peşimi bırak.

1.8K 205 187
                                    

*Minho'nun ağızından*

Hyunjin ve jeongin şaşkınlıkla bir bana birde gelen kişiye bakıyorlardı, zar zor ayakta duruyordum bütün vücudum sinirle kaplandı gelen kişi jisung du. Yanıma hızlı adımlarla geldi ve konuşmaya başladı

"Minho lütfen dinle beni nolursun sana her şeyi anlatacağım"

Hiçbir şey söylemeden bileğinden tututtum ve onu okulun dışına doğru sürüklemeye başladım, bir tane ara sokağa girdik jisungun bileğini fazla sıkmış olmalıyım ki bileği kızarmıştı ardından sinirime hakim olamayıp bağırarak konuşmaya başladım

"NE İSTİYORSUN BENDE GÖZÜME GÖZÜKME DİYORUM GELİP BENLE KONUŞMAK İSTİYORSUN"

"SANA O GÜN ONLARI DEMEK İSTEMEMİŞTİM"

Duyduğum söz ile gülmeye başladım artık sinirden deli gibi gülüyordum ve jisung endişeli gözler ile sadece beni izliyordu ve bi anda gülüşümü kesip konuşmaya başladı

"Tekrardan arkdaş olabilir miyiz lütfen"

Duyduğum şey daha çok sinirlenmeme sebep oldu tam jisunga yumruk atıcak iken jisung kolları ile kendini savunmaya çalıştı ve jisung yerine jisungun tam arkasındaki duvara yumruk attım, onu incitmek istemiyordum. Fazla sert vurduğum için elim parçalanmıştı ve kanlar akıyordu fakat bunu fark etmemiştim bile

"EĞER BİR DAHA BENİMLE KONUŞMAYA ÇALIŞIRSAN YÜZÜNÜ TANINMIYACAK HALE GETİRİRİM ANLADIN MI"

Jisung bir süre elime baka kalmıştı ve zar zor olsada konuşmaya başladı

"Minho elin"

Elime baktığımda elimi kıpkırmızı kan kaplamıştı boş ifadeler ile elime bakarken aklıma jisungun kandan korktuğu geldi ve endişe ile jisung a baktım sadece elime bakıyordu.

Jisung küçüklüğünden beri kandan korkuyordu ve jisungun kan dışında korktuğu bir şey yoktu, ne zaman kan görse kendine gelemezdi.

Elimi hemen belimin arkasına sakladım ve jisungun gözlerinin içine bakarak konuştum

"Jisung git"

Jisung bana doğru bir adım attı ve elimi eline aldı, yaptığı haraket ile şok olmuştum jisung elimi tutunca bütün sinirim gitmiş gibiydi, elimi kendi eli ile silmeye çalıştı ve kendi elide kan olmuştu ardından konuşmaya başladı

"Artık korkmuyorum minho bu 2 yıl içinde o kadar fazla kan gördüm ki artık alıştım"

Söylediği şey yüzünden kısa bir süre dona kaldım, elimi hemen jisungun elinden çekerek yürümeye başladım ve Duyduğum şey durmama neden oldu

"Minho gitme"

Gözümden yaşlar gelmeye başlamıştı ama umursamdan yürümeye devam ettim.

*jisung'un ağızından*

Bi şekilde eve gelebilmiştim sadece 1 gün içinde bu kadar olay yaşamak biraz ağır gelmişti, hızlıca lavobaya gidip ellerimi ve yüzümü yıkadım ardından kendimi hemen yatağa attım ve keşkeler ile dolu geçmişime birkaç tane daha keşke ekledim, keşke o gün minhoya o kelimeleri söylemeseydim. Minho ile barışmak istiyorum tekrar arkadaş olmak istiyorum eskisi gibi olmak istiyorum.

