One Of Agreement <.....>q

ផលប្រយោជន៍.....

HD bakery & cafe
"Dah... Dah...Sim Dahrila!!!!!! "
"........." ស្ងាត់នៅក្នុងមានលឺតែសំលេងរៀបចំរបស់របរ បើកហាងពីបុគ្គលិក តែពុំមានវត្តមានសាមីខ្លួនម្ចាស់ឈ្មោះចេញមក
"នេះ ស្មាលនេះហើយអត់ទាន់មកទេ!..." Wonyuong និយាយតិចម្នាក់ឯង នឹកខ្មាស់បុគ្គលិកដែលមើលមកនាង ព្រោះមុននេះសម្រែកនាងស្រែកស្ទើខ្ទរហាងទៅហើយ! និយាយចប់ស្របពេលវិគ្គហលោកម្នាក់រត់មក...
"អឹក..គឺអ្នកនាងDahអត់ទាន់មកដល់ទេអ្នកនាង! គាត់ផ្តាំមកផងថាសុំឲ្យអ្នកនាងជួយមើលការខុសត្រូវផង!" Wonyuong ងក់ក្បាលបន្ទាប់ពីទទួលដឹងព័ត៌មានពី Jen ដែលជាបុគ្គលិកជំនិតម្នាក់
" Jen! ទៅធ្វើការរបស់ឯងទៅ! យើងទៅរៀបចាំដូចគ្នា! " បន្ទាប់មកទើបពួកគេវិញទៅតាមកន្លែងរៀងៗខ្លួនវិញ......
___________________

"ក្រិប......" ទ្វាបន្ទប់បើកឡើងហើយក៏បិទទៅវិញយ៉ាងស្ងាត់ស្ងៀមមិន នឹងនាំនូវរាងក្រាសសង្ហារឈានជើងចូលមកកាន់ក្នុងបន្ទប់! Heeseung ឈរសម្លឹងមើល គន់កាយនារីស្រីដែលត្រូវជាភរិយាតាមផ្លូវច្បាប់ដែលកំពុងនៅលង់លក់ទៅហើយទាំងដែលជាធម្មតាស្មាលនេះនាង ច្បាស់ជាងើបទៅដល់ហាងមិនខានតាមទំលាប់

"Dah...Dah..." ស្ងាត់មិនឬសម្លេងនាងតបឆ្លើយ! ត្រឹមសំលេងថ្ងូររងូវនឹងសសុលចូលក្នុងភួយវិញ រាងសន្សឹមលើកដៃ ទាញភួយសម្រួលឲ្យតែជ្រុលទៅប៉ះដែលមានកម្តៅក្តៅនាង...
" Ehh...Dah! ឯងអត់ស្រួលខ្លួនមែន?" រាងក្រាស់រហ័សបំបែរខ្លួននាងទៅម្ខាង ទុបស្មារនិងអង្រួនស្រីតិចៗ នាងក្រមុំបើកភ្នែកមើលគេបន្តិច ម្តងៗ មិននឹងបិទភ្នែកសន្លប់ទៅវិញ! នាយកំលោះភ័យញើសជោគក្បាលនឹកបារម្ភនារីដែលខ្លួនកំពុងក្រសោបជាប់
"អូន...Dah!!!!" Heeseung សង្កត់សំលេងហៅនាងលឺៗមុននិងក្រសោបបីនាងតូចចុះទៅក្រាមដើម្បីយកទៅកាន់មន្ទីរពេទ្យតែម្តង....
____________

