My Chlidish Wife

Chapter 5 : {Edetid}

Justine POV

    Haytss, ang  naman, ayaw ko naman kasing gumawa ng assignment ko ehh, kaya tumingin nalang ako ng movie...Nakakatamad pero  parin ako kahit na nanonood ako ng movie...

  Umuwi nalang kaya ako sa bahay namin, baka miss na ako nina Dady.

Dalawang araw pangalang ako dito,miss kona sila. Palagi ko kasing kasama sina Mommy at Dady, kaya hindi ako mapakali kong minsan ako lang mag-isa. Hindi ako lumalayo sa kanila,kahit nga kapag aalis papuntang bussiness ni Dady, sasabay ako.Ayaw kong maiwan mag-isa sa bahay, dahil kong minsan din sasama si Mommy kay Dady.

Kaya ako ang naiiwan, pero nag mamakaawa ako sakanila na isama nalang ako. Hindi nila kasi mapigilan kapag ako ay nag mamakaawa lalu na yong secreat puppy eyes ko.

      Gagawa na ngalang ako ng assignment, para matapos na, at hindi na ako mangulila sa kanila.

Pag katapos kong pinatay ang TV,agad naman akong pumunta sa room ko para sagutan ang lahat ng assignment ko.

   Pag pasuk ko kinuha ko kaagad ang notebook ko at ballpen.Pati narin ang correction pen/tape, highliths na color, pink , purple, green and yellow. Mahilig akong mag design ng mga note's ko.

Lalo na, kapag gagawa ng projects. Aeathistic ako kong sasabihin.

"Why,we need to learn self defence?. "Mahinang pag basa ko sa tanong. Agad ko namang sinagutan dahil alam ko na ang sagut.

  "Self-defense training not only helps you protect yourself but others too. Plus, training helps you become physically and emotionally fit. Having the ability to defend yourself increases your self-esteem and boosts your confidence." Ang sagut ko at sinulat sa notebook.

"Ok, no. 2 naman tayo. It is mportant to learn how to use knife?."Pag basa ko.

Pagkalipas ng ilang minuto,natapos nadin ako.
   
    "Ok,natapos na sawakas!"Pag katapos kong sagutan lahat agad ko namang linigpit ang mga gamit ko.

Ayaw na ayaw ko kasing makalat ang bahay, fell ko ang dumi-dumi ng lahat ng nakikita ko.Nasasanay nadin akong malinis ang bahay namin, kahit na wala kaming mga maids. Ayaw kasi niya na my mga katulong kami.

     Pag katapos ng lahat lumabas ako para mag pahangin-hangin, para maka amoy naman ako ng fresh, kahit na minsan. Pumunta ako salikod kong saan nandoon ang garden.

   Pagdating, agad naman akong umopo sa ilalim ng puno, makalipas ng ilang minutong nakatunganga ako, hindi ko namalayan na naka tulog na pala ako.

### Dreams....

            Masaya nakamasid ang kaniyang mga magulang sa kaniya habang nag lalaru. Habang nag lalaru ang bata may nabangga siyang lalake na agad namang nag patumba sa kanilang dalawa.

         "Are you  blind!"Inis na asik ng batang lalake. Agad namang tumingin sa kaniya ang batang babae na may naluluhang mga mata.

          "Hik... Hik..."Mahinang hikbi ng bata. Hindi naman alam ng mga magulang ang nangyari dahil malayo na ang kaniyang narating.

         Napansin naman iyon ng batang lalake at biglang lumambot ang kaniyang tingin sa batang babae.

          "Sorryy... Hik...Hik."Naiiyak na salita niya. Hindi naman ito pinansin ng lalake dahil nakatitig ito sa kaniyang magandang mukha.

            "It's ok."Mahinang sa bi ng lalake na hindi parin ina alis ang tingin sa babae.

              Agad namang tumahimik ng babae at tumayo,tinulongan naman ng lalake ito at tinulungang pag-pagin ang kaniyang damit. Ng ito ay makatayu tumitig naman uli siya sa babae.

               "Hi. "Nakangiting wika ng natang babae.

                "Hi... "Balik na bati ng batang lalake.

                "Anong pangalan mo?."Tanong niya. Hindi naman sumagut ang batang lalake dahil himahanga paring ito sa taglay niyang ganda.
 
                 Sa totoo lang maraming humahanga sa taglay na kagandahan ng babae, kaya maraming nag kakagusto sakaniya ma pabata man o matanda. Kaya hindi na pinapayagan na lumabas ito ng hindi kasama ang kaniyang mg magulang.

                  Natatakut kasi silang mapahamak ito gayung ang pamilya niya ay kabilang sa mafai, na hindi naman alam ng anak nilang babae para sa kapakanan nito.

                  Palagi man nalulungkot ang batang babae dahil wala siyang mga kaibigan kasi online school  din siya. Nandyan naman ang kaniyang mga magulang na sumosuporta sa kaniya,na binibigay ang kahit na anong gusto nitong bilhin.

                   "Pwedi ba kitang maging kaibigan?"Masayang salita ng batang babae,na agad nagpabalik sa batang lalake sa sarili.

                   Tinitigan muna niya ito ng mabuti,at alam niyang inosente  ito sa kaniyang palagay at makapag titiwalaan.
  
                   Hindi sa lingid na kaalaman ng iba na ang kaniyang magulang ay kabilang din sa mafai.Alam naman din ng batang lalake at mahirap nang magtiwala sa iba lalong siya ang hahalili sa kaniyang mga magulang para maging mafai.
 
                 Agad namang ngumiti sa kaniya ang lalake at pumayag simula noon palagi na silang nag kikita sa park kapag lumalabas kasama ang kanilang mga magulang.

                 Naging masaya naman ang batang babae dahil my kaibigan na siya sa wakas.

                 Pero isang araw pumunta ang batang babae sa park kasama ang kaniyang magulang, at hinanap ang kaniyang kaibigan, at nakita naman niya ito na naka opo sa hadan ng slide. Napag sundoan din nilang panda ang tawag nila sa isat isa.

            "Panda!" Sigaw ng batang babae at lumapit sa batang babae.

             Hindi lingid sa kalaman ng batang babae na aalis na batang lalake papuntang ibang bansa kasama ang kaniyang mga magulang...

Unknown  Person...

  Habang natutulog si Justine hindi niya alam na may naka masid pala sa kaniya.

   Mas naunang dumating ang lalake kay sa kay justine, at kanina pa niya ito pinang masdan at hindi maalis-alis ang kaniyang titig dito, na para bang may naka tagung lungkot na hindi naman alam ng lalake kong bakit siya nalolongkut kapag nakikita siya.

   Napa bungtong hininga nalang ang lalake at dahang-dahang umalis, para hindi magising ang dalaga.

  Hindi man niya alam kong bakit siya nalolongkut kapag nanakita niya ito. Isa lang ang nasa isip niya.

Sino siya? Bat ba palagi nalang siyang nasaisip ko?

Justine POV

Nagising ako dahil may na pansin akong parang nag lalakad ng mahina sa tabi ko,pero pag tingin ko wala naman, pinag sawalang bahala ko nalang ito at umalis para bumalik na sa sariling dorm.

Habang naglalakad ako, napaisip ako kong talagang totoo ang naramdaman ko kanina na may naglalakad, or ilusiyon lang yon.

My part din sakin kong bakit pa balik balik yong mga panaginip ko.

   Pag dating ko sa dorm, agad naman akong nag punta sa room ko para mag pahinga na.Pero napabangun ako bigla ng may naalala,hindi pa pala ako nakakain.