Shoto'nun ağzından
-Hey! Onu dikizlemeyi bir saniyeliğine bırakır mısın?
-Ha? Momo bir şey mi dedin?
-Katsuki'yi diyorum. Ona aşık olduğunu o hariç herkes biliyor artık açılsan hiç fena olmaz.
-Pfft, o sadece arkadaşım ve ben de gay değilim.
Hayır gayim.
Sırf onun için hem de.-Buna sen bile inanmadın Shoto.
Bu konu açılınca stres oluyorum istemeden bu yüzden fen projesi için yapmam gereken şeyler olduğu bahanesiyle Momo'nun yanından ayrıldım ve kendimi okulun laboratuvarına attım.
Hisler...
Gerçekten karışık. Genetikten bile karışık. Ama kimin umrunda elbet bir gün bitecektir.
Birkaç saniyeliğine Katsuki'yi unutup yarın ki okul gezisini düşünmeye çalıştım. Düşüncelerimi bu gezi üzerine yoğunlaştırmak zor olsa da becerebilmiştim. Benim için gerçekten önemli bir geziydi ve ayrıca okul gazetesi için fotoğraflar çekebilmek için de bir avantajdı. Son derse girmek istemediğim için laboratuvar da takılır ve bir şeyler yaparım diye gelmiştim ama sanırım az önce tüm isteğimi istemeden kaçırdım. Bu yüzden eve dönmenin daha iyi olacağı sonucuna vararak okuldan çıktım. Kimin boş derslere tahammülü vardı ki?
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
-Evdeyim Teka hala, Ichigo amca!(YN- Teka Shoto'nun halası ve Ichigo de amcası bu hikayede Shoto tek çocuk ve annesiyle babası öldü Peter gibi :"))
-Hoş geldin Sho! Ama erkenci değil misin?
-Son dersim boştu.
-Tamam, peki aç mısın?
-Hayır değilim teşekkürler.
Amcama da selam vererek odama çıktım.
Günün yorgunluğuyla beraber biraz kestirmek için yatağıma uzandım uykuya dalmak istiyordum ama aklımda takılı kalan sorular vardı. Proje teslim tarihim yaklaşmasına rağmen her hangi bir ilerleme kaydedememiştim. Bunu yarın halletmeye çalışmalıydım. Hem Bay Bakugou bana bu konu da yardımcı olabilirdi. Katsuki ile olan arkadaşlığımızdan dolayı -evet, sadece arkadaşlık daha fazlası değil- bana çoğu konu da yardımcı olmaktan çekinmiyordu. Zaten yarın gideceğimiz bilim merkezi de ona aitti. Fene olan ilgim dikkatini çekmiş olmalı ki o yüzden bu konu da yardımcı olmayı seviyordu. En son gittiğimde kertenkeleye ait bir kök hücreden kaybedilen uzuvları geri getirmek için deneyler yapıyordu ama pek de başarılı değildi şu anlık. Her şey aslında sadece bir denkleme bakıyordu. Henüz çözemese de çözemeyeceği bir şey değildi bana kalırsa.
Belki ben de çözmeyi denerim ha?
Ama onu da yarına bıraksam daha iyi olacak sanırım. Çünkü gerçekten
Uykum var.Evet evet evet bölümü bitirdimmmm
Farklı bir şey yazıyorum ve bunu yazmaya başladığım için mutluyum.Konuyu kafamda belirledim ama bundan önce bitirmek istediğim başka bir hikaye var bu yüzden buna bir süre devam edemeyebilirim
Bölüm hakkında düşüncelerinizi yazabilirsinizz
Eğer bir hatam olursa lütfen yorumlarda yazın ki düzeltebileyimm heheİlysm<333
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TodoBaku Spider-Man Au
FanfictionHalamı aramak için tam numarasına basacakken bir şey fark ediyorum. Ellerim telefona yapışmış?.. -Bu ne saçma bir gün böyle? Ve şimdi de aptal telefon elimden düşmüyordu. Anlık gelen günün öfkesi ve yorgunluğuyla elimi var gücümle savurduktan sonra...