//𝒃𝒍𝒐𝒐𝒅𝒚 𝒔𝒄𝒉𝒐𝒐𝒍// 𝒆𝒏𝒉𝒚𝒑𝒆𝒏 𝒇𝒂𝒏𝒇𝒊𝒄𝒕𝒊𝒐𝒏//

17

Για αρκετη ώρα καθόμασταν κάτω και περιμεναμε τον νικι. Ήμασταν αρκετά αγχωμένες για την leeseung. Περνάει τόσο δυσκολα , πραμα που κάνει και μένα να στεναχωριεμαι... Προσπαθώ να μην δείχνω πως δεν είμαι καλά γτ θα ήταν καλυτερο να μην φαίνονται τα συναισθήματα μου.... Τα κορίτσια πηγαν σπίτια τους γτ έπρεπε να φυγουν.
Εγώ από την άλλη περιμενα ακόμη κάτω. Αρχισα να διαβάζω ένα βιβλίο καθώς έπινα μαυρο τσαι. At least  αυτό με ηρεμει αρκετά. Τα βιβλία σε χάνουν σε μια άλλη πραγματικοτητα. Σε έναν άλλο κόσμο. Σε κάνουν να ξεχνάς τα προβληματα που σου δημιουργεί η ίδια ζωή. Παρόλο που είναι ένα ψέμα τουλάχιστον δεν σε πληγωνει ψυχολογικά   
Τότε το κουδουνι χτυπησε και η ηρεμία έφυγε παλι.Κατεβασα το βιβλίο κάτω και κοιτουσα την πορτα ανήσυχη. Σηκώθηκα σιγά σιγά και πηγα κοντά. Κοίταξα από το ματάκι και είδα τον sunoo. Άνοιξα την πορτα και αυτός μπήκε μέσα
Sunoo- που είναι ο Niki ?
Είπε φουριόζος
Yulin- whooa  dude ηρεμησε λίγο.
Sunoo- τι να ηρεμήσω ρε θα γίνει χαμός. Που είναι?
Yulin- ηρεμει την leeseung καλε. Αμάν πια. Τι έγινε? Γιατί είσαι έτσι?
Sunoo- καλυτερα να μην μιλάς στον Niki...
Yulin-  γτ?
Sunoo-   γτ μετά ο Niki dead
Yulin- πας καλα? τι λες τώρα?
Sunoo-  O jungwon . Σκέφτεται βλακείες. Για αυτό προσεχε ρε yulin-ah. Όταν εκνευρίζεται χάνει τον έλεγχο. Δεν ξέρει τι κάνει.. Πρόσεχε σε παρακαλώ
Είχα ταραχθει λίγο από τα λόγια αλλά δεν μπορουσα να το κρυψω.
Yulin-πηγαινε στο δωμάτιο τής leeseung. Εκεί είναι. Παρτον και θα εξηγήσω στην leeseung την φάση αργότερα...
Είπα ψυχρά και έκατσα στον καναπέ....

Time skip
Τα αγορια είχαν φυγει και καθόμουν στο κρεβάτι μου. Είχα κλειδώσει τα πάντα. Δεν θέλω να δω κανέναν και τίποτα. Ουτε εκείνον. Συγκεκριμένα εκείνον. Αρχιζει να με τρομάζει. Και ό,τι με τρομάζει με εκνευρίζει άσχημα. 
Εβαλα τα μεγάλα ακουστικά στα αυτιά μου και άκουγα μουσική. Ένιωθα μια τεράστια κούραση ξαφνικά. Γυρισα προς το μέρος του τοίχου και από το φόβου μου σκεπάστηκα ολόκληρη και αγκάλιασα το αρκουδι μου. Ελπίζω να μην γίνει καμια στραβή. Πρωτη φορά φοβάμαι. Παρόλο που με τον Sunoo δεν μιλάμε τόσο πολυ,  ειναι έμπιστος γιατί μου δειξε πως μπορώ να τον εμπιστευομαι. Φαινόταν αρκετά ανήσυχος. Και γιατί να το κάνει αυτό? Γιατί με μισεί και νοιάζεται για μένα ταυτόχρονα? Γιατί μόνο το ένα? Αχ θεε μου πρωτη φορά νιώθω πως κάτι κακό θα γίνει και θα γίνει. Έτσι έγινε και με τον πατερα μου και αληθευτηκε.

Next morning
Ξυπνησα και απλά ήθελα ακόμη να κοιμηθώ. Και είναι 7:30. Τι έχω πρωτη ώρα? Α μαθηματικά. Θα ξυπνησω σε μια ώρα. Όμως εκεί που πηγα να κοιμηθώ ένιωσα καποιον να με σκουντάει.
Leeseung-ξυπνα...
Yulin- δεν θα πάω πρωτη ώρα!Καλυτερα να φυγεις με τα κορίτσια. Να έρθουν από εδώ όμως!!
Leeseung- από εδώ έτσι και αλλιώς θα έρθουν
Yulin- okay καληνυχτα!!
Leeseung- έχω να σου πω και κάτι άλλο!!
Yulin- Mmm?
Leeseung- ε μην με γράφεισ έχει σχέση με τον jungwon!!
Σηκώθηκα επάνω και την κοίταξα ανήσυχη
Yulin- τι έγινε με αυτόν?
Leeseung- τον είδα στο μπαλκόνι σου το βράδυ. Προσπαθουσε να δει που είσαι
Yulin-- ευτυχώς  Θεέ μουυ που είχα κλειδώσει!! Εσυ πως είσαι?
Leeseung- καλυτερα. Ακόμα καλυτερα θα είμαι αμα ήμασταν σε διακοπές!!Αλλά δεν πειράζει.... Τώρα σήκωωωωω!!!!
Είπε και με τραβηξε από το κρεβάτι.....