ĪLK ÜZGÜN GÜNÜM...

35 1 0
                                    

Ağlayarak okuldan çıktım.Habere yıkılmıştım.Kendimden geçtim.Kosa kosa hastaneye gittim.İçeri girdiğimde annemi bir sedyeyle ameliyathaneye götüyorlardı.Gözyaşlarımı silip ameliyathaneye koştum.Annemin elinden tutacakken içeri götürdüler.Ağlamaktan kahraolmuştum.Hemşireler beni sakinlestirmeye çalışıyorlardı.Deli gibi bağırıyordum.
-Anne beni bırakma.Anne babam bıraktı,sende beni bırakma.
-Anneme hangi piç çarptı,diye sordum hemsirelere.Hemsireler cevap vermedi.İşleri güçleri beni sakinleştirmekti.
-Ben sakin falan olamam.Annem içeride can çekişiyor.Sonra bana sakinleştirici iğne vurdular.Uyuya kaldım.Uyandığımda bir odadaydım.Hemşire kafamın orada birseyler yapıp duruyordu.Bağırdım.
-Annem nerede?
-Şey göksu hanım anneniz,anneniz:başınız sağolsun.
-Ne!ne!Yalan söylüyorsunuz.Beni anneme götürün.Hızlıca çıktım.Gözyaşlarımı tutamıyordum.Başım dönüyordu.Koridorlarda zombi gibi dolaşıyordum.Kolumdan birinin tuttuğunu fark ettim.Arkamı döndüğümde benim yaşlarımda bir erkek.
-Ne var,ne oldu.
-Biraz sakinleşmen lazım kızım.
-Üff,bir git başımdan.Zaten üzgünüm.Görmüyor musun?Hem,hem ne cürret benimle böyle konuşuyorsun?
-Özür dilerim.Sadece salak salak işler yapıyorsun.
-Sensin o salak.
-Yakışıklı olup beni kandırabileceğini mi sandın?"
-Sadece sana yardım etmeye çalışıyordum.Seni iyi şımartmışlar.Sen,sen şımarığın tekisin.
-Yüzümü kapattım ve
-Lütfen,lütfen gidermisin?
-Şimdi gidiyorum.Ama yine geleceğim.Çok utanmıştım.Arkamı dönüp hastaneden çıktım.Evime geldiğimde ev sessizdi.Sadece ben kalmıştım,sadece bennn.

VOTE VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM...:):):)

BENİM AŞKIMWo Geschichten leben. Entdecke jetzt