Zaman hızlıca geçmişti ve akşam yemeği saati gelmişti annemin sesi ile odamdan çıkıp merdivenlerden indim ve masaya oturdum, annem mutsuz olduğumu fark etmişti ve sanırım yara olan dudağımıda fark etmiş olucak ki tabakları bırakıp yanıma geldi

"Jisung sen şaka mısın tanrı aşkına iyi ki ilk günden başına alma dedik, kim yaptı bunu sana"

"Sakin ol anne kimse yapmadı sadece futbol oynarken ayağım takılıp düştüm"

"Dikkat etsene be oğlum yakında eve tek parça halinde gelemiyeceksin diye korkuyorum"  

"Merak etme anne bu yakışıklıya hiçbir şey olmaz"

Ve ardından anneme gülümseyerek yemeğimi yemeye başladım. Babam bu akşam işten geç geleceği için annem ile yemeğe başlamıştık. Yemekten sonra odama çıktım ve chan, felix ve changbin den gelen mesaj ve aramaları gördüm mesajları okumadan direkt chanı aradım tek çalılta telefonu açtı

"Kaç saatir sana ulaşmaya çalışıyoruz jisung neden bakmıyorsun telefonlarına"

Sesi endişeli geliyordu, telefonuma okul çıkışından beri bakmamıştım alt tarafı

"Chan önemli bir şey mi oldu neden bu kadar gerginsin"

Sözüm biter bitmez chan konuşmaya başladı

"Okulun internet sitesine bak çabuk"

Telefonu kapatmadan okulun İnternet sitesine girdim ve girdiğim gibi karşıma çıkan fotoğraf ile şok oldum, minho ile benim fotoğrafımdı, fotoğraf o kadar yanlış bir açıyla çekilmişti ki ben bile bi an gerçek sandım en kötü olanlar ise yorumlardı nerdeyse herkes nefret kusmuş ve iğrenç şeyler söylemişti, şimdi minhoyu daha iyi anlamıştım, bu nefret yorumlarının yanı sıra bunun bir şey olduğunu savunanlar da tabiki vardı ama çok azdı, yorumlar arasında gezinirken bir yorum dikkatimi çekti

"Cehennemde yanıcaksınız sizi iğrenç ucubeler"

Bu yorumu görünce yutkundum minhonun yaşadığını yaşıyordum şuan.

"Chan bunu minho görmeden önce kaldırmalıyız bunu kim atmış"

"Jisung minho bunu çoktan gördü bile"

Dediği şey ile dona kaldım bu sefer gerçekten bitmiştim biraz daha aşağıya indiğimde Minho'nun yorumunu gördüm

"Silin şunu"

Gerçekten sadece bunu mu söylemişti inanamıyorum

"Yemin ederim kafayı yiyeceğim chan daha bugün geldim okula ve girdiğim kaosa bak mükemmel ya"

*Minho'nun ağızından*

Hyunjinin araması ile yataktan doğrudum ve telefonu açtım

"Efendim hyunjin" 

"Minho çabuk okulun sitesine bak"

"Ne varki okulun site-"

Konuşurken sözüm yarıda kesildi ve o fotoğrafı gördüm

"HYUNJİN ŞU FOTOĞRAFI NE YAP NE ET SİLDİR"

Hyunjinin konuşmasına fırsat vermeden telefonu yüzüne kapattım ve yorumları okumaya başladım, bana yazılmış nefret yorumları beni zerre ilgilendirmiyordu beni ilgilendiren jisung a yazılanlardı benden çok herkes jisung a nefret yorumu atmıştı
Hepsine yanıt vermek istedim ama yapamadım tek yazabildiğim şey

"Silin şunu"

Gerçekten kafayı yemek üzereydim sadece 1 gün içinde yaşadığım olaylar yüzünden nerdeyse bütün hayatım değişecekti, tanrı aşkına ailemin okul sitesinden haberi yoktu olsaydı şuan ölmüş olurdum.

________________________________

AŞKLARIM BİR GÜNDE NELER YAŞADILAR YA hehe❤

Umarım beğenirsiniz❤❤❤
Ve eğer eksik olduğunu düşündüğünüz bir şey varsa yazabilirsinizz❤

A New Start | Minsung Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin