lumabas... Okay ahahah

So yun thank you uli! Feel free to read my other stories ha :))

Lovelottts, mysctefied