Hospital 🏥
"ទីង....." ទ្វាមន្ទីរពេទ្យបើកឡើងដោយមានគ្រូពេទ្យប្រចាំគ្រួសារបង្ហាញខ្លួនចេញមក ព្រមជាមួយគិលានុបដ្ឋាក 2/3អ្នក ចេញមករួមជាមួយប្រង់ការសង្គ្រោះអ្នកជំងឺចេញមក
"លោកគ្រូ ពេទ្យ បងថ្លៃខ្ញុំយ៉ាងមិចហើយ!!!" Jongwon ស្ទុះងើបឈរជាការគួរសមសន្ទនាជាមួយពេទ្យជាស្រេច!
"ក្មួយDah ផុតពីគ្រោះថ្នាក់ហើយ...មិនអីទេ! គ្នាគ្រាន់តែក្តៅខ្លាំងពេកខ្វះជាតិទឹក រាងកាយក៏មិនសូវរឹងមាំខ្វះកាល់ស្យូមចឹងហើយធ្វើឲ្យខ្សោយ...ពេលនេះខ្ញុំបន្ថែមថ្នាំងកម្លាំងឲ្យហើយ មិនយូរទេនិងដឹងខ្លួនវិញហើយ!!! " លោកDoctor ទះស្មារHeeseungតិចៗ ញញឹម មិននឹងនិយាយបន្ត
"យ៉ាងណាក៏មើលថែប្អូនផង កុំបង្ខំណា ប្អូនអាចខ្សោយ ចាំបន្តិចរឹងមាំវិញហើយ! កុំបង្ខំគង់តែមានកូនបានពេលក្រោយទេ! ចឹងខ្ញុំទៅសិនហើយ"
"ប..បាទ..." នាយកំលោះញញឹមមិនសមរកពាក្យតបមិនត្រូវតែក៏នៅស្ងៀមពេលdoctorដើរចេញទៅ! រួចទើបងាកមកនិយាយនិងប្អូនវិញ
"Jongwon ឯងកុំទាន់ប្រាប់ទៅអ្នកម៉ាក់អី!" Heeseung និយាយបណ្តើរនិងឈានជើងដើរចេញបណ្តើរ!
"បងគិតចង់ទៅណា! នេះDah កំពុងសន្លប់មិនទាន់ដឹងខ្លួន បងចង់ទៅណា!?????" Jongwon នឹកហួសចិត្តទង្វើបងខ្លួនទើបនិយាយ តែស្តាប់ចម្លើយបងខ្លួនហើយនាយបានត្រឹមក្រវីក្បាលលែងតប
"ព្រោះមិនទាន់ដឹងខ្លួនទើបបងទៅធ្វើការ..." Heeseung ចេញបាត់ទើបJongwonទាញទូរស័ព្ទខលទៅមនុស្សម្នាក់បណ្តើរនឹងដើរសំដៅទៅបន្ទប់អ្នកជំងឺបណ្តើរ
______
ក្រាក! ទ្វារបន្ទប់អ្នកជំងឺត្រូវបានបើកឡើង បង្ហាញនៅវត្តមានស្ត្រីវ័យកណ្តាលម្នាក់ដើរចូលមក!
"អ្នកម៉ាក់ធំ! " កម្លោះJongwon ក្រលេកភ្នែកឡើងទាំងភ្ញាក់ផ្អើលនូវវត្តមានម្តាយធំ
"កូនDah យ៉ាងមិចហើយ? "លោកស្រីដើរតម្រង់មកស្ទាបក្បាលកូនប្រសារបណ្តើរ និយាយសួរមកកាន់នាយកម្លោះតូចបណ្តើរ
"គឺ...អស់អីហើយ...ត..តែថា...."មិនទាន់បញ្ចប់សំណួរអស់ស្រាប់តែនាយត្រូវលោកស្រីLee សួរបកមកវិញជាមិន អមដោយទឹក មុខមុាំ កែងភ្នែកមិចមើលកម្លោះតូចដែលកំពុងអង្គុយធ្វើការងារក្នុងកំព្យូទ័ររបស់ខ្លួន
"គ្មានរឿងអ្វី លាក់ម៉ាក់ជិតឯងក៏ដឹង! ឯណាHeeseung បងឯង ទៅលែងនៅឯណា???"
"បងប្រុសទៅធ្វើការអ្នកម៉ាក់ធំ..."
"ប្រពន្ធគេងពេទ្យទាំងមូលខ្លួនបែរជាទៅ កែងឆ្កែញីឯណាក៏មិនដឹង! ឆាប់ខលហៅបងឯងមកវិញ...បើមិនចង់ឲ្យស្រីម្នាក់នោះ ត្រូវម៉ាក់ចាត់ការ!" សម្តីដាច់អហង្ការពីអ្នកម្តាយធំ ភ្នែកសម្លឹងមើលកូន ប្រុសជិតខ្លួនជាការប្រមាន
"បាទ...តែម៉ាក់ធំអង្គុយចុះសិន មក..." និយាយចប់ទើបនាយតូចងើបចេញដើម្បីខលទៅបងប្រុសរបស់ខ្លួន...រាងស្តើងនាងក្រមុំរើបម្រាស់ទៅម្ខាង ជូតដានទឹកភ្នែកដែលស្រក់ហូរមិន នឹង នឹករាល់សម្តីដែលលោកស្រីLeeនិយាយមុននេះក្នុងទ្រូងស្រាប់តែអួលណែនឡើង...
"កូនDahhh...យ៉ាងមិចហើយ! នេះកូនមិនស្រួលត្រង់ណាមែន ...ឯណាហៅពេទ្យមើល...Jong"
"កុំអីម៉ាក់...អ..អឹកខ្ញុំអស់អីហើយ" លោកស្រីស្ទុះតម្រង់មកជិតដោយលឺសម្លេងសសឹកផង នឹកបារម្ភផងបម្រុងឲ្យនាយតូចjongwon ហៅពេទ្យទៅហើយតែត្រូវនាងឃាត់ទាន់...
"យ៉ាងមិចហាហ៎ Dah! មើលភ្នែកក្រហមម្ល៉េះ??" លោកស្រីធំនិយាយដោយក្តីបារម្មណ៌ ត្រកងមុខកូនប្រសារឡើងថ្នមៗ
"មិនអីពិតមែនអ្នកម៉ាក់ខ្ញុំគ្រាន់តែ ក្តៅភ្នែកប៉ុណ្ណោះ!" នាងតូចញញឹម ស្ងួតដាក់អ្នកស្រីដែលកំពុងកាន់កន្សែងត្រជាក់ផ្តិតជូតមុខនាងតូច..
"មិនអីក៏ មិនអី!..ទៅចឹងម៉ាក់ឲ្យគេរៀបចំ បបរគ្រឿងយកមកឲ្យហើយ...ឯងសម្រាកសិនទៅ" លោកស្រីញញឹមមុននិងដើរចេញទៅ អង្គុយលើសាឡើងវិញ
"អ្នកម៉ាក់យើងទៅវិញទៅ បន្ទិចទៀតwonyuong មកមើលបងថ្លៃហើយ.." jungwon បិទlabtop បណ្តើរនិយាយបណ្តើរ លោកស្រីlee ងក់ក្បាលមិននឹង និយាយបន្ត
"ខឹងកូនសម្រាកសិនទៅ ម៉ាក់មានការត្រូវដោះស្រាយបន្តិចណា៎" នាងតូចលឺហើយ ទើបញញឹមតបមិននឹងងាកទៅម្ខាងហើយសម្ងំ ដោយមានលោកស្រីleeដលរចេញទៅ...