TodoBaku Spider-Man Au

Afraid

Shoto'nun ağzından

-Hadi Shoto uyan artık! Yemek hazır!

Örümceklerin sulu yemeğini mi koyayım? Ne?

-Teka hala... Ne saçmalıyorsun?

-Yemek hazır diyorum Todoroki Shoto. Artık kalkma vakti.

Gözlerimi açınca karşımda hafif kızgın bir Teka hala beklemiyordum tabii. Yine de aldırmadan yavaşça yatağımdan doğruldum. Sonunda kalktığımı görünce Teka halam, Ichigo amcamla beraber beni beklediğini ve hızlı olmam gerektiğini söyleyerek odamdan çıktı.

Sanırım uykuyu biraz fazla kaçırdım. Uyandığımda duyduğum şeylerin saçmalığından anlamam gerekirdi gerçi. Aşağı mutfağa gitmeden önce elimi yüzümü yıkayıp uykumun iyice açılmasını sağladım. Bu akşam çalışmam gerekiyordu daha fazla uyuyamazdım. Üstümde hâlâ okula giydiğim pantolon ve sweat-shirt duruyordu. Rahatlamak amacıyla elime geçen ilk eşofman ve t-shirt'ü üstüme geçirdim. Karnımın çıkardığı sesler eşliğinde amcam ve halamın yanına gittim.

-Yüzünü gören cennetlik resmen, evlat!

-Geldiğinden beri uyuyorsun Shoto. Ama sevinmedim dersem yalan olur kaç gündür doğru dürüst uyuduğunu görmemiştim. Her neyse şimdi bir şeyler ye de kendine gel.

-Teşekkür ederim.

-Önemli değil tatlım.

Önümdeki şeyleri yerken bir yandan da proje hakkında düşünüyordum. Bir haftadır üzerine yoğunlaşmıştım ama yine de hatırı sayılır bir şey bulamamıştım. Bugün sabahlayıp şu işe bir son vermek amacıyla yemekten sonra odama çıktım.

~Ertesi Gün~

-Günaydın Sho-
Demek isterdim ama sana pek gün aymamış bugün? Dostum cidden tüm gece ayakta mıydın? (Katsuki)

-Ha evet... Proje.

-Bugün gezi de ayakta durmaya çalış. (Katsuki)

-Tabii.

Dün gece uyumayı denemek gerçekten yararlı olabilirdi.
Ah bu çok kötü... başım ağrıyor ve şu an servislere binmek için tek sıra halinde bekliyoruz. Umarım saçma bir hareket yapmam...

(YN- Bu hikayede The Amazing Spider-Man ağırlıklı olsa da, Spider-Man'ın ilk 3 filmini de kullanmayı düşünüyorum. 5 filmden de bir şeyleri kullanacağım ama neler olur karar veremedim tabii...Önerilere açığımm!)

Çok da kısa olmayan, mide bulandırıcı, havasız ve gürültülü yolculuğu bitirebilmiştik. Tanrım, bir an o otobüste öleceğimi sanmıştım. Şükürler olsun ki ölmeden gelebildik.

Okul gazetesi için birkaç fotoğraf çekebilmek umuduyla fotoğraf makinemi de almıştım. Henüz konuşma başlamadığı için etrafta gördüklerimi çekmeye koyuldum. Birkaç saniye sonra ise yakut kırmızısı gözler kamerayı kapatıyordu bile... Ah... Hayır etrafı çekmeliydin, Shoto!

-Hey, kamerayı yüzümden çekecek misin Yarım?

-Ah... Oh... Ben-

-Beni değil etrafı çek~

Yüzümün kızarmasına engel olamamıştım yine. Ben ne yapıyorum böyle?

-Ah, okulun modeli sayılırsın sonuçta Kats.

-Hadi ama! Sen varken o iş bana düşmez. Eğer gazete için fotoğrafları çeken ben olsaydım tüm gazete senin-

Bir anlığına sanki söylememesi gereken bir şeyi söylemiş gibi aniden durdu. Devam etmesini istiyordum. Ne diyeceğini merak etmiştim. Ama o hiç de cümlesini bitirecekmiş gibi durmuyordu daha sonra ise beni beklemeden kolumdan çekiştirmeye başladı.